Page 31 - การคุ้มครองผู้บริโภคและกฎหมาย เกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า
P. 31
กฎหมายว่าดว้ ยความรับผิดในผลติ ภัณฑ์ (1) 9-19
พระราชบญั ญตั ฉิ บบั นข้ี องประเทศไทยเปน็ กฎหมายกลางทใี่ ชก้ บั สนิ คา้ ทวั่ ไปโดยกำ� หนดสนิ คา้ ที่
เข้าข่าย ได้แก่สังหาริมทรัพย์ทุกชนิดที่ผลิตเพ่ือขายหรือน�ำเข้าเพ่ือขาย เช่น อาหาร ยา เครื่องส�ำอาง
รถยนต์ เคร่ืองใชไ้ ฟฟ้า เปน็ ตน้ ทผ่ี ลิตเพือ่ ขายหรือนำ� เข้าเพือ่ ขาย ดังน้ัน จงึ ไมร่ วมถงึ อสังหาริมทรัพย์ท่ี
มีกฎหมายวา่ ดว้ ยการควบคมุ อาคารบญั ญตั เิ รอื่ งความปลอดภยั และความมนั่ คงแขง็ แรงของอาคารอยแู่ ลว้
และกฎหมายอืน่ ท่เี ก่ียวกับอสังหารมิ ทรพั ย์ เชน่ กฎหมายวา่ ดว้ ยจดั สรรทดี่ ิน กฎหมายว่าดว้ ยอาคารชุด
เปน็ ต้น นอกจากนี้ไมร่ วมถึงการให้บรกิ ารด้วย
อยา่ งไรกต็ าม การคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภคใหไ้ ดร้ บั ความปลอดภยั จากการใชบ้ รกิ ารนนั้ ปจั จบุ นั มพี ระราช
บญั ญัติคุม้ ครองผบู้ รโิ ภค (ฉบบั ที่ 3) พ.ศ. 2556 กำ� หนดให้คณะกรรมการค้มุ ครองผู้บริโภคมอี ำ� นาจออก
คำ� ส่งั ห้ามผู้ประกอบธรุ กิจใหบ้ รกิ ารทอ่ี าจเป็นอันตรายแก่ผู้บริโภคได้
ครง้ั ที่มีการพิจารณาร่างพระราชบญั ญัตฉิ บับนี้ ในช้ันของสภาผู้แทนราษฎรเมือ่ ปี 2550 ไดม้ กี าร
เพ่ิมค�ำนิยามค�ำว่า “สินค้า” ในร่างพระราชบัญญัตินั้นให้รวมถึงการบริการด้วย เนื่องจากประเมินความ
เสยี หายทผี่ บู้ รโิ ภคไปใชบ้ รกิ าร เชน่ บรกิ ารเสรมิ ความงาม บรกิ ารสวนสนกุ บรกิ ารขนสง่ แลว้ ไดร้ บั ความ
เสยี หายทม่ี ีขนาดของความเสยี หายมากพอๆ กับความเสียหายท่ีได้รับจากสนิ ค้าท่ีไมป่ ลอดภัย
ผบู้ รโิ ภคทว่ั ไปใชบ้ รกิ ารเสรมิ ความงามจากผใู้ หบ้ รกิ ารแลว้ ไดร้ บั ความเสยี หายมากเหมอื นกบั การ
ใชส้ นิ คา้ ทไ่ี มป่ ลอดภยั ผเู้ สยี หายไดร้ บั ความเจบ็ ปวดทนทกุ ขท์ รมานไมต่ า่ งไปจากการไดร้ บั ความเสยี หาย
จากสินค้าทไี่ ม่ปลอดภัย แตโ่ ดยที่เรื่องนี้เปน็ เรื่องการบรกิ าร ดงั นนั้ ผเู้ สยี หายตอ้ งไปใชส้ ทิ ธิเรียกรอ้ งให้ผู้
ประกอบการรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ไม่ว่าจะเป็นเร่ืองสัญญาหรือละเมิดก็ตาม แต่
ไมใ่ ช่เรือ่ งตามพระราชบญั ญัตฉิ บบั น้ี
ท่ีประชมุ สภาในครัง้ น้ันก็ต้องการใหค้ วามคมุ้ ครองไปถงึ การบรกิ ารดว้ ยแต่โดยทก่ี ารบริการไมไ่ ด้
ผ่านการพิจารณาตามกระบวนการออกกฎหมาย กล่าวคือไม่ได้ผ่านการพิจารณาของฝ่ายบริหารหลาย
หนว่ ยงาน โดยไมไ่ ดย้ กรา่ งมาแตแ่ รกของสำ� นกั งานคณะกรรมการคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภค และยงั ไมม่ กี ารทำ� วจิ ยั
เร่ืองน้ีเหมือนกับที่ได้มีการวิจัยสินค้าท่ีไม่ปลอดภัย ในที่สุดเมื่อร่างพระราชบัญญัติฉบับน้ีได้พิจารณาถึง
วาระของวฒุ สิ ภา ปรากฏวา่ ไดม้ กี ารยบุ สภา ทำ� ใหร้ า่ งพระราชบญั ญตั นิ ใี้ นชน้ั วฒุ สิ ภาตอ้ งยตุ กิ ารพจิ ารณา
ตามระเบียบการประชุมกฎหมายของวฒุ ิสภา
ตอ่ มาเมื่อปี พ.ศ. 2551 คณะรัฐมนตรไี ด้พิจารณาร่างพระราชบญั ญัติทีใ่ ห้รวมถึงบรกิ ารด้วยแลว้
เห็นว่าการบริการท่ีไม่ปลอดภัยยังไม่ผ่านการพิจารณาของส�ำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกายังไม่มีการ
วจิ ยั เรือ่ งนี้ จึงมีมติให้มเี ฉพาะสนิ ค้าอยา่ งเดยี ว ไม่รวมถึงการบรกิ าร
ขณะนนั้ พ.ศ. 2551 สำ� นกั งานคณะกรรมการคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภคไดจ้ ดั ทำ� รา่ งพระราชบญั ญตั คิ มุ้ ครอง
ผบู้ รโิ ภค (ฉบบั ท.่ี ...) พ.ศ. ... โดยเพมิ่ อำ� นาจคณะกรรมการคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภคในการออกคำ� สง่ั หา้ มบรกิ าร
ท่อี าจจะเปน็ อันตรายแกผ่ ้บู รโิ ภค ซ่งึ ต่อมาไดม้ ีพระราชบญั ญัตคิ ุ้มครองผบู้ ริโภค (ฉบับท่ี 3) พ.ศ. 2556
โดยเพม่ิ อำ� นาจคณะกรรมการคมุ้ ครองผบู้ รโิ ภคในการออกคำ� สง่ั หา้ มบรกิ ารทอ่ี าจจะเปน็ อนั ตรายแกผ่ บู้ รโิ ภค
ไวเ้ ปน็ การทดแทนกรณกี ฎหมายวา่ ดว้ ยความรบั ผดิ ตอ่ ความเสยี หายทเี่ กดิ ขน้ึ จากสนิ คา้ ทไ่ี มป่ ลอดภยั ทยี่ งั
ไมม่ บี ทบญั ญตั ใิ ห้สนิ คา้ รวมถึงบริการดว้ ย
