Page 17 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 17
7
เปลวไฟ ก็ขว้างไปด้วยกำลังฤ ทธิ์ ฯ ๔ คำ ฯ
๏ มิได้ต้องกายนางกัลยา ยักษาเดือดดาลทะยานจิต โลดไล่พัลวัน
กระชั้นชิด ตามติดค ว้าไขว่เยาวมาลย์ ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
๏ มาพ บพระอ รชุนเทเวศ เรืองเดชศ ักดาก ล้าหาญ มือถือพระขรรค์
สุรกานต์ เหาะผ่านหน้ามาก็ขัดใจ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทำอำนาจ ผาดเสียง
สนั่นหวั่นไหว แล้วร้องตวาดประกาศไป ว่าเหวยผู้ใดอหังการ์ นามกรเป็น
ไฉนจึ่งอ าจอง ทะนงใจเหาะทะยานผ ่านห น้า ตัวก ูผ ู้ทรงศักดา ชื่อว่ารามสูร
อสุรี ปราบไปได้ทั่วท ั้งไตรจักร สุรารักษ์เกรงฤ ท ธิทุกราศี มึงไม่รู้จักก องอัคคี
วันนี้จะม ้วยชีวัน ฯ ๘ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น พระอรชุนฤทธิแรงแข็งขัน ได้ฟังกริ้วโกรธดั่งไฟกัลป์
ตัวส ั่นร้องตอบวาจา อันนามกรของเราฤๅ ชื่อว่าอ รชุนแ กล้วก ล้า เหาะม าโดย
ทางเมฆา ใช่ว่าเหยียบเศียรขุนม าร อันตัวของม ึงน ี้เป็นไฉน มาอ วดฤ ทธิไกร
กล้าหาญ กูนี้ก็นับว่าชายชาญ ฦๅสะท้านทั่วทั้งแดนไตร ทศกัณฐ์สิบเศียร
ยี่สิบหัตถ์ กูยังจับมัดเอามาได้ ตัวเอ็งสองมือจะชิงชัย ที่ไหนจะรอดชีวี
ฯ ๘ คำ ฯ เจรจา
๏ เมื่อนั้น รามสูรสิทธิศักดิ์ยักษี ฟังพระอรชุนพาที โกรธดั่งอัคคี
ไหม้ฟ้า กรกุมขวานเพชรกวัดแกว่ง ตาแดงเขม้นเข่นฆ่า สำแดงแผลงฤทธิ
มหิมา ยักษ าเข้าไล่รอนราญ ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
๏ เมอื่ น นั้ องคพ์ ระอรชนุ ใจห าญ รบั รองป อ้ งกนั ป ระจนั บ าน เผน่ ท ะยาน
เข้าต ่อก ุมภัณฑ์ ฯ ๒ คำ ฯ
๏ กรซ า้ ยจบั เศยี รอสรุ า กรขวาเงอื ดเงอื้ พ ระขรรค ์ กลอกกลบั สปั ระยทุ ธ์
พ ัลวัน เสียงส นั่นค รั่นค รื้นเมฆา ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
๏ เมื่อนั้น จึ่งรามสูรยักษา ประจันก รรอนราญเทวา โจนขึ้นเหยียบ
บ่าด ้วยฤ ทธี ฯ ๒ คำ ฯ
๏ ฉวยจับชฎาง่าขวาน จะสังหารด้วยกำลังยักษี พระอรชุนเรือง
ฤท ธิราวี ก็สลัดอสุรีเสียทัน แล้วโจนขึ้นเหยียบไหล่ยักษ า กรข วาก็ฟาดด้วย
