Page 69 - บันทึกรายวันของ เซอร์ จอห์น เบาริ่ง และสนธิสัญญาเบาริ่ง
P. 69
บันทกึ รายวนั ของ เซอร์ จอหน์ เบารงิ
และสนธสิ ญั ญาเบารงิ
วันที่ ๒๔ มีนาคม
อ่าวสยาม – มองเห็นเรือหาปลาลำ�หนึ่งของชาวสยามเรา
กวักมือเรียกคนเรือให้เข้ามาใกล้เรือของเรา บนเรือนั้นมีชายส่ี
คน พวกเขาปล่อยกายเปล่าเปลือยมีเพียงผ้าดิบปอนๆ สีนํ้าเงิน
พันกลางลำ�ตัว ใบเรือทำ�ด้วยผ้าฝ้ายเน้ือหยาบมีรูพรุนไปหมด ใบพาย
ทำ�หน้าท่ีเป็นใบจักรเรือ๑ ดูเหมือนว่าจะมีเสื่อ ๒ – ๓ ผืนอยู่บนเรือ
ไม่มีเครื่องประดับเหมือนเรือสำ�ป้ันของจีน และมีความสะดวกสบาย
น้อยกว่ากันจนไม่อาจนำ�มาเปรียบเทียบกันได้ ลักษณะของเรือนั้นดูไม่
น่าสบายและไม่เจริญหูเจริญตา ซ่ึงไม่ก่อให้เกิดความประทับใจอันน่า
ชื่นชมเมือ่ แรกเห็น
เราหลงทางเพราะแผนที่ของเราเอง เราอยู่ในคุ้งของอ่าวซึ่งอยู่
ทางตอนใต้ของแหลมแสมสารในขณะที่เราคิดว่าเราอยู่บริเวณช่องแคบ
ตอนกลางครอว์เฟิร์ดกล่าวไว้ว่าในสมัยของเขานั้น แผนท่ีได้ลงแหลม
แสมสารไว้ที่ ๑๖ʹ ซึ่งค่อนไปทางทิศตะวันออกมากเกินไป เวลาที่ล่วง
เลยมาถึงหนึ่งในสี่ของศตวรรษก็ไม่ได้ช่วยแก้ไขข้อผิดพลาดนั้น แม้ว่า
แผนท่ีของกระทรวงทหารเรือจะมีข้อความก�ำ กับไว้ว่า “แก้ไข ปี ค.ศ.
๑๘๕๓ / พ.ศ. ๒๓๙๖” กต็ าม
๑ ฉบับแปลของพีร์ บุนนาค ว่าใช้ไม้ไผ่เป็นขอบใบสำ�หรับม้วนและคลี่ใบ
57
