Page 106 - ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ
P. 106

15-94 ประสบการณ์วิชาชีพภาษาอังกฤษ

ที่​อาศัย​ของ​บุคคล และ​บุคคล​จะ​มี​ความ​สวัสดี​ได้ก็​โดยที่​ประเทศ​ชาติ​ยัง​มี​ความ​มั่นคง​ปลอด​ภัย​อยู่​” ความ​มั่นคง​
ปลอดภัย​ของ​ประเทศ​ชาติ​ขึ้น​อยู่​กับ​การก​ระ​ทำ�​ของ​คนใน​ชาติ​เป็น​ส่วน​สำ�คัญ และ​การก​ระ​ทำ�​ที่​จะ​เป็น​ทาง​ส่ง​เสริม
​ความ​มั่นคง​ปลอดภัย​ของ​ประเทศ​ชาติ​ก็​ย่อม​จะ​เป็นการ​กระทำ�​ที่​ประกอบ​ด้วย​คุณธรรม ฉะนั้น ผู้​หวัง​ความ​สงบ​สุข​
ความ​เจริญ​และ​ความ​มั่นคง​ปลอดภัย​แก่​ตัว​เอง​และ​แก่​ประเทศ​ชาติ จึง​ต้อง​ฝึกฝน​ตนเอง​ให้​มี​คุณธรรม ยิ่ง​ผู้​เป็น​ครู​
ซึ่ง​เป็น​แม่​พิมพ์​หล่อ​หลอม​อนุชน​ให้​เป็น​คน​ดี​มี​คุณธรรม​ด้วย​แล้ว ยิ่งจะ​ต้อง​ฝึกฝน​ตนเอง​ให้​เป็น​ผู้​มี​คุณธรรม​เป็น
พ​ ิเศษ​ยิ่ง​กว่า​บุคคลอ​ ื่นท​ ั้งห​ ลาย

  กิจกรรม 15.5.1
         ขอ​ให้​นักศึกษา​อธิบาย​และ​ยก​ตัวอย่าง​ให้​เห็น​จริง​ว่า “​ความ​ไม่​ซ่ือตรง​ต่อ​ตัว​เอ​ง” เป็น​สิ่ง​โน้ม​นำ�​ให้     

  คุณธรรม​ท้งั ​หลาย​ทงั้ ​ปวง​ในต​ วั ผนู้​ ั้นห​ ยอ่ น​ลง

  แนวต​ อบ​กิจกรรม 15.5.1
         ขอ​ให้​นักศึกษา​อ่าน​ทบทวน​ความ​หมาย​ของ​คุณธรรม​ใน​เรื่อง​ท่ี 15.5.1 และ​ทำ�ความ​เข้าใจ​ว่า ความ​

  ไม่ซอ่ื ตรง​ตอ่ ต​ วั ​เอง ท�ำ ให​้เกิด​พฤติกรรม​อยา่ งไร​บา้ ง นำ�พ​ ฤตกิ รรมด​ ัง​กล่าว​นนั้ ​มาอ​ ธบิ าย​และย​ กต​ ัวอย่าง

เรื่อง​ที่ 15.5.2
จรรยาว​ ิชาชพี ข​ อง​ผู้บ​ ริหาร

ความห​ มายข​ องจ​ รรยา​วชิ าชพี

       จรรยาว​ ิชาชีพ (professional ethics) หมายถ​ ึง กฎเ​กณฑ์ค​ วามป​ ระพฤติห​ รือ​มารยาท​ในก​ ารป​ ระกอบอ​ าชีพ​
ของ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​แต่ละ​สาขา ซึ่ง​เมื่อ​กำ�หนด​ขึ้น​แล้ว​เรียก​กัน​ว่า “​จรรยา​บร​รณ” คือ ประมวล​กฎ​เกณฑ์​ความ​
ประพฤติ​หรือ​ประมวล​มารยาท​ของ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​นั้นๆ ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​ย่อม​มี​จรรยา​มารยาท​ใน​การประกอบ​
วิชาชีพ​แตก​ต่าง​กับ​ผู้​ประกอบ​ธุรกิจ เพราะ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​ต้อง​ทำ�งาน​ตาม​หลัก​การ​โดย​ใช้​หลัก​วิชา​สาขา​นั้นๆ และ​
มุ่ง​ถึง​บริการ​มากกว่า​การ​หาเงิน จึง​ต้อง​มี​จรรยา​บรรณ​สำ�หรับ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​เพื่อ​ให้​เป็น​ไป​ตามวัตถุประสงค์​นั้น
ส่วน​ผู้​ประกอบ​ธุรกิจ​จะ​ทำ�งาน​โดย​มุ่ง​หาเงิน​ยิ่ง​กว่า​บริการ​จึง​ไม่​จำ�เป็น​ต้อง​มี​จรรยา​บรรณ​สำ�หรับ​ผู้​ประกอบ​ธุรกิจ แต่​
ทั้งนี้​มิได้​หมายความ​ว่า ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​จะ​ต้อง​ประกอบ​กิจกรรม​โดย​ไม่​รับ​ค่า​ตอบแทน​เพราะ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​
ก็​ต้องหา​เลี้ยง​ชีพ​ด้วย จะ​หวัง​แต่​เงิน​บริจาค​คงจะ​ไม่​ได้​รับ​ความ​สะดวก​เพียง​พอ จึง​จำ�เป็น​ต้อง​มี​อัตรา​ค่า​ตอบแทน​
พอ​สมควร​กับก​ าร​บริการ​และ​ความ​รับผ​ ิดช​ อบ แต่​ถึง​อย่างไร​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​ซึ่งม​ ุ่ง​ประกอบ​การ​เพื่อ​รับใ​ช้​สังคม​เป็น​
ที่​ตั้ง ย่อม​จะ​มี​จิตใจ​และ​การ​แสดงออก​ใน​ความ​ประพฤติข​ ณะ​ทำ�งาน​นั้นๆ ต่าง​กัน​มาก​กับ​ผู้​ประกอบธ​ ุรกิจ​ที่​มุ่ง​แต่​จะ​
กอบโกย​ผล​ประโยชน์​แต่​อย่าง​เดียว ทั้งนี้​เพราะ​ผู้​ประกอบ​วิชาชีพ​นั้นๆ มี​จรรยาวิชาชีพ​ของ​ตน​เป็น​เครื่อง​ยึด​เหนี่ยว​
ในก​ ารป​ ระพฤติ​ปฏิบัติข​ ณะท​ ำ�งานน​ ั้นๆ
   101   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111