Page 42 - จุลยุทธการวงศ์
P. 42
จุลยุทธการวงศ์ 2288 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
บุตรเราให้ครองราชย์สมบัติเถิด ส่ังแล้วเสด็จไปสู่เมืองสวรรคโลคด้วย
บริวารเป็นอันมาก คร้ันถึงแก่งศิลาใหญ่น้ันแล้วก็เสด็จลงสรงสนานในที่นั้น
ชำระพระสรีรกายสบายพระทัยแล้ว ก็อันตรธานหายไปในน้ำ หาผู้ใดจะทัน
รู้เห็นมิได
้
ฝ่ายมหาชนทั้งหลายมีเสนาบดีเป็นต้น คร้ันมิได้เห็นสมเด็จ
พระร่วงเจ้า ก็ตกใจร้องไห้ร่ำไรใจหาย ประหม่าเศร้าโศกโศกาอาดูรเดือด
ร้อนเป็นอันมาก ให้คนทั้งหลายช่วยกันลงในน้ำที่แก่งศิลาใหญ่ ให้ดำด้น
ค้นหาในช่องศิลา งมคว้าค้นหามากกว่าร้อย ท้ังผู้ใหญ่ผู้น้อยก็ให้เท่ียวหา
บนบกในป่าริมฝ่ังน้ำทุกแห่งแสวงหาทุกตำบลก็มิได้พบเห็นแล้วจนล่วงพ้น
๗ วัน คนท้ังหลายน้ันอาลัยร่ำไรโหยหาว่า แท้จริงพระองค์ไม่เมตตาอาลัย
ถึงเราท้ังหลายแล้ว ชะรอยพระองค์ระลึกถึงพระชนนีมารดาพระญาติพระ
วงศาอันอยู่ในนาคพิภพ พระจะลงไปเย่ียมเยือนแล้วจะกลับมาหรือจะไม่
กลับมาประการใดก็ไม่แจ้ง คร้ันไม่ได้พบเห็นแล้วคนทั้งหลายนั้นจึงกลับมา
เมืองสุกโขไท อยู่เจ็ดวันก็จัดแจงแต่งการพระราชพิธีราชาภิเษกเจ้าราม
ราชบุตร ให้ผ่านพิภพเสวยราชสมบัติตามราชประเพณีในกรุงพระนครสุก
โขไทยนั้น
สมเด็จราชบุตรนั้นจึงทรงพระนามชื่อว่าเจ้ารามราชาธิราช มี
บุญญาธิการมหิทธิมหาเดชานุภาพมากได้เสวยราชสมบัติเป็นสุขอยู่
ณ เมืองสุกโขไทย
ในพระคัมภีร์ สิงหลปัติมากรน้ันว่า สมเด็จพระร่วงเจ้าน้ันช่ือว่า
พญาสุรังคราชา พระราชบุตรนั้นชื่อว่าพญาบาลราช นี้คำเกจิอาจารย์
เปลี่ยนกันดังน
้ี
ปฐโม ปริจฺเฉโท สำแดงมาในเรื่องราวบังเกิดแลเหตุต่างๆ แล
อันตรธานแห่งพระร่วงเจ้ากล่าวมาโดยย่อนี้ ก็จบบริเฉทเป็นปฐมเท่านี้
