Page 55 - ภาษาและวัฒนธรรมจีน
P. 55
อกั ษรจนี และภาพวาดพูก่ นั จนี 8-45
นักอกั ษรศิลป์และผลงำนท่มี คี วำมสำคญั ทเ่ี รำควรศกึ ษำพอสงั เขป
1.หวำงซจี อื 王羲之 Wánɡ Xīzhī ชนชาวฮนั่ 汉族 Hànzú สมยั ราชวงศจ์ ้นิ ตะวนั ออก 东
晋 Dōnɡjìn (ปี ค.ศ. 303-361) ผลงานทโ่ี ดดเด่นคอื 《兰亭序》《Lántínɡ xù》 (บทนา
หลานถงิ ) ไดร้ บั ขนานนามว่าเป็น สุดยอดผลงานตวั บรรจงแกมหวดั ในใตห้ ลา้ เขยี นเป็นกวคี านามที ง้ั หมด 324
ตวั อกั ษร ตน้ เดอื นมนี าคม ค.ศ. 353 หวางซจี อื บตุ รชายและผองเพอ่ื นผูร้ กั ในกวมี าชมุ นุมสงั สรรคก์ นั ทศ่ี าลา
หลานถงิ อาเภอซานอนิ เมอื งกยุ้ จจี ว้นิ หวางซจี อื ด่มื สุราและเขยี นคานาเป็นกวกี ่อนทผ่ี องเพอ่ื นท่านอ่นื จะแต่งบทกวี
ต่ออกี 37 บท ใจความคานากลา่ วถงึ วนั เวลา บคุ คลท่ีมาร่วมชมุ นุม ในสถานทง่ี ดงาม ความรูส้ กึ ในใจหวางซจี อื มี
ความสุข อารมณโ์ ลดแลน่ เคลา้ อารมณเ์ ศรา้ ทอดถอนใจเมอ่ื หวนคิดถงึ บคุ คลและเรอ่ื งราวในอดตี ไมว่ ่าจะมอี ายุ
ยนื ยาวหรอื อายุสน้ั ทง้ั หมดลว้ นจอมปลอม สุดทา้ ยทกุ คนกต็ อ้ งกลายเป็นเถา้ ธุลี แมว้ นั เวลาต่างกนั แต่ความรูส้ กึ
ของคนเราเหมอื นกนั สกั วนั คนรุ่นหลงั ทม่ี าอ่านบทกวเี หลา่ น้ีกจ็ ะรูส้ กึ ทอดถอนใจเช่นน้ี
หวางซจี อื มลี ูกชายช่อื หวางเซย่ี นจอื กเ็ ป็นนกั อกั ษรศิลป์ทม่ี ชี อ่ื เสยี งเช่นกนั คนรุ่นหลงั ไดน้ าช่อื ของทง้ั สองมา
เรยี กรวมกนั วา่ “เออ้ รห์ วาง” 二王 Èr Wánɡ
นอกจากหวางซจี อื และหวางเซ่ยี นจอื แลว้ ยงั มนี กั เขยี นพกู่ นั จนี เลอ่ื งชอ่ื และผลงานทถ่ี กู กลา่ วขานมาทกุ
ยุคสมยั ซง่ึ ผูเ้รยี นสามารถศึกษาเพม่ิ เตมิ ไดเ้อง เช่น
2.เหยยี นเจนิ ชิง 颜真卿 Yán Zhēnqīnɡ ขนุ นางในสมยั ราชวงศถ์ งั (ปี ค.ศ. 709-785) ผลงานสาคญั
เช่น ผลงานทโ่ี ดดเด่นคือ《祭侄文稿》《Jì zhí wénɡǎo》
3.หล่วิ กงเฉวยี น 柳公权 Liǔ Gōnɡquán เป็นชาวฮนั่ ในสมยั ราชวงศถ์ งั (ปี ค.ศ. 778-865) ผลงาน
ช้นิ สาคญั คือ《神策军碑》《Shén cè jūn bēi》
4.โอวหยำงสวนิ 欧阳询 Ōuyánɡ Xún ขนุ นางปลายสมยั ราชวงศส์ ุยและตน้ สมยั ราชวงศถ์ งั (ปี ค.ศ.
557-641) ผลงานทส่ี าคญั คอื 《九成宫醴泉铭》《Jiǔ chénɡ ɡōnɡ lǐquán mínɡ》
ไดร้ บั การขนานนามวา่ “จารกึ อนั ดบั หน่ึงในใตห้ ลา้ ” “天下第一铭”“Tiānxià dì yī mínɡ”
5.จำงซว่ี 张旭 Zhānɡ Xù ขนุ นางในสมยั ราชวงศถ์ งั (เกดิ และเสยี ชวี ติ ใน ปี ค.ศ. 618-907) ผลงาน
สาคญั ของเขาคอื 《郎官石柱记》《Lánɡ ɡuān shízhù jì》
6.จำ้ วเม่งิ ฝ่ ู 赵孟頫 Zhào Mènɡfǔ (เกดิ และเสยี ชวี ติ ใน ปี ค.ศ. 1254-1322) เป็นขนุ นางอาลกั ษณ์
ดา้ นวรรณคดแี ละนกั อกั ษรศิลป์ นกั จติ รกรทม่ี ชี อ่ื เสยี งอยู่ในสมยั ราชวงศห์ ยวน ผลงานทส่ี าคญั ทส่ี ุดคือ ผลงาน
อกั ษรหวดั แกมบรรจงท่ชี อ่ื วา่ 《洛神赋卷》《Luòshén fù juǎn》
