Page 54 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

ความเชือ่ กับวิญญาณ

หนารถที่มีขอความวา “เบตงในฝน” ออกมา หมุนปายกลับหัวลง แลวพูดขึ้นวา
“ปายนี้เคาไมใหใชกันแลว” นาสาวโมโหตะโกนดาในทำนองวาใชปายนี้แลวมันผิด
ตรงไหน จากนั้นเขาก็ทิ้งประโยคสุดทายวา “ถาอยากรูใหไปถามหลวงพอที่วัด..”
(ก็คือวัดชางให) พอพดู ไมทันจบนาสาวก็เลยควาขวดน้ำวิ่งไลตี พอวิ่งไลไปสักพัก
ชายที่วิ่งนำหนากลับหายตัวไปอยางดื้อๆ ทิ้งความงงงวย และความตกใจไวใหกับ
นาสาวของผม จนทำใหเขาเกิดความกลัวมากที่สุดในตอนนั้น ใชแลว...เสียงที่ผม
ไดยินนาสาวพึมพำในตอนนั้นก็คงจะเปนเรื่องนี้อยางแนนอน

พอไดคำใบแลววา “ถาอยากรูใหไปถามหลวงพอ ” ผมก็เลยไมรอชา
รีบไปหาหลวงพอที่วัดชางใหทันที จากนั้นผมก็ไดรูอะไรหลายๆ อยางที่ซอนอยู
เบื้องหลังความงามของน้ำตกทรายขาว ผมก็เริ่มถามคำถามที่ยังคางคาในใจขึ้น
มาวา เด็กนักเรียนมาจากไหน? หลวงพอเลาวา เมื่อ ๒ สัปดาหกอนที่พวกผม
จะเกิดอุบัติเหตุ ไดมีนักเรียนกลุมหนึ่งนั่งรถบัสไปทัศนศึกษาที่น้ำตกแลวรถบัสเกิด
พลิกคว่ำที่โคงนั้น ทำใหนักเรียนตายทุกคน ระหวางเลานั้นผมรูสึกขนลุกซูขึ้นมา
ทันที แสดงวา ตอนนน้ั ผมขน้ึ รถกบั ผใี ชไ หม และไมใ ชผ มคนเดยี วทเ่ี หน็ ทกุ คนทไ่ี ป
ดว ยกนั ตางตอบเปนเสียงเดียววา เห็น...

หลวงพอยังเลาตอวาถาไมใชวิญญาณเหลานั้นพวกผมก็คงตายไปแลว
เพราะในชวงเวลาที่เกิดเหตุการณนั้น หลวงพอไดยินเสียงโหที่ดังและกองมาก
หลวงพอ บอกวา พวกเขาคงดใี จทมี่ คี นมาดแู ลนำ้ ตกแทนพวกเขา เสยี งนนั้ ดงั มาจาก
น้ำตกทรายขาว หลวงพอก็เลยใหคนไปดวู ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปลา ก็เจอพวกผม
นอนกันเกลื่อนกลาดอยทู ั่วถนน จากนั้นก็เลยชวยกันพาสงโรงพยาบาล

หลวงพอยังบอกตออีกวา ถาจะขึ้นไปเลนน้ำใหเอาขนมไปดวย ก็คือเอา
ไปให “จุก - แกละ” คือศาลเพียงตาที่ตั้งอยูกอนขึ้นถึงทางโคง หรือศาลที่ผมเห็น
ในครั้งแรกที่ผานไป ที่นั่นแหละครับคือผูที่ดูแลน้ำตก หลวงพอบอกวาใหเอาขนม
ไปโรยที่ศาล จากนั้นก็ไปเลนน้ำได และยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ยังคางคาใจผมอยูก็คือ
เรื่องทผี่ มไปทองแดนนรก หลวงพอบอกวา ผมนั้นยังไมถ งึ ฆาต นรกจึงยังไมเ ปด รับ
เพราะตอ งกลบั มาชดใชก รรมเกา บนโลกมนษุ ยใ หห มดสน้ิ เสยี กอ น และเรอ่ื งสดุ ทา ย

๔๖