Page 176 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 176
J144 ปริเฉท ๑๕
จ�มเทววี งศ์
ส่วนพระเจ�้ อ�ทิตยร�ช สรงสน�นพระเศยี รเกล�้ แล้ว กป็ ระดบั
ดว้ ยอ�ภรณ์มีประก�รต่�งๆ ทรงจับพระเต้�สุวรรณภงิ ค�รอันเตม็ ไปด้วย
น้�ำ หอม มีหมูน่ �งสนม มีพระร�ชเทวีเป็นประธ�นแวดลอ้ มเสด็จม�
ส่วนพวกพร�หมณค์ หบดี มเี สน�บดเี ป็นต้น กต็ �มเสด็จพระเจ�้
อ�ทิตยร�ชม�ในภ�ยหลัง คร้ันถึงแล้วพระเจ้�อ�ทิตยร�ชก็ทรงยกพระ
เต้�สุวรรณภิงค�รขึ้นบนพระเศียรเกล้� แล้วสระสรงสถ�นท่ีที่จะบังเกิด
พระบรมธ�ตุลงโดยเค�รพ
ล�ำ ดบั นั้น พระร�ชเทวแี ลพระร�ชธดิ � ก็สระสรงสถ�นทน่ี น้ั ลง
ลำ�ดบั น้นั ประชมุ ชนทัง้ ปวงมเี สน�บดีเป็นตน้ ก็เข้�ไปใน ๔ ทิศ
สระสรงสถ�นท่นี ้นั ลงแล้วถว�ยนมัสก�ร แล้วกพ็ �กันหยดุ พกั อยู่
ล�ำ ดบั นน้ั พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ชกบ็ ชู �สถ�นทนี่ นั้ ดว้ ยระเบยี บดอกไม้
ของหอมถว�ยนมัสก�รแล้วก็ต้ังอัญชลีประนมหัตถ์เหนือพระเศียรเกล้�
ปร�รภถึงพระพุทธคุณโดยเค�รพ เมื่อจะกระทำ�ก�รเชื้อเชิญพระชินธ�ตุ
เจ้� จึงตรัสเปน็ พระค�ถ�ว่�
ข�้ แตพ่ ระสพั พญั ญสู มั พทุ ธเจ�้ ผเู้ จรญิ ผมู้ พี ระกรณุ �อนั ยงิ่ ใหญใ่ น
โลก ไดย้ นิ ว�่ เดมิ เมอื่ พระองคย์ งั ทรงพระชนมอ์ ยู่ ไดเ้ สดจ็ ม�จ�กพระนคร
พ�ร�ณสี ทรงประทับยืนอยู่ในท่ีนี้ ได้ทรงพย�กรณ์แก่ข้�พระองค์ผู้เป็น
ญ�ติว่� พระส�รีริกธ�ตุของพระองค์จักอุบัติบังเกิดข้ึนแก่ข้�พระองค์ใน
สถ�นทนี่ ี้ ถ�้ สถ�นทนี่ จ้ี ะมพี ระส�รรี กิ ธ�ตขุ องพระองคอ์ บุ ตั บิ งั เกดิ ขน้ึ จรงิ
แลว้ ขอพระส�รรี ิกธ�ตเุ จ้�จงส�ำ แดงป�ฏหิ �ริยใ์ ห้ประจักษ์แกข่ ้�พระองค์
แลประชมุ ชนทั้งหล�ยเถดิ
ในขณะนน้ั ครน้ั เมอื่ รศั มขี องผอบทบ่ี รรจพุ ระธ�ตอุ นั ประเสรฐิ มี
ประม�ณเท่�ปลีกล้วยอันใหญ่ อันเต็มไปด้วยเคร่ืองหอม แลเต็มไปด้วย
เคร่ืองอบอนั เปน็ ทิพย์ พลุ่งขึน้ ม�แล้ว ผอบพระธ�ตอุ ันประเสริฐของพระ
เจ�้ อโสกร�ชกเ็ ปลง่ แสงสว�่ งดว้ ยรตั นเจด็ ถงึ ซง่ึ เปน็ อเนกปั ปก�ร รงุ่ เรอื งอยู่
