Page 126 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 126
รอคอย
เนื่องจากมีการจัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับหนังตะลุง
ไวมากมายทั้งประวัติความเปนมา ความเชื่อตางๆ และ
มีแสง สี เสียง คลายกับการแสดงหนังตะลุงในอดีต
“ชอบเหรอพอหนุม”
“ชอบครับ ผมชอบศิลปะเกี่ยวกับหนังตะลุง”
“ปา นะรกั มากเลย อยากใหเ ดก็ สมยั นเี้ ปน อยา ง
พอหนุม”
“ขอโทษนะคะ พอดีวาปาไมคอยสบายนะคะ
ปากลับไดแลว”
“เดี๋ยวสิ ยังสนุกอยูเลย คุยกับพอหนุมกอน”
“กลับกอนเถอะปา เดี๋ยวคอยมาอีก พรุงนี้
ตองไปรอพี่ตนอีกนะ”
ฉัน กับ แม รีบ พา ปา ออก จาก พิพิธภัณฑ
เนื่องจากไมอยากใหใครเห็นปาเปนคนบา แมปาจะมี
เรอ่ื งสะเทอื นใจจนเปน เชน นี้ ฉนั กบั แมเ ชื่อวา ปา ไมไ ดบ า
อยา งทคี่ นอนื่ พดู คนอนื่ ทดี่ ๆี เสยี อกี ทกี่ ลบั เบยี ดเบยี นปา
หลายครั้งทเี่ วลาปาไมอ ยมู คี นมาขโมยตัวหนงั ตะลงุ ของ
ปาไปขาย ปาก็ไมเคยถือสาหาความ
ใครเลย
วันที่ ๑๓ ของเดือนนี้ปาก็มารอพี่ตน
เหมือนอยางเคย ฉันมานั่งรอกับปา
จนรถหมดทุกเที่ยวแลวพากันกลับบาน
“ลูกหนู พาปาไปพิพิธภัณฑอีกได
ไหม”
“ปาจะไปวันนี้ไมไดแลวนะจะ ค่ำ
แลว”
๑๑๘