Page 37 - ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสื่อมวลชน
P. 37

สือ่ ส่งิ พมิ พ์ 3-27

เรื่องที่ 3.2.1	
พัฒนาการของนิตยสาร

       นิตยสาร (magazine) เป็นสิ่งพมิ พเ์ ย็บเล่มท่จี ดั เป็นหนงั สือรายคาบ (periodical publication)
น�ำเสนอเน้ือหาหลายรสหลายเร่ือง เน้นเร่ืองราวความรู้และสร้างความเพลิดเพลินใจเป็นส�ำคัญ ขณะท่ี
“วารสาร” (journal) น้ัน ใช้เรียกหนังสือท่ีมีเน้ือหาเกี่ยวกับวิชาการความรู้หรือวิทยาการในด้านใด
ดา้ นหนึง่ เชน่ วารสารนเิ ทศศาสตร์ วารสารสังคมศาสตร์ วารสารการแพทย์ เป็นต้น อย่างไรกด็ ี วารสาร
เหล่านี้จัดเป็นนิตยสารประเภทหน่ึง เพียงแต่เรียกชื่อแตกต่างออกไป ดังนั้น เน้ือหาท่ีจะกล่าวถึงจะรวม
เอาวารสารไว้ด้วยกันและเรียกรวมวา่ นติ ยสาร

1. 	ความเป็นมาของนิตยสาร

       หลงั การพมิ พแ์ พรห่ ลายไปทว่ั ยโุ รปจนเกดิ การพมิ พส์ ง่ิ พมิ พต์ า่ งๆ ซงึ่ เรมิ่ จากใบประกาศ จดหมาย
ข่าว จนมาเป็นหนงั สือพมิ พน์ ั้น การเสนอเนอ้ื หาในระยะแรกมีลกั ษณะรวมๆ กันไป ไดแ้ ก่ ขา่ ว บทความ
การแจง้ โฆษณา ยงั ไม่ปรากฏสิง่ พิมพใ์ นรปู แบบนติ ยสาร

       ค.ศ. 1663 กวนี ักธรรม โจฮาน รสิ ท์ (Johann Rist) ได้ออกส่งิ พมิ พร์ ายเดอื นช่ือ Erbauliche
Monaths-Unterredungen หรอื “Edifying Monthly Discussions” ซง่ึ มเี นอื้ หาเกยี่ วกบั ความรทู้ สี่ รปุ
จากหนงั สอื ออกใหมแ่ ละบทความจากนักคดิ นักเขียน นิตยสารน้ีตีพมิ พเ์ ผยแพร่อยู่ 5 ปี และไดก้ ลายเปน็
ตวั อยา่ งในการทำ� สง่ิ พมิ พร์ ายคาบในองั กฤษ ฝรงั่ เศสและอติ าลี (https://www.magazines.com/history-
of-magazines)

       ค.ศ. 1672 ในประเทศฝรง่ั เศสมกี ารตพี มิ พส์ ง่ิ พมิ พร์ ายคาบชอ่ื วา่ Le Mercure Galant ซง่ึ ตอ่ มา
เรยี กว่า Mercure de France โดยนกั เขยี นบทละครชือ่ ฌอง ดอนโน เดอ วเิ ซ (Jean Donneau de
Vizé) เนื้อหาในเล่มเป็นทั้งข่าว บทเพลง บทกวีและเรือ่ งซุบซบิ โดยเนน้ ความบันเทงิ เป็นหลกั จากนนั้
ส่งิ พมิ พแ์ นวน้ีจงึ เปน็ ที่นิยมไปทวั่ ในยุโรป

       ในช่วง ค.ศ. 1700 เป็นช่วงเวลาที่สังคมกระหายใคร่รู้ในเรื่องราวใหม่ๆ ในประเทศอังกฤษเกิด
สิง่ พิมพ์ ได้แก่ The Review (1704-1713) The Tatler (1709-1711) และ The Spectator (1711-1712)
ทง้ั 3 ฉบบั เนน้ เนอ้ื หาความรคู้ วามคดิ เหน็ เกย่ี วกบั เรอ่ื งราวตา่ งๆ ทงั้ ในและตา่ งประเทศ เปน็ การเสรมิ สรา้ ง
สตปิ ญั ญาเปน็ หลกั ทง้ั น้ี จะเหน็ วา่ ทกุ สง่ิ พมิ พท์ กี่ ลา่ วมา ไมม่ ฉี บบั ใดเลยทเี่ รยี กตวั เองหรอื ใชช้ อ่ื วา่ นติ ยสาร

       จน ค.ศ. 1731 เอด็ เวริ ด์ เคฟ (Edward Cave) ไดอ้ อกนติ ยสาร “The Gentleman Magazine”
ซึ่งได้ใช้ค�ำว่า magazine เป็นคร้ังแรก อันเป็นค�ำที่มาจากภาษาอราบิกที่ว่า “makhazin” แปลว่าโกดัง
หรือคลังสินค้า โดยเคฟมีเป้าหมายเพ่ือให้นิตยสารเป็นที่รวมของสิ่งที่คนท่ัวไปสนใจ ดังนั้น เน้ือหาที่
นำ� เสนอจงึ เนน้ เรอื่ งราวหลากหลายทกุ เรอื่ งทค่ี าดวา่ คนสนใจ ซงึ่ นบั วา่ ประสบความส�ำเรจ็ และเปน็ ทยี่ อมรบั
รปู แบบและลกั ษณะเนือ้ หาว่าเป็น “แมกกาซนี ” หรอื “นิตยสาร” มานบั แตน่ ั้น
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42