Page 165 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 165
พระญ�ณวจิ ติ ร (สิทธิ โลจนานนท์) แปล 133
นโ้ี ดยง่�ยเถดิ ครนั้ ทรงพระร�ชด�ำ รดิ งั นแี้ ลว้ กน็ มสั ก�รเทพยด�ทง้ั หล�ย
ทรงอธิษฐ�น
ในขณะนน้ั เทพยด�ก็ดลบันด�ลใจก� ให้บนิ ม�โดยอ�ก�ศ แล้ว
ก็บินลงไปในมณฑลทป่ี ระชุมของอำ�ม�ตย์
ฝ�่ ยอ�ำ ม�ตยท์ ง้ั หล�ยไดเ้ หน็ ก�นน้ั แลว้ กจ็ บั ก�นนั้ ไปถว�ยพระเจ�้
อ�ทติ ยร�ชโดยเรว็
พระเจ้�อ�ทติ ยร�ช ได้ทอดพระเนตรเหน็ ก�น้ันแลว้ ก็ดีพระทัย
ว�่ ไดข้ �้ ศกึ ของพระองคแ์ ลว้ เปน็ ประหนง่ึ ว�่ ชนช�ตทิ ลทิ กขดั สน มคี นว�ง
ถงุ เตม็ ไปดว้ ยทรพั ยพ์ นั ต�ำ ลงึ ลงในมอื ทเี่ หยยี ดออกไวฉ้ ะนนั้ พระองคม์ พี ระ
ร�ชประสงค์จะให้ฆ่�ก�เสยี จึงตรสั อย�่ งนีว้ ่� ดูกรมห�อำ�ม�ตย์ ก�ตวั น้ี
กระทำ�เร�ผู้ไม่มีคว�มผิด ให้เกิดโทสะถึงสองคร้ังส�มครั้ง เดี๋ยวน้ีเร�ได้
โจรร้�ยม�แลว้ จะฆ�่ มนั เสยี ท่�นจะสำ�คัญอย�่ งไรฤา
ครั้งนั้นเทพยเจ้�ดลใจอำ�ม�ตย์ จึงกร�บทูลพระเจ้�อ�ทิตยร�ช
อย�่ งนว้ี �่ ข�้ แตส่ มมตุ เิ ทวร�ชเจ�้ พระองคอ์ ย�่ ใหฆ้ �่ ก�เสยี เลย ถ�้ ฆ�่ ก�
เสียแลว้ อนั ตร�ยจกั มแี ก่พระองคส์ ักอย่�งหน่งึ โดยไม่สงสัย ถ้�พระองค์
ไม่ทรงเชื่อข้�พระบ�ท ขอพระร�ชท�นโปรดเกล้�ให้ห�พร�หมณ�จ�รย์
เข้�ม�ไต่ถ�ม
พระเจ้�อ�ทิตยร�ช ได้สดับคำ�น้ันแล้ว จึงให้ห�พร�หมณ์
โหร�จ�รย์เข้�ม�กระท�ำ สกั ก�ระแล้วตรัสถ�ม
ในก�ลนน้ั พร�หมณโ์ หร�จ�รยผ์ ชู้ �ำ น�ญท�ำ น�ยนมิ ติ กพ็ จิ �รณ�
ฤกษเ์ วล�นมิ ิตวันนั้นแล้ว จึงกร�บทลู พระเจ้�อ�ทติ ยร�ชอย�่ งนี้ว�่ ข�้ แต่
มห�ร�ชเจ�้ ขอพระองคอ์ ย�่ ไดท้ รงพระปริวิตกเลย ในวันนี้ประกอบด้วย
ฤกษ์เป็นมงคล ทั้งเวล�แลนิมิตก็ดีวิเศษย่ิงนัก นิมิตสิ่งน้ีจักบังเกิดคว�ม
สวสั ดแี กพ่ ระองค์ กก็ �ตวั นพี้ ดู ภ�ษ�มนษุ ยไ์ ดเ้ มอื่ ใด อสิ รยิ ยศกจ็ ะปร�กฏ
แก่พระองค์เม่ือน้ัน ขอพระองค์กระทำ�ก�รรักษ�ให้ดี อย่�กระทำ�คว�ม
