Page 47 - จุลยุทธการวงศ์
P. 47
จุลยุทธการวงศ์ 3333 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
เสียงบันลือลั่นกึกก้องสะเท้ือนท้องพระธรณี จึงเสด็จทรงศรีพระคชาธารอัน
ชำนาญณรงค์ โบกธงยกทัพออกจากพระนครไปโดยลำดับตามมรรคา ๓
ราตรี ๔ ราตรี พอพบกองทัพเจ้าเมืองสัตวงษยกมาท่ีกลางทางนั้น ก็ทรง
โกรธ มิทันพิจารณาว่าข้าศึกมีโยธาทวยหาญมากน้อย มิได้รั้งรอจึงให้
ขับพลทหารเข้ากระโจมตีประจันกระหนาบกองทัพเจ้าเมืองสัตวงษอัน
พร้อมเสร็จมามิได้ประมาทนั้น
ฝ่ายทหารเจ้าเมืองเชียงรายประมาทไว้ใจว่า ทหารชาวเมืองสัตวงษ
ฝีมืออ่อน เคยเห็นมาแต่ก่อนคนก็น้อย แลทหารนายทัพนายกองท้ังปวง
แกว่งเง้ือหอกดาบเข้าต้อนหลังพลทหารแห่งตน ให้เข้ากระโจมตีหักเอา
ด้วยกำลังกล้าแข็ง และกำลังอาวุธแห่งพลทหารมากให้บุกรุกขับม้าโยธา
ทหารอาสาเข้ากระโจมตีรันแทงฟันกระหนาบเป็นสามารถ มิได้ท้อถอยเต็ม
กำลัง
ฝ่ายทหารชาวเมืองสัตวงษ แต่งทหารสืบทัพนำทัพ ๕ หอก ๗
หอก เดินก่อนไกลกองทัพทาง ๒ ร้อย ๓ ร้อยเส้น มีคนเร็วม้าใช้ ๓ ม้า ๔
ม้า ไปสะกดตาม ๕ หอก ๗ หอก ให้รู้กันพบเห็นกองทัพข้าศึกสืบแน่แล้ว
ให้คนเร็วม้าใช้กลับมาบอกทัพหน้าทัพหลวงให้รู้ด้วยกัน คร้ังนั้นเจ้าเมือง
สัตวงษนั้นคนมากกว่าหม่ืน รู้เหตุน้ันแล้วบอกถึงทัพหลวงให้รู้กัน จึงแยก
พลทหารคนแข็งออกข้างละพันเศษ ให้ซุ่มอยู่สองฟากทาง ไกลทัพหน้าข้ึน
ไปทาง ๘๐ เส้น ๙๐ เส้น ไกลหนทางห่างออกไป ๒๐ เส้น ๓๐ เส้น ให้
คอยอยู่ ได้ยินเสียงปืนทัพหน้าแล้วให้ยกออกตีหลังข้าศึกนั้นจงสามารถ
กำหนดรู้กันได้แล้ว ครั้นได้ยินเสียงปืน ทัพหน้าก็ยกออกตีกระหนาบทั้ง ๒
ข้าง ได้ทีแล้วเข้ากระโจมฟันแทงบุกรุก ฆ่าฟันทหารชาวเมืองเชียงราย
ล้มตายเป็นอันมาก
ฝ่ายนายทัพนายกองชาวเมืองเชียงราย เห็นทแกล้วทหารทั้ง
หลายเสียทีเขาฆ่าฟันล้มตายเป็นอันมาก ดังนั้นก็เสียใจ จะคิดแก้ไขอุบาย
