Page 50 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

ความเชื่อกับวญิ ญาณ

วาโคงนี้มีคนตายเยอะ ซึ่งสวนมากก็จะเกิดอุบัติเหตุ

ในระหวางเดินทางกลับ หรือลงจากเขาเปนสวนใหญ

แตตอนนั้นผมไมไดคิดอะไรก็เลยรูสึกเฉยๆ เพราะ

“ ตอนนั้นใจผมไปอยูที่น้ำตกแลวเอย๊ี ด.... ในทส่ี ดุ กถ็ งึ แลว ครบั นำ้ ตกทรายขาว

ผมไมร อชา รบี ลงไปเลน นำ้ ทนั ที จากนน้ั นอ งๆ กก็ ระโดด

ตามลงมา ผมมองไปรอบๆ

ท‹านโผล‹ขึ้นมาจากนำ้ และเดนิ ข้ึนมาชาŒ ๆ รสู กึ วา นำ้ ตกนสี้ วยมาก ถกู

โดยไม‹พูดไมจ‹ ากับใคร ลอมรอบไปดวยปาที่เขียว

ผมสงั เกตทม่ี อื ของปม†ู ีเลอื ดไหล ขจี สวนน้ำก็ใสจนมองเห็น
ดูแผลราวกับวา‹ โดนแกŒวบาดมา ปลาตวั เลก็ ๆ มองเหน็ พวกพชื
ทอี่ ยใู นนำ้ โดยภาพรวมกค็ อื
แต‹ปก†ู ไ็ ม‹ไดแŒ สดงอาการเจบ็ ปวดแตอ‹ ย‹างใด สวยมาก แตชางมันเถอะ!
“
ป†เู ดินไปข้นึ รถอยา‹ งชาŒ ๆ โดยไมส‹ นใจใคร ตอนนข้ี อเลน นำ้ กอ นแลว กนั
จากนั้นเราเลนน้ำกันตั้งแต
ถงึ แมวŒ า‹ จะมคี ำถามตามมาเรอ่ื ยวา‹ ... บา ยแกๆ จนถงึ เวลาโพลเ พล
พอ‹ เฒา‹ ไปไหนมา? ประมาณ ๕ โมงเยน็

ตูม! ปูผมกระโดดลงมาในน้ำ พวกเราก็

ตางหวั เราะชอบใจ (นานๆ ทีจะเหน็ คนแกกระโดดนำ้ )

ทานมาเลนน้ำกับพวกเราสักพัก ทานก็บอกวา

“กูเหนื่อยแลว ไปจับปลาดีกวา” อะไรทำนองนี้

ผมกไ็ มไ ดใ สใ จอะไร จากนนั้ กเ็ ลน นำ้ ตอ “อกี ครงึ่ ชวั่ โมง

ขน้ึ มาไดแ ลว นะโวย ..” เสยี งตะโกนทดี่ งั อยขู า งบนกค็ อื

นาชายที่กำลังดพู วกเราเลนน้ำอยู สวนนาสาวกก็ ำลัง

ปอนขาวลกู อยูขางบนเหมือนกัน

๔๒