Page 68 - จุลยุทธการวงศ์
P. 68
จุลยุทธการวงศ์ 5544 เร่ืองพระร่วงสุโขทัย
จะได้เป็นใหญ่มียศศักด์ิรุ่งเรือง
เมื่อท่านได้เป็นใหญ่แล้วอย่าลืมเรา มะกะ
โท้กับทั้งพรรคพวกได้ฟังคำทำนายดังน้ันก็ดีใจ ลงกราบไหว้ขอบคุณโหรา
จารย์เป็นอันมาก จ่ึงกล่าวว่าถ้าข้าพเจ้าได้ดีเป็นใหญ่เหมือนคำทำนายของ
ท่านแล้ว ข้าพเจ้าจะตอบแทนคุณท่านให้จงนัก๑ หาลืมคุณของท่านไม่ ว่า
แล้วก็คำนับลาโหราจารย์ คุมลูกหาบไปขายสินค้าในเมืองศุโขไทย คร้ัน
ขายของส้ินแล้ว จึงพาพรรคพวกบ่าวไพร่ไปฝากไว้กับชาวบ้านท่ีรู้จักชอบ
กัน ครั้นแล้วมะกะโท้จึ่งหาช่องเข้าไปพ่ึงพักฝากตัวอยู่กับนายช้างพระที่น่ัง
โรงใน ซึ่งเป็นมงคลคเชนทร์ตัวโปรดของสมเด็จพระร่วงเจ้า ช่วยดูแลรักษา
เก็บกวาดมูลช้างล้างโรงให้สะอาดอยู่เสมอ นายช้างก็มีเมตตารักใคร่ใช้สอย
มะกะโท้สนิทอยู่ทุกวัน
ฝ่ายสมเด็จพระร่วงเจ้า ก็เสด็จไปทอดพระเนตรช้างพระท่ีน่ังของ
พระองค์อยู่เนืองๆ ไม่ใคร่ขาด วันหนึ่งพระองค์เสด็จไปทอดพระเนตรช้าง
พระที่น่ัง ทรงเห็นโรงช้างสะอาดปัดกวาดเรียบร้อยดี จึงตรัสถามนายช้าง
ว่า ใครมาช่วยท่านแผ้วกวาดโรงช้างให้สะอาดเรียบร้อยดังนี้ นายช้างจ่ึง
กราบทูลว่า มีมอญน้อยคนหนึ่งมาพ่ึงพักอยู่กับข้าพระบาท ช่วยปัด
กวาดล้างชำระโรงให้สะอาดอยู่เสมอ พระองค์ได้ทรงฟังดังนั้นก็ชอบ
พระทัย จึงตรัสส่ังว่า ท่านจงเลี้ยงมอญน้อยนั้นให้ดีเถิด
อยู่มาวันหน่ึง สมเด็จพระร่วงเจ้าเสด็จไปทอดพระเนตรช้าง
พระท่ีนั่ง ณ โรงในตามเคย ทรง๒ประทับบนพระที่น่ังใกล้ช่องพระแกล
บ้วนพระโอษฐ์ลงไปที่แผ่นดิน ทอดพระเนตรเห็นเบ้ียตัวหน่ึงตกอยู่ จึงตรัส
เรียกมะกะโท้ว่า มอญน้อยเจ้าจงมาดูเบ้ียนี้ มะกะโท้จึงคลานเข้าไปกราบ
๑คำว่า “นัก” น้ี ในบางฉบับใช้เป็น “หนัก”
๒เน้ือความเร่ือง พระร่วงสุโขทัย ที่พิมพ์ในประชุมพงศาวดาร ภาคท่ี ๖๖ ฉบับ พ.ศ.
๒๔๘๐ และในประชุมพงศาวดาร เล่ม ๔๑ ฉบับ พ.ศ. ๒๕๑๒ ไม่มีคำว่า “ทรง”
