Page 169 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 169
พระญ�ณวจิ ิตร (สิทธิ โลจนานนท์) แปล 137
กร�บทูลท่นี ้แี ก่พระร�ช�ของท่�นโดยพิสด�ร
กมุ �รไดฟ้ งั ค�ำ นน้ั แลว้ จงึ กล�่ วว�่ ดกู รสห�ย ดแี ลว้ เร�จะกร�บทลู
ต�มถอ้ ยค�ำ ของท�่ นทงั้ สนิ้ แกพ่ ระร�ช�ของเร� แลว้ กไ็ ปเฝ�้ พระเจ�้ อ�ทติ ย-
ร�ช กร�บทลู ต�มคำ�ก�นัน้ ทกุ ประก�ร
พระเจ้�อ�ทิตยร�ชได้ทรงฟังคำ�นั้นก็บังเกิดโสมนัสเป็นอย่�งย่ิง
จึงรบั คำ�ท�รกว�่ ส�ธุ แล้วให้เล้ยี งดกู �ด้วยอ�ห�รมีรสเลิศต�่ งๆ เพร�ะ
ก�ให้ข่�วของพระศ�สด� แล้วโปรดให้ปลอ่ ยก�นั้นไป
ก�น้ันบินไปโดยอ�ก�ศก็บรรลุถึงประเทศป่�หิมพ�นต์ จึงเข้�ไป
ใกลก้ �ผเู้ ป็นปู่ของตน ไหว้แลว้ กจ็ บั อยู่
มคี ำ�ถ�มขน้ึ ม�ว่� ช่ือว่�ก�รไหวข้ องสกณุ ช�ตทิ งั้ หล�ยจะรู้กันได้
อย�่ งไร
มคี �ำ วสิ ชั น�ว�่ กแ็ ลสกณุ ช�ตทิ งั้ หล�ยถงึ กนั เข�้ แลว้ กแ็ สดงคว�ม
เค�รพบ�่ ยหน�้ เฉพ�ะตอ่ สกณุ ช�ตทิ เี่ จรญิ กว�่ ตน แลท�ำ จงอยป�กของตน
ดงั ตะตะ แลนอ้ มศรี ษะลงแลว้ ประส�นปกี ทง้ั สองเข�้ แลว้ นอ้ มศรี ษะลงอกี
กระท�ำ อุระประเทศเหนือพ้ืน แลว้ ยกขน้ึ สกั ครหู่ นึ่งแลว้ ก็จับอยู่ เม่อื สกณุ
ช�ติทำ�กนั อย�่ งนไี้ ด้ชอื่ ว�่ ก�รไหวข้ องสกุณช�ติท้ังหล�ยเหล�่ น้นั
สว่ นก�ข�วไดเ้ หน็ นดั ด�ของตนแลว้ กด็ ใี จ จงึ กล�่ วสมั โมทนยี กถ�
กับด้วยก�ผู้เป็นนัดด�ของตนน้ัน เม่ือก�ข�วจะถ�มข่�วคร�วถึงท่ี ท่ีจะ
บงั เกิดพระธ�ตุของพระชินสหี เ์ จ�้ อีก จงึ กล่�วเปน็ พระค�ถ�ว�่
ดกู รหล�นนอ้ ย ปูไ่ มไ่ ด้เหน็ หล�นน�นแล้ว หล�นอย่สู บ�ยดีไม่มี
โรคภัยไข้เจบ็ เบยี ดเบียนดอกฤาจงึ ม�ได้ ที่ท่ีจกั บงั เกดิ พระชินธ�ตุ ยังเปน็
ทเี่ กษมอยไู่ ม่บกพร่องดอกฤา
เม่ือก�ข�วไต่ถ�มอย�่ งนัน้ แล้ว ก�โปดกจึงกล่�วกบั ก�ข�วว�่
พระเจ�้ ข�้ พระเจ�้ ปู่ เปรยี บประดจุ ดงั เทพยด� ไมไ่ ดเ้ หน็ ข�้ พเจ�้
น�นแลว้ ข�้ พเจ้�กไ็ มไ่ ด้เห็นพระเจ�้ ปูน่ �นแล้ว เดย๋ี วน้ีข้�พเจ�้ ม�เพอ่ื จะ
