Page 197 - พฤติกรรมมนุษย์และจริยธรรมทางเศรษฐกิจและธุรกิจ
P. 197
การค้า การลงทุน และการเงินระหว่างประเทศกับจริยธรรม 14-17
(3) พฤตกิ รรมท างดา้ นกลยทุ ธ์ (strategic behavior) การล งทุนระหว่างป ระเทศเกิดข ึ้นเนื่องจากธุรกิจ
ที่อยู่ในตลาดผู้ขายน้อยราย (oligopoly market) มีพฤติกรรมเลียนแบบกัน ทำให้มีการแข่งขันกันที่จะขยายการ
ลงทุนไปย ังต ่างประเทศเพิ่มม ากข ึ้น
(4) ทฤษฎีวงจรชีวิตของสินค้า (Product Cycle Theory: PCL) ทฤษฎีดังกล่าวสามารถใช้ในการ
อธิบายการลงทุนระหว่างประเทศ โดยธุรกิจที่คิดค้นผลิตภัณฑ์จะทำการผลิตภายในประเทศ และมีแนวโน้มที่จะไป
ลงทุนเพื่อผลิตสินค้าในต่างประเทศในช่วงที่เทคโนโลยีการผลิตมีความสมบูรณ์และมีความต้องการสูงขึ้นในตลาด
ต่างประเทศ
(5) ความได้เปรียบจากทำเลที่ต้ัง (location advantage) ปัจจัยดังกล่าวถูกเสนอโดย จอห์น ดันนิ่ง
(John Dunning) ว่าเป็นอีกป ัจจัยท ี่ช ่วยอธิบายล ักษณะและทิศทางของการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ โดยทำเล
ที่ตั้งทำให้เกิดความได้เปรียบเนื่องจากธุรกิจสามารถใช้ประโยชน์จากทรัพยากรหรือสินทรัพย์ที่มีอยู่ในต่างประเทศ
และจะเกิดประโยชน์มากขึ้นหากมีการนำมาเชื่อมโยงกับสิ่งที่บรรษัทข้ามชาติมีความชำนาญหรือมีความได้เปรียบอยู่
ซึ่งอ าจเป็นเทคโนโลยี การต ลาด การบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพ
นอกเหนือจากปัจจัยที่กล่าวมาแล้วข้างต้น จอห์น ดันนิ่ง ได้พัฒนาแบบจำลองโอแอลไอ (OLI
Model) ขึ้น โดยพ ิจารณาแ ละข ยายข อบเขตข องท ฤษฎีก ารท ำให้เป็นภ ายใน โดยเสนอแ นะถ ึง 3 ประเด็นค ือ (1) ความ
ได้เปรียบจากการเป็นเจ้าของ (ownership advantage) ในการที่จะได้ประโยชน์จากการไปลงทุนในต่างประเทศ ธุรกิจ
จะต้องมีอำนาจเหนือต ลาดโดยก ารเป็นเจ้าของอ งค์ความรู้ท ี่มีล ักษณะเฉพาะ (some specialized knowledge) (2)
ความได้เปรยี บจ ากทำเลท ตี่ ้ัง (location advantage) ธุรกิจต ้องพิจารณาถ ึงค วามได้เปรียบโดยเปรียบเทียบจ ากก ารเข้า
ไปลงทุนและดำเนินธุรกิจในสถานที่ตั้งในต่างประเทศ (3) ความได้เปรียบจากการทำให้เป็นภายใน (internalization
advantage) ธุรกิจเลือกที่จะเข้าไปลงทุนมากกว่าการส่งออกหรือการอนุญาตให้ใช้สิทธิโดยใช้หลักการการทำให้เป็น
ภายใน
2.2 การลงทุนทางอ้อมหรือการลงทุนในหลักทรัพย์ ในการตัดสินใจลงทุนในสินทรัพย์ทางการเงิน เช่น
พันธบัตร และหุ้นนั้น ปัจจัยที่ทำให้ตัดสินใจลงทุน คือ อัตราผลตอบแทนที่คาดว่าจะได้รับจากการลงทุน ซึ่งนัก-
ลงทุนจะตัดสินใจลงทุนในต่างประเทศมากกว่าภายในประเทศเมื่อได้รับผลตอบแทนที่มากกว่า โดยผลตอบแทน
จากการลงทุนม าจาก 2 ส่วนคือ ผลตอบแทนที่ได้รับจ ากก ารล งทุน ซึ่งอยู่ในรูปข องด อกเบี้ย (interest) ในกรณีของ
พันธบัตร และเงินปันผล (dividend) ในกรณีข องหุ้น และกำไรจากส ่วนต่างข องราคา (capital gain or loss) เมื่อ
มีก ารขายหลักท รัพย์
อย่างไรก ็ตาม ผลตอบแทนจากก ารล งทุน (return) มีความส ัมพันธ์กับค วามเสี่ยง (risk) จากส ินทรัพย์นั้นๆ
โดยแบบจำลองที่พิจารณาถึงผลตอบแทนของสินทรัพย์และความเสี่ยง คือ แบบจำลองการกำหนดราคาหลักทรัพย์
(Capital Asset Pricing Model: CAPM) ซึ่งเป็นการปรียบเทียบกับความเสี่ยงของหลักทรัพย์กับสินทรัพย์โดย
รวมในตลาด เพื่อพิจารณาผลตอบแทนที่ควรจะเป็นของหลักทรัพย์นั้นๆ โดยใน CAPM มีข้อสมมติว่านักลงทุน
เป็นผู้ที่ไม่ชอบความเสี่ยง (risk averse) โดยในก รณีท ี่มีความเสี่ยง นักล งทุนจะคาดหวังท ี่จะได้ผลตอบแทนที่ส ูงขึ้น
เป็นการต อบแทน ซึ่งเป็นไปตามหลักการที่ว ่า ความเสี่ยงสูงม าพ ร้อมกับผลตอบแทนท ี่สูง (high risk, high return)
3. แนวคดิ ท างเศรษฐศาสตรท์ ี่เก่ยี วขอ้ งก บั ธ ุรกิจก ารเงินร ะหวา่ งป ระเทศ
สำหรับในส่วนของธุรกิจการเงินระหว่างประเทศที่เกี่ยวกับตลาดทุนระหว่างประเทศ ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องคือ
แบบจำลองการกำหนดราคาหลักทรัพย์ ดังที่กล่าวแล้วว่าในการซื้อขายแลกเปลี่ยนสินทรัพย์ทางการเงินอื่นๆ ที่เป็น
ระยะส ั้นนั้น นักลงทุนพิจารณาจ ากผลตอบแทนท ี่ค าดว ่าจ ะได้ร ับ รวมถึงความส ัมพันธ์ร ะหว่างผลตอบแทนที่คาดว่า
จะได้ร ับแ ละความเสี่ยงจ ากการล งทุนในส ินทรัพย์ดังก ล่าว
ลขิ สทิ ธิ์ของมหาวิทยาลยั สุโขทยั ธรรมาธิราช
