Page 12 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 12
2
ชายเนตรจ วบเนตรพิษศ รแสลง
ดั่งเมขลาฉ ายท ่ามณีแ ทง
ให้แ สงต ้องอ สุรีท ี่ราญรอน
ก็ล ดองค์ล งยังเงื้อมเมรุมาศ
ปิ้มจะข าดช ีพม้วยด ้วยดวงสมร
จะไล่โลมโฉมนางก ลางอ ัมพร
ก็อ่อนจ ิตไปด ้วยฤทธิ์ม ณีพ ราย
บางทกี น็ ำเอามาเปรยี บเทยี บถงึ กริ ยิ าอาการท ย่ี ว่ั ยวนช วนใจใหก้ ำเรบิ เชน่
จะล ่อเล่นเช่นมณีเมขลา
อสุรารามสูรน ั้นฤ ๅไฉน
แต่ล่อแลบแวบชายแ ล้วหายไป
จนรามสูรแล่นไล่ป ระคองเคียง
ครั้นนางโยนม ณีสีส ว่าง
ก่นแ ต่ขว้างข วานลั่นส นั่นเสียง
เพราะใจย ักษ์ม ักโกรธพ ิโรธเพียง
จะให้เอียงอ่อนพ ิภพจบจ ักรวาล
(ประชุมเพลงย าวภ าค ๙)
หรืออีกอย่างหนึ่ง ถ้ากวีต้องการจะแสดงลักษณะอาการของดินฟ้า
อากาศท ี่คะนอง มีฟ ้าแลบและฟ ้าร้องค รวญค ราง ก็นำเอาเรื่องเมขลารามสูร
มาเปรียบเทียบเพื่อเน้นให้เด่นข ึ้น เช่น
อุโฆษรามสูรข ว้าง ขวานฉ วาง
พรายม ณีเมขลาน าง ล่อไล่
อัมพรอุทรค ราง เรียมค ร่ำ ครวญแ ม่
เสียงสุดเสียงฟ้าไข้ ครุ่นแ ค้นครางต าย
(นิราศน รินทร์)
