Page 48 - จุลยุทธการวงศ์
P. 48
จุลยุทธการวงศ์ 3344 ฉบับความเรียง (ตอนต้น)
ถ่ายเทผ่อนผันก็เห็นมิทันท่ี คิดแต่จะหนีทั้งไพร่ทั้งนาย พลทหารทั้งหลาย
เป็นอันมากนัก เห็นข้าศึกเข้มแข็งฝีมือเหลือกำลังก็สะดุ้งตกใจกลัวตัวสั่นก็
แตกพ่ายกระจัดกระจาย หนีกันระส่ำระสายเบียดเสียด ย่ำเหยียบกันเป็น
โกลาหลว่ิงหนีไป
ส่วนพระเจ้าเชียงรายเห็นพลทหารล้มตายเป็นอันมาก แตกฉาน
หนีพ่ายไปดังนั้น ก็บังเกิดความกลัวยิ่งนัก จึงกลับช้างพระท่ีน่ังขับหนีไป
โดยเร็ว
ฝ่ายว่าเจ้าเมืองสัตวงษรู้เห็นว่า เจ้าเมืองเชียงรายกับทหารทั้ง
หลายเสียทีแตกพ่ายหนีไปดังนั้น ก็เร่งขับต้อนทหารโยธาทั้งหลายให้เร่ง
ติดตามตีกองทัพจับเชลยให้จงได
้
ส่วนทหารท้ังหลายได้ทีก็ไล่ติดตามตี ท่ีทันก็ฟันแทงฆ่าเสียซึ่ง
ข้าศึกน้ันล้มตายเดียรดาษกลาดไปในป่าก็มีบ้าง บ้างก็ล้มอยู่ริมทาง บ้าง
ป่วยลำบาก บ้างตายเป็นอันมาก บ้างก็แตกฉานซ่านเซ็นไปสู่ทิศน้อยทิศ
ใหญ่ต่างๆ กันไป
พระเจ้าเชียงรายเร่งรีบหนีมาโดยเร็ว เร่งมากลางวันกลางคืน
ตราบเท่าถึงเมืองแห่งตน แล้วยังคนทั้งหลายให้ข้ึนหน้าที่เชิงเทินกำแพง
ป้อม รักษาพระนครทุกแห่งให้มั่นคงโดยเร็ว
คนท้ังหลายซึ่งอยู่ในขอบขัณฑสีมา บ้านน้อยบ้านใหญ่ต่างๆ ใน
แว่นแคว้นแขวงเมืองเชียงรายนั้น ครั้นรู้ว่ากองทัพแตกเสียแก่ข้าศึก ก็
ตกใจกลัวว่ิงหากันสับสนเอิกเกริกวุ่นวาย เก็บข้าวของเงินทองพรรณผ้านุ่ง
ห่มหอกดาบง้าวทวน ชักชวนกันพาบุตรภริยาบิดามารดาญาติแลมิตรทั้ง
หลาย ทิ้งเทบ้านเรือนพาบุตรหนีข้าศึกออกจากบ้าน เข้าสู่ป่าหลบหนี้ล้ีเร้น
ซ่อนซอนซอกอยู่ในป่ารกที่กำบังเป็นอันมาก
ฝ่ายเจ้าเมืองสัตวงษก็เร่งพลโยธาทัพ ขับช้างพระท่ีน่ังเร่งรีบ
ติดตามมาถึงเมืองเชียงรายแล้วให้ตั้งค่ายหลวงใกล้เมืองทางประมาณ
