Page 23 - การคุ้มครองผู้บริโภคและกฎหมาย เกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า

กฎหมายวา่ ดว้ ยความรับผดิ ในผลติ ภณั ฑ์ (1) 9-11

ค�ำอธิบาย
บรบิ ทประเทศไทยเปน็ ประเทศกสกิ รรมเปน็ หลกั สว่ นใหญเ่ ปน็ ผลติ ผลจากการกสกิ รรม เชน่ ขา้ ว

จากการท�ำนา พืชผกั จากการทำ� สวน สำ� หรบั ผลิตผลทเ่ี กดิ จากธรรมชาติ เชน่ หน่อไม้ เห็ดท่ีขึ้นอยใู่ นปา่
ปลาที่อยใู่ นทะเล ไมจ่ ัดเปน็ สนิ คา้ ตามพระราชบญั ญัตนิ ี้

ผลิตผลเกษตรกรรมไม่เป็นสินค้าตาม พ.ร.บ. ฉบับน้ี
ต่อมาเม่อื 26 พฤศจิกายน 2553 สำ� นักงานคณะกรรมการคมุ้ ครองผูบ้ รโิ ภคได้ออกกฎกระทรวง
กำ� หนดผลติ ผลเกษตรกรรม เปน็ สนิ คา้ ทไี่ ดร้ บั การยกเวน้ ตามกฎหมายวา่ ดว้ ยความรบั ผดิ ตอ่ ความเสยี หาย
ทีเ่ กิดขึน้ จากสนิ ค้าท่ไี มป่ ลอดภัย พ.ศ. 2553 กฎกระทรวงดังกล่าวมสี าระสำ� คญั ดงั นี้
(1) ก�ำหนดให้ผลิตผลเกษตรกรรมของเกษตรกรที่มีแหล่งก�ำเนิดในประเทศไทย แม้ผ่าน
กระบวนการอยา่ งหนงึ่ อยา่ งใดดังตอ่ ไปน้ี จดั เป็นสนิ ค้าทไี่ ด้รบั การยกเวน้ ตามบทนยิ ามคำ� ว่า “สนิ ค้า” ใน
มาตรา 4 ของกฎหมายดงั กลา่ ว (เทา่ กบั ไม่เป็นสินคา้ ตามพระราชบญั ญตั ิฉบับน้)ี
(2) กระบวนการอย่างหนง่ึ อยา่ งใดตามข้อ (1) ได้แก่

(2.1) การสี ฝัด หรอื ขัดขา้ ว
(2.2) การรอ่ นหรือลา้ งพืช หรอื การคดั หรือการแยกขนาดหรือคุณภาพของพืช
(2.3) การปอก ตัด บด ปน่ หรอื ย่อยพืช
(2.4) การกะเทาะเมล็ดหรือเปลือกเมลด็ พชื
(2.5) การอบใบยาสบู ให้แหง้ หรอื การรดู กา้ นใบยาสบู
(2.6) การลา้ ง ชำ� แหละ แกะ หรือบดสตั ว์ หรอื สว่ นหนงึ่ ส่วนใดของสัตว์
(2.7) การกระท�ำอ่ืนใดทมี่ ีลักษณะทำ� นองเดยี วกนั
(3) เกษตรกรตามกฎกระทรวงน้ี หมายความวา่ เกษตรกรตามกฎหมายวา่ ดว้ ยกองทนุ สงเคราะห์
เกษตรกร และกล่มุ เกษตรกรตามกฎหมายวา่ ดว้ ยสหกรณ์ แต่ไมร่ วมถึงชมุ นมุ สหกรณ์การเกษตร
ค�ำอธิบาย
1. เหตผุ ลในการประกาศใชก้ ฎกระทรวงฉบบั นคี้ อื เนอื่ งจากประเทศไทยมรี ายไดห้ ลกั จากผลติ ผล
เกษตรกรรม ประกอบกับผลิตผลจากเกษตรกรรมข้ันปฐมภูมิไม่มีลักษณะอันตรายที่สมควรน�ำหลักความ
รับผิดโดยเคร่งครัดมาใช้ สมควรให้ผลิตผลเกษตรกรรมของเกษตรกรรายย่อยท่ีมีแหล่งก�ำเนิดใน
ประเทศไทยไดร้ บั ยกเวน้ ไมอ่ ยภู่ ายใตบ้ งั คบั พระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ตอ่ ความเสยี หายทเี่ กดิ จากสนิ คา้ ที่
ไม่ปลอดภยั พ.ศ. 2551 จึงจำ� เป็นต้องออกกฎกระทรวงนี้
2. ผลติ ผลเกษตรกรรมตามกฎกระทรวงจดั เปน็ สนิ คา้ ทไี่ ดร้ บั การยกเวน้ ตามบทนยิ ามคำ� วา่ สนิ คา้
ในมาตรา 4 ของพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ตอ่ ความเสยี หายทเ่ี กดิ ขน้ึ จากสนิ คา้ ทไ่ี มป่ ลอดภยั พ.ศ. 2551
(ไม่เป็นสินค้าตามพระราชบัญญัตินี้) ต่อเมื่อผลิตผลเกษตรกรรมนั้นเป็นของเกษตรกรท่ีมีแหล่งก�ำเนิดใน
ประเทศไทย และเกษตรกรนั้นต้องเป็นเกษตรกรตามกฎหมายว่าด้วยกองทุนสงเคราะห์เกษตรกรกับ
เกษตรกรน้ันตอ้ งเป็นกลุ่มเกษตรกรตามกฎหมายวา่ ดว้ ยสหกรณ์ แต่ไมร่ วมถึงชมุ นุมสหกรณ์การเกษตร