Page 16 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 16

6
      ๏ 	มาจ​ะก​ ล่าว​บท​ไป  ถึงร​าม​สูร​ยัก​ษา  อาศัยใ​น​กลีบ​เมฆา  เป็น​ที่​
ผาสุก​สำราญ มี​ศร​ขวาน​เพชร​เป็น​อาวุธ ฤ​ทธิ​รุทร​หยาบ​ช้า​กล้า​หาญ ทั้ง​หก​
สวรร​ค์​ชั้น​บาดาล เกรง​เดช​ขุน​มาร​ไม่​ทาน​กร เพื่อน​ยิ่ง​อิ่ม​เอิบ​กำเริบ​นัก
ทะนงศักดิ์​ดั่ง​หนึ่ง​ไกรสร อ่า​องค์​ทรง​เครื่อง​อาภรณ์ จับ​ขวาน​ฤ​ทธิ​รอน​แล้ว​
เหาะ​มา ฯ ๖ คำ ฯ เชิด
      ๏ 	รวดเร็ว​ดั่ง​หนึ่ง​ลม​พัด เฉ​วียนฉ​วัด​ไป​ใน​เวหา เยี่ยม​ออก​จาก​กลีบ​
เมฆา อสุ​รา​เห็น​แก้ว​แวว​ไว ซึ่ง​นาง​เมขลา​โยน​เล่น ยิ่ง​เห็น​ยิ่ง​ชอบ​อัชฌาสัย​
ยิ่ง​พิศ​ยิ่ง​ติด​ต้องใจ จะ​ใคร่​ได้​ซึ่ง​ดวง​จินดา หมาย​เขม้น​เข่น​เขี้ยว​จะ​ราญรอน
กร​กุม​ขวาน​เพชร​เงื้อ​ง่า เผ่น​โผน​โจน​ไป​ใน​เมฆา ไล่​นาง​เม​ขลา​ด้วย​ฤทธี​
ฯ ๖ คำ ฯ เชิด
      ๏ เมื่อ​นั้น เท​วาน​ างฟ้า​ทุก​ราศี แลเ​ห็นร​ามสูรอ​ สุรี มาไ​ล่​ราวี​ก็ต​ กใจ
หน้าซ​ ีดต​ ัว​สั่น​ขวัญ​หาย วุ่นวายไ​ม่​สมประดีไ​ด้ เสียงม​ ี่อ​ ื้ออ​ ึงค​ ะนึงไ​ป สุราลัยว​ิ่ง​
พะ​ปะ​กัน ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
      ๏ นางฟ้า​อุ้มจ​ูงเ​ทวบ​ ุตร อุตลุดไ​ป​ทั้งส​ รวงส​ วรรค์ อันฉ​ ิ่ง​กรับ​ทับโ​ทน​
ทั้ง​นั้น สารพัน​แตก​สิ้นไ​ม่​สมประดี ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
      ๏ 	อัน​เทพ​บุตร​กับ​นางฟ้า ไม่​อาจ​ดู​หน้า​ยักษี ความ​กลัว​ดั่ง​จะ​สิ้น​ชีวี
หนีไ​ป​ยังท​ ิพย​วิมาน ฯ ๒ คำ ฯ เชิด
      ๏ 	เมื่อ​นั้น รามสูร​ฤทธิไกร​ใจ​หาญ เห็น​เทวัญ​นางฟ้า​ยุพา​พาล วิ่ง​
หนี​ลนลานว​ุ่น​ไป ยัง​แต่​โฉม​นางเ​มขลา เข้าแ​ อบเ​มฆาก​ ลีบใ​หญ่ อสุร​าส​ ำแดง​
ฤทธิไกร โลดโผน​โจนไ​ล่ร​าวี ฯ ๔ คำ ฯ เชิด
      ๏ 	เมื่อน​ ั้น  นวล​นาง​เมขลา​มารศรี  เลี้ยว​ล่อ​รามสูรอ​ สุรี  กร​โยน​มณ​ี
จินดา  ทำท​ ีปร​ะห​ นึ่งจ​ะใ​ห้แ​ ก้ว  กลอกแ​ สงพ​ รายแ​ พร้วบ​ นห​ ัตถ​ า  ครั้นร​ามสูรไ​ล​่
เลี้ยวม​ า  กัลยาร​ำล​ ่ออ​ สุรี  นางแ​ กล้งเ​ลี้ยวล​ ัดฉ​ วัดเฉวียน  เวียนไ​ปต​ ามจ​ักรราศี
มือห​ นึ่งช​ ูแ​ ก้ว​มณี  ทำ​ที​เยาะเ​ย้ย​อสุร​า ฯ ๖ คำ ฯ เชิด​ฉิ่ง
      ๏ 	เมื่อน​ ั้น  จึ่งร​ามส​ูรย​ักษ​ า  ครั้นแ​ สงแ​ ก้วแ​ วววับจ​ับตา  อสุร​ากร​ิ้วโ​กรธ​
​คือ​ไฟ เหม่​เหม่เมขลา​นารี กู​จะ​ล้าง​ชีวี​เสีย​ให้​ได้ กวัด​แกว่ง​ขวาน​เพชร​ดั่ง​
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21