Page 109 - ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
P. 109
การพัฒนาภาวะผู้นำ� 15-97
ทั้งโดยตรงและโดยอ้อมได้ สภาพทางเศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบันทำ�ให้แต่ละคนดิ้นรนแย่งกันทำ�มาหากิน โดย
มุ่งสนใจกันแต่ความเจริญทางวัตถุและทอดทิ้งความเจริญทางจิตใจไปเสียมาก จนมีการละเลยไม่สนใจต่อความ
ถ ูกต ้องทางศ ีลธรรมและกฎหมาย สนใจแ ต่ป ระโยชน์ส่วนต ัวม ากเกินไปจ นล ะเลย ไม่ค ่อยจะน ึกถึงประโยชน์ส ่วนรวม
สนใจสิทธิเสรีภาพที่เรียกร้องกันเป็นส่วนตนมากกว่าหน้าที่ที่จะพึงกระทำ�เพื่อส่วนรวม ยิ่งกว่านั้นในสมัยปัจจุบัน
ผู้ประกอบกิจการอย่างเดียวกันมักจะรวมกลุ่มกันเพื่อรักษาผลประโยชน์ร่วมกัน จึงทำ�ให้กลุ่มผู้ประกอบกิจการบาง
กลุ่มม ีอำ�นาจต ่อร องถ ึงก ับบ ังคับก ฎหมายได้ต ามใจช อบจ นเกิดค วามไม่เป็นธ รรมแ ก่ผ ู้บ ริโภคแ ละส ังคม สภาพก ารณ์
เช่นน ีห้ ากเป็นเรื่องท ีเ่กี่ยวก ับธ ุรกิจธ รรมดา ซึ่งไมเ่ป็นพ ิษเป็นภ ัยแ กส่ ังคม และป ระชาชนส ามารถห ลีกเลี่ยงไมเ่กี่ยวข้อง
กับธุรกิจนั้นได้ก็พอจะปล่อยให้เป็นไปตามก ฎแห่งก รรมภายใต้มาตรการบังคับข องศีลธรรมแ ละกฎหมายซึ่งไม่ค่อย
จะทันท่วงทีนักนั้นได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับบริการซึ่งต้องการความถูกต้องตามหลักวิชาการเพื่อสวัสดิภาพของ
ประชาชน หรือประชาชนต้องรับบริการโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งถ้าไม่ทำ�ให้ถูกต้องตามหลักวิชาการจะมีผลเป็นพิษ
เป็นภัยแก่บุคคลหรือสังคม หรือถ้าประชาชนไม่ได้รับบริการนั้น ประชาชนจะต้องเดือดร้อนโดยไม่มีทางเลือกแล้ว
จะปล่อยให้สภาพการณ์ดังกล่าวเป็นอยู่ต่อไป โดยหวังพึ่งกฎแห่งกรรมแต่ทางเดียวหาได้ไม่ จำ�เป็นจะต้องหาทาง
ป้องกันท างอ ื่นเพิ่มเติมให้ม ีค วามศ ักดิ์สิทธิ์เพิ่มข ึ้น เพื่อม ิให้เกิดส ภาพก ารณ์ด ังก ล่าว ทางป ้องกันด ังก ล่าวน ี้ในป ัจจุบัน
นิยมกำ�หนดให้การป ระกอบก ารท ี่ต ้องใช้ห ลักวิชาการเพื่อส วัสดิภาพข องป ระชาชนน ั้น เป็นการป ระกอบว ิชาชีพโดยม ี
จรรยาวิชาชีพกำ�หนดไว้เป็นจรรยาบรรณให้ผู้ประกอบการเช่นนั้นยึดถือเป็นหลักปฏิบัติในการประกอบการนั้น เพื่อ
ให้ประกอบการตามหลักวิชาการในลักษณะบริการสังคมให้เกิดความสวัสดี ไม่ใช่ในลักษณะธุรกิจที่มุ่งแต่จะหา
ประโยชน์ส่วนตัว จรรยาวิชาชีพนี้แม้จะมีสภาพบังคับในระดับ “พึง” แต่ก็มีผลผูกพันทางจิตใจแก่ผู้ประกอบ
วิชาชีพนั้นโดยมีศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์และแห่งผู้ประกอบวิชาชีพนั้นเป็นประกัน จึงผูกมัดจิตใจให้ประกอบ
วิชาชีพน ั้นในท างท ี่ถ ูกท ีค่ วรต ามห ลักว ิชาการใหเ้ป็นผ ลด แี ก่ส ังคมแ ละม ุ่งในท างบ ริการส ังคมย ิ่งข ึ้น และเพื่อใหจ้ รรยา-
บรรณว ิชาชีพแ ต่ละส าขาม ผี ลบ ังคับศ ักดิ์สิทธิ์ย ิ่งข ึ้น วงการว ิชาชีพต ่างๆ มักจ ะต ั้งอ งค์กรข ึ้นค วบคุมจ รรยาม ารยาทข อง
ผู้ประกอบว ิชาชีพน ั้นๆ โดยต ั้งเป็นส ภาห รือสมาคม เช่น เนติบ ัณฑิตย ส ภา แพทยสภา คุรุสภา สมาคมห นังสือพิมพ์
เป็นต้น
จากความจำ�เป็นในแง่บวกที่จะต้องมีจรรยาวิชาชีพดังกล่าวข้างต้น จะเห็นความสำ�คัญของจรรยาวิชาชีพว่า
สำ�คัญเพียงใด และถ้าได้มองความจำ�เป็นในแง่ลบบ้างก็จะเห็นความสำ�คัญของจรรยาวิชาชีพชัดเจนยิ่งขึ้น กล่าวคือ
มองในแง่ท ี่ว ่าถ ้าปราศจากจ รรยาว ิชาชีพแ ล้วผ ลจ ะเป็นอ ย่างไร ตัวอย่างเช่น
- ถา้ แ พทยร์ กั ษาค นไขเ้ พยี งเพือ่ ห วงั เงนิ อาจเลีย้ งไขไ้ วใ้ หค้ นไขป้ ว่ ยน านๆ เพือ่ ใหไ้ ดค้ า่ ร กั ษา พยาบาล
มากๆ หรือหลอกลวงรักษาโดยไม่จำ�เป็น หรือรับรักษาแต่คนมีเงิน ปล่อยให้คนจนๆ เจ็บป่วยหรือตายไป หรือรับ
รักษาเฉพาะเวลาที่ตนส ะดวก ส่วนเวลาท ี่ตนไม่ส ะดวก เช่น เวลากลางค ืนไม่ย อมร ักษาแ ม้ค นไข้จ ะเจ็บห นักปางต าย
อย่างนี้ประชาชนจะไม่ปลอดภัยและสร้างความหวั่นไหวเดือดร้อนในสังคมได้มาก เพราะประชาชนไร้ที่พึ่งในการ
ต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บ
- ถ้าสื่อมวลชนมอมเมาประชาชนด้วยการเสนอข่าวเท็จ หรือเสนอเรื่องที่ทำ�ให้ประชาชนเสื่อม
ศีลธรรมจรรยา หรือรับจ้างคนชั่วมาโจมตีคนดี อย่างนี้จะทำ�ให้เกิดความเสื่อมและความเดือดร้อนไม่เป็นธรรมใน
สังคม
- ถ้าค รสู อนน ักเรียนโดยไมต่ ั้งใจใหน้ กั เรยี นไดค้ วามร แู้ ละเปน็ ค นด ี เอาแตจ่ ะห าป ระโยชนส์ ว่ นต ัวด ้วย
การส อนพ ิเศษห าร ายได้เพิ่มเติม หรือป ระพฤติต นเป็นต ัวอย่างท ี่ไม่ด ีแ ก่ศ ิษย์ จะเป็นผ ลเสียอ ย่างร ้ายแ รงแ ก่ศ ิษย์ และ
อนาคตของอ นุชนตลอดจนค วามเจริญของส ังคมในว ันข ้างห น้า
