Page 23 - จุลยุทธการวงศ์
P. 23
จุลยุทธการวงศ์ 99 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
ศิลาลาดดาษดาด้วย กนฺทรา ซอกซ้ึงถ่องแถวธารธาราน้ำไหลป่าไม้ระหง
รโหฐานเป็นสนุกสบายใจ ข้าพเจ้าอาศัยอยู่ในที่น้ัน ได้เห็นพญาสุกโขไทย
เที่ยวมาท่ีประเทศนั้น ข้าพเจ้าไม่ทันหลบหลีก พญานั้นโกรธจึงตีข้าพเจ้า
ด้วยกระบองอันใหญ่ ข้าพเจ้าเจ็บปวดเป็นสาหัสแทบบรรดาตาย ข้าพเจ้า
ตกใจกลัวยิ่งนักมิอาจทำอันตรายแก่พญาน้ันได้ ข้าพเจ้าจึงหนีลงมาสู่
สำนักแห่งพระองค์นี้ พญานั้นกระทำให้บิดาได้ความอัปยศอดอาย พระองค์
จงฆ่าเสียซึ่งพญาน้ันเถิด
ตทา ในกาลน้ัน พญานาคราชได้ฟังนางนาคพระราชบุตรีบอก
ดังนั้น ก็โกรธพระเจ้าสุกโขไทจึงมาจากนาคพิภพด้วยเพศเป็นดาบส
ฤษี...ว่า อาตมภาพจะไปถามดู ก็จะรู้เหตุเมื่อภายหลังคร้ันถึงที่น้ันจึง
เข้าไปสู่สำนักแห่งพระเจ้าสุกโขไทยนั้น แล้วถามว่า มหาราช ดูกรพระองค์
ผู้ประเสริฐ พระองค์มาอยู่ในที่น้ีด้วยเหตุดังฤๅ พระองค์ได้เห็นส่ิงใด
ประหลาดบ้าง พญาจึงบอกว่า ข้าแต่พระดาบส ข้าพเจ้ามาอยู่เพ่ือจะรักษา
อุโบสถศีล อยู่มาช้านานแล้ว วันหนึ่งข้าพเจ้าเท่ียวไปภูมิประเทศเชิง
บรรพตเพื่อจะชมต้นไม้แลภูเขาท่อธารธาราถ้ำเหวนกเนื้อต่างๆ จึงเห็นงูผู้
เมียท้ังสองสังวาสเกี่ยวพันกันอยู่ แต่นางงูมีรูปงามหงอนแดงคอแดง
ประหลาด จึงคิดว่านางงูตัวน้ีชะรอยจะเป็นตระกูลชาตินาคราชอันสูงศักดิ์
ไม่ควรจะมารักสังวาสด้วยชาติงูดินตระกูลต่ำ จะเสียตระกูลไปไม่ควร ข้าจึง
เอาไม้เท้าเข้าเขี่ยขัดให้งูทั้งสองพลัดพรากจากกันไป ข้าเห็นประหลาดแต่
เท่าน
ี้
ขณะนั้นพญานาคได้ฟังคดีถ้วนถ่ีดังนั้น ก็เห็นคุณพระเจ้าสุกโขไท
เล่ือมใสยินดี จึงอำลาด้วยคารวะเคารพ กลับคืนไปสู่นาคพิภพพิโรธราช
ธิดา ปริภาษนาด้วยวาจาทารุณต่างๆ ครหาติเตียนเป็นอันมาก แล้วว่าออ
คนร้ายท่านลวงเราว่าจะลาไปรักษาศีล กลับไปเที่ยวเล่นชู้สู่ชายชาติงูดิน
ตระกูลต่ำกระทำชาติสมเภทเสียตระกูลมีโทษมาก เอ็งอย่าอยู่ในเมืองนาค
