Page 130 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

รอคอย

ที่จังหวัดพัทลุง ปาและชายหนุมคนนั้นคงเศรากับการสูญเสียเพื่อนรวมอุดมการณ
เดียวกัน

รุงเชาของอีกวัน ปาบอกวาจะนำรูปหนังตะลุงไปใหลูก ฉันและแมถกู ปา
เลน ละครตบตาหรอื นี่ เมื่อวานนปี้ ายังดปู กติ แตว ันนกี้ ลบั เปน เชน นอี้ ีก ฉันพยายาม
ถามวาปา เจอลกู ทไี่ หน แตป า กไ็ มย อมพดู สงิ่ ใด นอกจากใหฉ นั กบั แมข นรปู หนงั ตะลงุ
ทั้งหมดในบานขึ้นรถกระบะ แลวมุงหนาไปพิพิธภัณฑ ชายคนเดมิ ยังมาทพี่ ิพิธภัณฑ
เหมือนอยางเคย ปาเขาไปพดู คุยกับเขาอีก สวนรปู หนังตะลุงในรถกระบะปากบ็ อก
ใหไ วบ นรถไปกอ น ตอนเยน็ กอ นกลบั บา น ปา กม็ อบรปู หนงั ตะลุงทง้ั หมดแกช ายคน
นั้น

“ผมรับไวไมไดนะปา”
“รับไวเถอะ ปาแกมากแลว ปาอยากใหอยูกับคนที่รูคุณคาของหนังตะลุง
อยางพอหนุม”
ชายคนนั้นไมรับรูปหนังตะลุงของปา แตเขากลับขอมาที่บานของปาเพื่อ
เรียนรูเรื่องเกี่ยวกับการแกะและการแสดงหนังตะลุง ฉันรูแลววาลูกที่ปาคอยไมใช
พี่ตน แตคือคนอยางเขานี่เอง

นางสาวปาริชาติ ไขดวง
โรงเรียนสตรีทุงสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

๑๒๒