Page 166 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 166
J134 ปริเฉท ๑๕
จ�มเทววี งศ์
ประม�ทแก่ก�ตัวน้เี ลย
พระเจ้�อ�ทิตยร�ช ได้สดับถ้อยคำ�ของสมณพร�หมณ์เหล่�นั้น
แลว้ กม็ ีพระทยั ซ�บซ�่ นไปดว้ ยปติ ิ จงึ ด�ำ รัสว่� เร�จะรกั ษ�ใหด้ ี แลว้ ก็
สง่ สมณพร�หมณเ์ หล�่ นน้ั ไป
พอสมณพร�หมณ์เหล่�น้ันไปแล้ว พระเจ้�อ�ทิตยร�ชก็โปรด
ใหห้ �ช�่ งทองม�แลว้ ใหก้ ระท�ำ กรงทองใหก้ �อยู่ ครนั้ ท�ำ กรงทองส�ำ เรจ็ แลว้
กใ็ หก้ �อย่ใู นกรงนนั้ ให้เลย้ี งรักษ�ด้วยโภชน�ห�รโดยเค�รพ
ในคืนวันน้ันพอได้ปฐมย�ม พระเจ้�อ�ทิตยร�ชบรรทมอยู่เหนือ
พระแท่นที่สิริไสย�สน์อันอลงกตบนพระบวรร�ชบัลลังก์ ทรงคำ�นึงใน
พระทยั อยูว่ �่ เมื่อไรก�จะพดู ภ�ษ�มนุษย์ได้ แลว้ บรรทมหลบั ไป
ครน้ั ถงึ มชั ฉมิ ย�มไดเ้ วล�ครง่ึ คนื เทพยด�กม็ �ทลู พระเจ�้ อ�ทติ ย-
ร�ชด้วยนิมิตฝันว่� ถ้�พระองค์ประสงค์จะทรงทร�บเหตุนี้เร็วๆ ก็จงให้
ท�รกที่คลอดจ�กครรภ์ม�รด�ได้ ๗ วันนอนอยู่ที่ใกล้กกรงก�น้ี ท�รก
จะไดย้ ินเสยี งก�ทกุ ๆ วนั ก็จะรู้จกั ภ�ษ�ก�
กเ็ มอื่ ใดท�รกหวิ แลว้ จงึ พร�กท�รกม�ยงั ม�รด� ใหบ้ รโิ ภคใหอ้ �บ
ให้ดมื่ ถนั แล้วจึงใหท้ �รกนอนในที่ใกลก้ รงก�อีก
เข�ท้งั สองนน้ั จกั พดู จักบอกเล�่ กนั เพร�ะเข�อย่ใู นทีส่ งัด
เมือ่ ท�ำ ไดอ้ ย่�งนส้ี กั ส�มปี ท่�นก็จะรู้นิมติ เหตขุ องก�นี้ เทพยด�
น้ันทลู อย�่ งน้ีแล้ว กอ็ นั ตรธ�นห�ยไป
คร้ันรงุ่ ขน้ึ วนั ใหม่ พระเจ้�อ�ทิตยร�ช ก็บังคบั อำ�ม�ตย์ให้พ�เอ�
ท�รกทคี่ ลอดได้ ๗ วนั ม�นอนอยทู่ พ่ี ระล�นใหญ่ แลว้ ใหห้ �พร�หมณท์ �ย
ลักษณะม�พจิ �รณ�ในหมเู่ ด็กทงั้ หล�ยนน้ั เลอื กเอ�แตเ่ ด็กทมี่ อี �ยยุ ืนแล
ทสี่ มบูรณไ์ ปดว้ ยชวนะแลรูปแลลักษณะ
ในก�ลน้ัน พร�หมณ์ผู้ทำ�น�ยลักษณะทั้งหล�ย กร�บทูลว่�ใน
ท�รกเหล่�นี้นั้นท�รกคนน้ีสมบูรณ์แล้วด้วยญ�ณแลชวนะ อันถึงพร้อม
