Page 125 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 125
ปาริชาติ ไขด ว ง
ฉันกลับบานดวยความผิดหวัง ฉันอยากเห็น
เวลาทปี่ า แกะตวั หนงั ตะลงุ ฉนั คดิ วา โรงเรยี นยงั ปด เทอม
อีกสองเดือนคงจะมีสักวันที่ปายอมใหฉันอยูดวยเหมือน
ดังเชนในวัยเด็ก
“นา เศรา มากเลยนะ ปา ไมย อมใหอ ยดู ว ยละซ”ิ
“แมคะ พี่ตนลูกของปาไปไหนคะ”
“ แมไมมีคำตอบใหฉัน นอกจากกระดาษ A4 ใบ
หนึ่งที่มีตราครุฑบนหัวกระดาษ ฉันเขาใจแลววาทำไม
พี่ตนตองหนีไป ความผิดพลาดดวยวัย
ไรเ ดยี งสาสง ผลกระทบตอ อนาคตตนเอง
...ความผดิ พลาด และผูเปนแมดวย เมื่อกอนสมัยเรียน
ดวยวัยไรเ ดียงสา พตี่ น เรยี นดมี ากกวา ฉนั หลายรอ ยเทา เลย
“ ตอนมธั ยมศกึ ษาตอนปลายพตี่ น สอบตดิ
สงผลกระทบตอ อนาคตตนเอง โรงเรียนชื่อดังในเมือง แตทวาสังคม
เมอื งทวี่ จิ ติ รตระการกลบั ทำรา ยเดก็ หนมุ
และผูเปน แมด ว ย... วัยไรเดียงสาเพราะเขาไปยุงเกี่ยวกับ
ยาเสพตดิ เมอ่ื ทางโรงเรยี นทราบ พต่ี น
จึงถูกไลออก กระดาษใบนี้เองคือหนังสือไลออกของ
พี่ตน หลังจากวันนั้นพี่ตนก็ไมกลับมาที่บานอีกเลย
เวลาผานไปเกือบปแลว แตปายังคงไปรอพี่ตนที่ทารถ
เปนประจำทุกเดือนตรงกับวันที่หนังสือไลออกฉบับนี้
ออกมา นั่นคือวันที่ ๑๓ ของเดือนมีนาคม
เกอื บเดอื นแลว ทฉี่ นั แวะเวยี นไปหาปา ทกุ วนั แต
กไ็ มม วี แ่ี ววทปี่ า จะใหค วามสนทิ สนมกบั ฉนั เหมอื นเชน ใน
วัยเด็ก วันนี้ฉันจึงขอใหแมพาปาและฉันไปพิพิธภัณฑ
ประจำจังหวัด ซึ่งเปนสถานที่เดียวที่ปาชอบไปที่สุด
๑๑๗
