Page 44 - การคุ้มครองผู้บริโภคและกฎหมาย เกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้า
P. 44
9-32 การคมุ้ ครองผบู้ ริโภคและกฎหมายเกย่ี วกับการแข่งขนั ทางการคา้
แต่ถ้าเป็นกรณีตัวอย่างนี้เป็นเรื่องการให้บริการ และมีข้อตกลงดังกล่าวด้วยจะไม่ใช้มาตรา 9
เพราะมาตรา 9 ของพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ เปน็ เรอื่ งของสนิ คา้ ไมร่ วมการใหบ้ รกิ าร ดงั นน้ั ตอ้ งไป
ใชก้ ฎหมายสญั ญาทวั่ ไปตามหลกั เสรภี าพในการทำ� สญั ญา (Freedom of Contract) ตามประมวลกฎหมาย
แพ่งและพาณชิ ย์ (The Civil and Commercial Code) กล่าวคือขอ้ ตกลงระหวา่ งเอกชนกับเอกชน ถา้
ตกลงท�ำสัญญากันแล้วย่อมผูกพันคู่สัญญาตามหลักความศักดิ์สิทธ์ิในการแสดงเจตนา (Autonomy of
Will) ดงั นนั้ หากมขี อ้ พพิ าทดงั กลา่ ว ตอ้ งพจิ ารณาตอ่ ไปวา่ ขอ้ ตกลงนน้ั จะใชอ้ า้ งไมไ่ ดต้ อ่ เมอ่ื เปน็ ขอ้ ตกลง
ทข่ี ดั ตอ่ กฎหมายเก่ยี วกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือศีลธรรมอนั ดขี องประชาชน ซ่งึ เป็นเร่อื งที่
ศาลจะเปน็ ผูพ้ ิจารณาพิพากษาตอ่ ไป หากศาลตัดสนิ วา่ ขอ้ ตกลงดังกล่าวขดั ต่อกฎหมายเก่ียวกับต่อความ
สงบเรยี บรอ้ ยของประชาชนหรอื ศลี ธรรมอนั ดขี องประชาชน ขอ้ ตกลงนน้ั จะเปน็ โมฆะใชบ้ งั คบั ไมไ่ ด้ แตถ่ า้
พิพากษาว่าไม่ขัดต่อกฎหมายเก่ียวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน
ขอ้ ตกลงนน้ั จะบังคับกนั ได้
ดงั นน้ั ขอ้ ตกลงดงั กลา่ วตามมาตรา 9 ของพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ จงึ ใชก้ บั สนิ คา้ ทวั่ ไป รวม
ถึงสินค้าเครื่องมือแพทย์ (ไม่รวมถึงการให้บริการด้วยเครื่องมือแพทย์) และจัดเป็นการควบคุมสัญญา
(Control of Contract)
กรณตี ามตวั อยา่ งนี้ หากมขี อ้ เทจ็ จรงิ เพมิ่ วา่ ผใู้ ชบ้ รกิ ารคอื นาย ก. ซงึ่ เปน็ ผเู้ สยี หายทเ่ี กดิ จากการ
กระท�ำความผิดของผู้ให้บริการ ได้มีการตกลงเจรจาเกี่ยวกับค่าเสียหายท่ีพึงจ่าย ดังนี้ ไม่ว่าข้อพิพาทน้ี
เป็นความในชั้นศาลหรือไม่ก็จัดเป็นคดีผู้บริโภคตามพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีผู้บริโภค พ.ศ. 2551
มาตรา 14 บัญญัติให้อายุความสะดุดหยุดอยู่ไม่นับในระหว่างน้ันจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหน่ึงให้บอกเลิกการ
เจรจา เหตผุ ลกรณตี ามตวั อยา่ งเปน็ เรอื่ งการใหบ้ รกิ ารจงึ ไมอ่ าจใชม้ าตรา 13 ของพระราชบญั ญตั คิ วามรบั ผดิ ฯ
เนื่องจากไม่ใช่กรณีความเสยี หายเกดิ จากสินค้า แตเ่ กิดจากการใหบ้ รกิ าร ซง่ึ ตามมาตรา 13 นจี้ ะใช้กรณี
ความเสยี หายเกดิ จากสนิ คา้ เทา่ นนั้ ดงั นนั้ ตามตวั อยา่ งจงึ ตอ้ งใชม้ าตรา 14 แหง่ พระราชบญั ญตั วิ ธิ พี จิ ารณา
คดีผบู้ รโิ ภค พ.ศ. 2551
แตถ่ า้ เปน็ กรณีความเสยี หายเกดิ จากเครอ่ื งมอื แพทย์ และปรากฏวา่ ผู้ผลติ หรือผูน้ �ำเขา้ เคร่ืองมือ
แพทยน์ น้ั มาเจรจาตกลงคา่ เสยี หายกบั ผเู้ สยี หายจากเครอ่ื งมอื แพทยฯ์ ใหน้ ำ� มาตรา 13 ของพระราชบญั ญตั ิ
ความรับผิดฯ มาใช้บังคับได้ จะมีผลท�ำให้อายุความสะดุดหยุดอยู่ไม่นับในระหว่างเวลาเจรจาน้ันจนกว่า
ฝา่ ยใดฝ่ายหน่งึ ได้บอกเลกิ การเจรจา
2. กฎหมายว่าด้วยความรับผิดในผลิตภัณฑ์ของต่างประเทศ
กฎหมายว่าด้วยความรับผิดในผลิตภัณฑ์ของต่างประเทศส่วนใหญ่เป็นเร่ืองบังคับกับสินค้าท่ีไม่
ปลอดภัย (Unsafe Products หรือ Defective Products) และเปน็ สินค้าประเภทสงั หารมิ ทรพั ย์ทว่ั ไป
(General Movable Property) ในบางประเทศก�ำหนดสินค้า (Products) หมายถึงผลผลิตทาง
เกษตรกรรม กระแสไฟฟ้า และบางประเทศจะบังคับรวมถึง บริการท่ีไม่ปลอดภัยด้วย (Unsafe Ser-
vices หรอื Defective Services)
