Page 18 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 18
8
พระขรรค์ รามสูรรับรองป ้องกัน แล้วห ันส ลัดกระเด็นไป พระอรชุนก ็พ ลัดจาก
บ่า ยักษาจับบ าทท ั้งส องได้ ฟาดเข้ากับเหลี่ยมเมรุไกร หวั่นไหวทั้งไตรโลกา
ฯ ๖ คำ ฯ เชิด
๏ อันเขาพระสุเมรุก็เอนท รุด ด้วยฤ ท ธิรุทรแกล้วก ล้า องค์พ ระอ รชุน
เทวา ก็ม ้วยมรณาท ันที ฯ ๒ คำ ฯ โอด
๏ ครั้นว่าช นะแก่สงคราม มีความช ื่นชมเกษมศรี แกว่งข วานป าน
แสงอสนี เหาะไปที่อยู่ด้วยว่องไว ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
ในรามเกียรติ์ฉบับเดียวกันนี้ ยังมีเรื่องเมขลารามสูรอีกแห่งหนึ่ง
อยู่ตอนปลายเล่าไว้ว่า
๏ มาจะกล่าวบทไป ถึงองค์วลาหกเรืองศรี ครั้นฤดูวสันต์ก็ยินดี
สำแดงฤ ทธีช ัยชาญ ฯ ๒ คำ ฯ
๏ เป็นพายุพัดกล้ากุลาหล พฤกษาหักค่นทุกสถาน เมฆหมอก
มืดมนอ นธการ บันดาลห่าฝ นให้ต กลง นองไปท ั้งพื้นแผ่นดิน วารินพัดพา
ธุลีผง ท่วมทุ่งม รรคาป ่าดง ไหลล งโตรกธารคีรี ฯ ๔ คำ ฯ
๏ เมื่อน ั้น ฝ่ายนางเมขลามารศรี หัตถ์ขวาถ ือดวงมณี เทวีอ อกจาก
วิมานฟ้า เที่ยวฟ ้อนร่อนรำทำเพลง โอดพ ันบ รรเลงห รรษา แสงแ ก้วแวววับ
ทั้งโลกา เวียนไวไปม าในอัมพร ฯ ๔ คำ ฯ
๏ เมื่อน ั้น ฝ่ายป ะโรตย ักษีช าญส มร อยู่ในวิมานแ ก้วอ ลงกรณ์ เห็น
อัปสรเมขลานารี มีมือถ ือดวงวิเชียรฉ าย รำร่ายต ามจักรราศี แสงแก้วแพรว
พรายรูจี รัศมีสว่างกระจ่างไป บังเกิดโลภล้นเป็นพ้นคิด มีจิตยินดีจะใคร่ได้
จับศรออกจากวิมานชัย เหาะระเห็จเตร็จไล่ก ัลยา ฯ ๖ คำ ฯ
๏ เมื่อนั้น นวลนางม ณีเมขลา เห็นปะโรตไล่ช ิดติดม า นางฟ้ารำล่อ
อสุรี กลอกแก้วแพรวพรายกระจายแสง แล้วแกล้งกำไว้ให้อับสี เห็นห่างก็
ชูด วงมณี ทำทีล่อล้อข ุนมาร ฯ ๔ คำ ฯ
