Page 172 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 172
J140 ปรเิ ฉท ๑๕
จ�มเทววี งศ์
น้ี ค�ำ ท่ีว่�น้เี ป็นค�ำ จรงิ ฤาเปน็ คำ�เท็จ
ลำ�ดับนั้นพระย�ก�เผือก เม่ือจะสำ�แดงธรรมท่ีจริง จึงกร�บทูล
พระเจ�้ อ�ทิตยร�ชว่�
ข้�แต่มห�ร�ชเจ้� ว�จ�นี้เป็นว�จ�จริงไม่เป็นว�จ�เท็จ แท้จริง
พระสัมม�สัมพุทธเจ้�ได้ตรัสรู้พระอภิสัมโพธิญ�ณแล้ว พระองค์มีพระ
กรุณ�อันยิ่งใหญ่ ไม่มุ่งหม�ยแต่คว�มสุขส่วนพระองค์ เพร�ะเหตุจะให้
พระองค์เป็นสุขเหตุใด เหตุดังน้ัน พระองค์แลดูเวไนยสัตว์ท้ังปวงทุก
วนั ๆ เวไนยสัตวท์ งั้ หล�ยอยใู่ นที่ใด ไกลกด็ ใี กล้ก็ดี พระองค์ก็เสด็จไปใน
ท่ีน้ัน ได้ประท�นมรรคแลผลเม่ือจะปลดเปลื้องเวไนยสัตว์ให้พ้นไปจ�ก
ทุกข์ สมเด็จพระสัมม�สมั พุทธเจ้�นัน้ พระองค์ปลดเปลื้องสรรพสัตวท์ ้งั
ปวงใหพ้ น้ ไปจ�กทกุ ข์ แลว้ กเ็ สดจ็ ม�ยงั ทข่ี องพระองคอ์ กี พระองคก์ ระท�ำ
อยอู่ ย�่ งนี้ ตง้ั แตแ่ รกตรสั รจู้ นถงึ เสดจ็ ดบั ขนั ธป์ รนิ พิ พ�น ในสมยั ครง้ั หนง่ึ
เมอ่ื พระพทุ ธองคเ์ สดจ็ อยใู่ นป�่ อสิ ปิ ตนมฤคท�ยวนั เปน็ ทร่ี มั ณยี สถ�นใกล้
พระนครพ�ร�ณสี ทรงเห็นบ้�นชโรหค�มของพวกเมงคบุตรทั้งหล�ยอยู่
ที่นั้น จึงได้เสด็จม�จ�กป่�อิสิปตนมฤคท�ยวัน ทรงรับบิณฑบ�ตในบ�้ น
ชโรหค�มนั้น ทรงสั่งสอนพวกเมงคบุตรท้ังปวงเหล่�น้ัน แล้วเสด็จม�
ประทับยืนอยู่ในประเทศท่ีน้ี พวกเมงคบุตรช�วป่�กับข้�พระบ�ทก็ได้
ต�มเสด็จม� พระพุทธเจ้�ผู้ประเสริฐพระองค์น้ัน เสด็จยืนตรัสแก่พวก
เมงคบุตรช�วป่�ว่� ดูกรท่�นผู้เจริญท้ังหล�ย ในอน�คตก�ลประเทศที่
นี้จักเปน็ พระนครใหญ่ ก�ลนน้ั จะมพี ระร�ช�พระองคห์ น่ึง ทรงพระน�ม
พระเจ้�อ�ทิตยร�ชครอบครองสิริร�ชสมบัติ พระเจ้�อ�ทิตยร�ชนั้นจัก
กระท�ำ ต�มถอ้ ยค�ำ ของท�่ นทง้ั หล�ย ครนั้ เมอื่ เร�ผตู้ ถ�คตเสดจ็ ดบั ขนั ธเ์ ข�้
สพู่ ระปรนิ พิ พ�นแลว้ พระสรรี ธ�ตขุ องเร�พระองคห์ นง่ึ จะบงั เกดิ ขนึ้ ในทน่ี ้ี
พระสรรี ธ�ตขุ องเร�นนั้ จกั เปน็ ของพระเจ�้ อ�ทติ ยร�ช พระเจ�้ อ�ทติ ยร�ช
น้ัน จักกระทำ�ก�รสงเคร�ะห์แก่ญ�ติของท่�นท้ังหล�ย พระสัมพุทธเจ้�
