Page 53 - พื้นฐานสังคมเเละวัฒนธรรมเขมร
P. 53
ความรเู้ กยี่ วกับสังคมและวัฒนธรรมเขมร 1-43
1) วรรณกรรมเขมรสมัยก่อนพระนคร เป็นวรรณกรรมยุคแรก ซ่งึ ทัง้ หมดเปน็ วรรณกรรมจารกึ
2) วรรณกรรมเขมรสมยั พระนคร เริ่มต้ังแต่ ค.ศ. 802 ถงึ ค.ศ. 1426 เป็นชว่ งท่ยี าวนาน วรรณ-
กรรมสาคญั ในสมัยนย้ี งั คงเปน็ วรรณกรรมจารกึ
3) วรรณกรรมเขมรสมยั กลางหรอื วรรณกรรมเขมรสมัยหลังพระนคร ต้ังแต่ ค.ศ. 1374 ถงึ ค.ศ.
1860 ในช่วงนเี้ รม่ิ มกี าเนดิ วรรณกรรมศาสนา และมีบทรอ้ ยกรองหลายประเภท
4) วรรณกรรมเขมรสมัยอาณานิคม เร่ิมตั้งแต่ ค.ศ. 1863 ถึง ค.ศ. 1953 ในช่วงสมัยน้ีเร่ิมมีการ
ประพันธ์วรรณกรรมตามแนวใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจากฝร่ังเศส จึงถือเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อการเปล่ียน-
แปลงสวู่ รรณกรรมสมยั ใหม่
5) วรรณกรรมสมยั หลังเอกราช เริ่มตั้งแต่ได้รับเอกราชจากฝรง่ั เศส วรรณกรรมเขมรมีพัฒนา-
การดา้ นรปู แบบและเน้อื หามาก ท้งั การประพนั ธน์ วนิยาย ซ่ึงได้รบั อทิ ธพิ ลตะวนั ตก หรอื วรรณกรรมแปล
วรรณกรรมอยู่คู่กับคนเขมรมาตั้งแต่สมัยก่อนพระนครจนถึงปัจจุบัน นอกจากสะท้อนความคิด
แลว้ ยงั แสดงถึงวรรณศิลปห์ รอื ความสนุ ทรีย์ของคนไดอ้ กี ทางหนงึ่
4. วถิ ชี ีวติ
คนเขมรพงึ่ พิงงานกสกิ รรม โดยปลกู ขา้ วเป็นอาหารหลักและเป็นพืชเศรษฐกจิ ในปัจจุบนั รัฐบาล
ได้สนับสนุนให้คนในประเทศปลูกยางพาราเพ่ือส่งออกและสร้างรายได้ให้แก่ประเทศ ส่วนการประมงมี
แหล่งสาคัญอยู่บริเวณต็วนเลซาป นอกจากหล่อเล้ียงชาวประมง ยังหล่อเลี้ยงคนท้ังประเทศด้วย การ
ปศุสัตว์ในปัจจุบนั พัฒนาเพ่ือการคา้ แลว้ สตั ว์เศรษฐกจิ ท่ีสาคัญคอื โค กระบือ สกุ ร งานศิลปหตั ถกรรมยัง
เป็นส่วนหน่ึงของวิถีชีวิตที่สะท้อนภูมิปัญญาของคนเขมร ทั้งการจักสาน การทาเครื่องป้ันดินเผา และ
การทอผา้ ซ่งึ ใช้วัตถุดิบและมลี วดลายทีเ่ ป็นเอกลกั ษณ์
คนเขมรกนิ ข้าวเจ้าเปน็ อาหารหลกั สว่ นเคร่ืองแต่งกายมคี วามเรียบงา่ ยทอข้ึนจากวัสดธุ รรมชาติ
ท่ีอยู่อาศัยคือบ้านเรือนสร้างบนพื้นท่ียกสูงเพ่ือให้สามารถอยู่อาศัยได้ในเวลาที่น้าท่วม ทั้งยังป้องกันภัย
จากสัตว์ และการรักษาพยาบาลที่สะท้อนภูมิปัญญาทสี่ ั่งสมมายาวนาน หากมองผิวเผินมีลักษณะคล้าย
กับไทย แต่เม่ือพินิจในรายละเอียดกลับมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แม้ว่าวิถีชีวิตปัจจุบันเร่ิมเปล่ียนแปลงไป
ตามความเร่งรีบของคนท่ีอาศัยในเขตเมือง แต่ความเป็นอยู่ของคนเขมรโดยภาพรวมก็ยังสะท้อนวิถี
ด้งั เดมิ ได้อยา่ งดี
