Page 48 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 48
ความเชอ่ื กับวญิ ญาณ
เรานี่แหละครับ แลวก็ทำสืบทอดกันมาจนถึงปจจุบัน อยางเชน ประเพณีตางๆ
และถาอยูในถิ่นที่หางไกลจากตัวเมือง หรือที่เรียกกันวา บานนอก ที่แหงนี้แหละ
ครับที่มีความเชื่อตางๆ มากมาย และในแตละที่ก็มีที่มา มีเรื่องเลา สวนใหญก็ไม
พนเรื่องภูตผีวิญญาณตางๆ แตจะจริงหรือไมจริงนั้น ไมมใี ครพิสูจนไดหรอกครับ
เพราะเปนการเลาจากปากตอปาก รุนสูรุน เรื่องเลานั้นอาจเปลี่ยนแปลงตามกาล
เวลาไปบาง แตคุณสงสัยไหมวาเรื่องเลาพวกนี้มันมาจากไหน ลองคิดดูสิวาถา
เปนเรื่องโกหกแลวจะแตงขึ้นมาเพื่ออะไร? แตถามันเปนเรื่องจริงละ? คุณจะเชื่อมัน
ไหม?
มาเขาเรื่องสักทีครับ อยางที่ผมกลาวไปในตอนแรกเกี่ยวกับความเชื่อโดย
เฉพาะเกี่ยวกับวิญญาณ คนสมัยโบราณนั้น กอนที่ยังไมมีศาสนาพวกเขาก็นับถือ
เทพเจา นับถือภูตผีปศาจนี่แหละครับ แลวทำใหเกิดสถานที่ตางๆ เชน ซิกกแู รต
ชิเชนอิตซา เปนตน สถานที่เหลานี้สรางขึ้นเพื่อบูชาเทพเจา หรือภูตผีวิญญาณ
แสดงใหเ หน็ วา คนสมยั นนั้ มคี วามเชอื่ และความเกรงกลวั ตอ สงิ่ ทพี่ วกเขาไดน บั ถอื มาก
จงึ ทำใหเ กดิ สถานทต่ี า งๆ ขน้ึ ซง่ึ ทำใหผ มรวู า ความเชอ่ื มกั จะมากบั เรอ่ื งเรน ลบั เสมอ
เรอื่ งทผี่ มจะนำมาเลา นผี้ มขอรบั รองวา เปน เรอื่ งจรงิ ถงึ แมว า จะไมไ ดป ระสบ
พบเจอดวยตนเอง แตไมใชวาผมงมงาย หรือไมมีที่อางอิงนะครับ ลองคิดดูซิวา
ทำไมคนที่ไมเคยพบหรือเคยเจอผีอยางผมถึงไดเชื่อสนิทใจขนาดนี้ ก็เพราะขอมูล
ทั้งหมดที่จะนำมาเลาตอไปนี้มาจากผูทีป่ ระสบพบเจอมาจริงๆ และนาเชื่อถือมากๆ
นั่นก็คือ คุณพอของผมเองครับ และจากญาติพี่นองที่เจอมาเชนเดียวกัน รวมถึง
คนที่เคยอาศัยอยูใกลบริเวณนั้นดวย คือเพื่อนของพอผม อยาเพิ่งบอกวาไรสาระ
ครับ เพราะเรื่องนี้เคยเปนขาวดังหนา ๑ เมื่อนานมาแลว และสถานที่แหงนั้นยัง
เปนที่หวาดกลัวของผูคนที่ผานไปมาอีกดวย... (ผมขออนุญาตเลาเรื่องโดยใชพอเปน
ตัวผมเอง เพื่อสะดวกในการเลาเรื่อง แตผมรับรองวาไมมีการบิดเบือนขอมูลแต
อยางใด)
ตอนนน้ั ผมอายปุ ระมาณ ๑๓ ป ประมาณป พ.ศ. ๒๕๑๔ ตอนนน้ั ผมเรยี น
อยู ป.๗ ครอบครัวของผมก็มีพี่นองเยอะมาก สวนพอของผมนั้นไดเสียชีวิตไปนาน
๔๐