Page 107 - ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
P. 107
การพัฒนาภาวะผู้นำ� 15-95
จรรยาว ิชาชีพจ ะกำ�หนดขึ้นโดยม ุ่งที่จ ะให้บรรลุเป้าหมายข องการป ระกอบว ิชาชีพนั้นๆ ตัวอย่างเช่น
1. ประกอบวิชาชีพแพทย์
เป้าห มาย
(1) เพื่อบริการส ังคมในด้านการร ักษาพ ยาบาล
(2) เพื่อส ร้างบ ุคลิกภาพของต นเองในการใช้ค วามรู้ให้เป็นป ระโยชน์ต่อสังคม
จรรยาบ รรณแพทย์
(1) พึงถือว่าการรักษาพยาบาลเป็นอ าชีพ ไม่ใช่ธุรกิจ
(2) พึงถือว่าก ารร ักษาพ ยาบาลอยู่นอกข อบข่ายของชาติ ศาสนา เชื้อชาติแ ละฐ านะของบุคคล
(3) พึงถือว่าการต่ออายุและให้สุขภาพเป็นการให้ที่ทุกคนปรารถนาเหนือสิ่งใดทั้งหมดจะตีราคาเป็น
ตัวเงินไม่ไ ด้
(4) พึงช่วยต ่ออายุให้แม้จะไม่หวังได้อะไรตอบแทนเลย แต่แพทย์ก ็มีสิทธิเรียกร ้องตามสิทธิอ ันควร
ไม่จากผู้ป ่วยก ็จากผ ู้รับผ ิดช อบในสังคม
(5) พึงร ักษาค วามล ับข องผ ู้ป่วยท ี่รู้ได้จากก ารร ักษาพ ยาบาลอย่างเต็มที่
(6) พึงขวนขวายหาความร ู้ในภารกิจของต นให้ท ันสมัยอ ยู่เสมอ
(7) พึงร่วมมือกับแพทย์และผู้เกี่ยวข้องเพื่อหาวิธีรักษาพยาบาลอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น และ
เพื่อเรียกร ้องค่าตอบแทนอันช อบธ รรมโดยไม่ข ัดต ่อจ รรยาบ รรณแ พทย์
(8) พึงให้ย าร ักษาท ี่เชื่อว ่าเป็นป ระโยชน์จริงแ ก่ผู้ป ่วย มิใช่สักแ ต่ว่าเพื่อให้ขายได้
(9) ไม่พึงถือว่าผู้ป่วยเป็นโอกาสให้ได้ทำ�การทดลอง
(10) พึงถือว่าบ ุคคลม ีค่าเหนือว ัตถุ
(11) พึงถือว่าเกียรติอ ยู่เหนือผลป ระโยชน์ใดท ั้งสิ้น
(12) พึงง ดเว้นอบายมุขทุกอย่าง
2. การประกอบวิชาชีพก ฎหมาย
เป้าห มาย
(1) เพื่อผดุงความย ุติธรรมในส ังคม
(2) เพื่อส ร้างบุคลิกภาพข องตนเองในการใช้ค วามร ู้ให้เป็นป ระโยชน์ต ่อส ังคม
จรรยาบ รรณน ักกฎหมาย
(1) พึงถ ือว่างานด้านกฎหมายเป็นอาชีพ ไม่ใช่ธ ุรกิจ
(2) พึงถ ือว่าก ฎหมายเป็นเพียงเครื่องมือข องค วามย ุติธรรม มิใช่มาตรการความย ุติธรรม
(3) พึงถือว่านักก ฎหมายท ุกค นเป็นที่พึ่งข องประชาชนทุกคนในด ้านความยุติธรรม
(4) พึงถ ือว่าความย ุติธรรมอ ยู่เหนืออามิสส ินจ ้าง หรือผลประโยชน์ใดๆ ทั้งส ิ้น
(5) พึงถ ือว่าค วามย ุติธรรมเป็นกลางส ำ�หรับคนทุกช าติ ทุกศ าสนา และท ุกฐ านะ แต่ส ิ่งแวดล้อมมีส ่วน
ประกอบในก ารพ ิจารณาค วามยุติธรรม
(6) พึงถ ือว่าม นุษย์ทุกคนมีส ิทธิในเรื่องความยุติธรรมเท่าเทียมก ัน
(7) พึงขวนขวายหาความร ู้ให้ทันเหตุการณ์เสมอ
(8) พึงถือว่าเวลามีส ่วนช ่วยตัดสินความยุติธรรมอย่างม าก จึงไม่พึงร ีบร้อนต ัดสินโดยไม่จำ�เป็น
(9) พึงง ดเว้นอบายมุขท ั้งห ลายอ ันเป็นความอ ยุติธรรมอ ยู่ในต ัว
