Page 34 - ศิริวิบุลกิตติ์
P. 34
(32)
มเี อกนางอยา่ ง ในองคว์ งษ์ สวรรค์ ดงั่ ดวงจนั ทรแ์ จม่ โฉมโพยม สมาน
พระพกั ตรเ์ ทยี บเปรยี บ พรหมอนั ชมฌาน พระศอปานเหมหงสบ์ รรจงจร
(ศิริวบิ ุลกิตต์)ิ
พระโหยหวนครวญเพลงวงั เวงจติ ให้คนคิดถงึ ถนิ่ ถวิลหวงั
วา่ จากเรอื นเหมอื นนกมาจากรงั อยู่ขา้ งหลังคงจะแลชะแงค้ อย
พอยามค่ำย่ำฆ้องจะร้องไห้ รำ่ พิไรรัญจวนหวนละหอ้ ย
โอ้ยามดกึ ดาวกเ็ คล่อื นเดือนกค็ ล้อย น้ำคา้ งย้อยเยน็ ฉำ่ ทีอ่ ัมพร
(สุนทรภ)ู่
จะสังเกตได้ว่ากลอนสุนทรภู่มีสัมผัสในทุกวรรค โดยใช้สัมผัสสระใน
วรรคที่ ๑ และวรรคที่ ๓ ทุกจังหวะ สว่ นวรรคที่ ๒ และวรรคท่ี ๔ จะใช้
สัมผัสอักษรในจังหวะท่ีรับสัมผัสมาจากวรรคก่อน โดยมากจะเป็นแบบน้ี
จะขาดไปบา้ งกพ็ ออนุโลม
ยิ่งกว่านั้นเมื่อสุนทรภู่แต่งกาพย์พระไชยสุริยาเพ่ือเป็นแบบหัดอ่าน
หนงั สอื สำหรบั เดก็ ไทย กค็ งไดแ้ นวคดิ จากกลบทในศริ วิ บิ ลุ กติ ตเิ์ ชน่ เดยี วกนั
โดยใชก้ ลบททบี่ งั คบั ให้ใชแ้ ตแ่ ม่ ก กา เปน็ เบอื้ งตน้ แลว้ ขยายเปน็ กลบทบงั คบั
ใชแ้ ม่ ก กา กบั แม่ กน บงั คบั ใชแ้ ม่ ก กา กน กง บงั คบั ใชแ้ ตแ่ ม่ ก กา กน
กง กด บงั คบั ใชแ้ ตแ่ ม่ ก กา กน กง กด กบ บงั คบั ใชแ้ ตแ่ ม่ ก กา กน กง
กด กก กบ และบังคบั ใชแ้ ตแ่ ม่ ก กา กน กง กด กก กบ กม ตามลำดบั
เคยมีผ้สู งสัยวา่ ทำไมสุนทรภูจ่ ึงไม่ใหอ้ ่านแม่ กม ต่อจาก ก กา กน กง ซึ่ง
มหาวทิ ยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธิราช
