Page 72 - จุลยุทธการวงศ์
P. 72
จุลยุทธการวงศ์ 5588 เร่ืองพระร่วงสุโขทัย
พยุหโยธาทัพกลับยังพระนคร
เสนาอำมาตย์ทั้งปวงจ่ึงนำความเรื่องมะกะ
โท้ลักพาพระราชธิดาหนีไป แลได้ไปติดตามจับจนสุดแดนหาทันไม่ ขึ้น
กราบทูลให้ทรงทราบทุกประการ สมเด็จพระร่วงเจ้าก็หาได้ทรงพระพิโรธ
แก่มะกะโท้ไม่ จึงตรัสว่า เรารู้มาแต่เดิมแล้วว่า๑ มอญน้อยคนน้ีมีลักษณะ
ดี นานไปภายหน้าจะมีบุญได้เป็นใหญ่ เราจึงมีใจรักใคร่เหมือนบุตร ถ้าเรา
จะสาปแช่งให้เป็นอันตราย หรือจะให้ยกกองทัพไปติดตาม จับมาลง
ราชทัณฑ์อย่างไรก็จะทำได้ทุกประการ แต่จะเป็นเวรกรรมแก่เรา แลเสีย
เกียรติยศของบ้านเมือง เป็นท่ีอัปยศแก่นานาประเทศ ซ่ึงมอญน้อยพาธิดา
เราไป ถ้าต้ังตัวข้ึนเป็นใหญ่ได้เม่ือใดแล้ว ก็คงจะตั้งแต่งให้ธิดาเราเป็นใหญ่
ย่ิงข้ึน จะเป็นเกียรติยศแก่บ้านเมืองท้ังสองฝ่าย อน่ึงบุพเพสันนิวาสแห่ง
ธิดาเรากับมอญน้อยนั้น ก็ได้อบรมมาด้วยกันแต่ปางก่อนแล้ว จึงเผอิญให้
มามีจิตปฏิพัทธ์ต่อกันดังน้ี เพราะเหตุน้ันเราจำเป็นจะอวยพรแก่มอญน้อย
แลธิดาเรา อย่าให้มีภัยอันตรายส่ิงใด ให้เกิดความสิริสุขสวัสดีด้วยกันเถิด
ซ่ึงพระองค์มิได้ทรงพระโกรธแก่มะกะโท้ แลกลับทรงอำนวย
พระพรให้ไปท้ังนี้ ด้วยอำนาจบุญบารมีของมะกะโท้ จะได้เป็นกษัตริย์ใหญ่
ในรามัญประเทศต่อไป
ตั้งแต่มะกะโท้พาพระราชธิดาของสมเด็จพระร่วงเจ้ากรุงศุโขไทย
ไปอยู่บ้านตะเกาะวุนเป็นบ้านเดิมของตนดังนั้นแล้ว มะกะโท้ก็มีสง่าราศี
เกิดสิริมงคลย่ิงขึ้น ด้วยนางน้ันเป็นราชธิดาของกษัตริย์ผู้มีราชอิสริยยศ
ใหญ่ยิ่ง พวกชาวบ้านชาวเมืองก็กลัวเกรงนับถือรักใคร่มะกะโท้แลพระราช
ธิดานั้นเสมอกัน ต่างคนพากันเข้ามาสวามิภักดิ์ฝากตัว เป็นพรรคพวก
ข้าไทให้ใช้สอยมากข้ึนทุกที จนนับได้เป็นคนหลายพันหลายหมื่น ฝ่าย
๑เนื้อความ ในเรื่อง พระร่วงสุโขทัย ที่พิมพ์ในประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๖๖ ฉบับ พ.ศ.
๒๔๘๐ และในประชุมพงศาวดาร เล่ม ๔๑ ฉบับ พ.ศ. ๒๕๑๒ ไม่มีคำว่า “ว่า”
