Page 112 - ท้าวมหาชมพู
P. 112
74 ท้าวมหาชมพู
ดังปริมณฑลพระจันทร์เมื่อวันเพ็ญเดือนสิบสอง พระยาชมพูบดี
มจี ติ รพศิ วง ทรงพระราชดำรหิ ว์ า่ แทจ้ รงิ สมเดจ็ พระเจา้ ราชาธริ าช
นี้ท่านมีศักดานุภาพควรจะอัศจรรย์ยิ่งนัก ดูดู๋เปน คฤหัสถ์อยู่
เมื่อตะกี้ บัดเดี๋ยวนี้มากลับกลายเปนบรรพชิตแล้วเล่า ฤทธิ์เดช
นี้มากแท้จริงแล้ว ทรงพระดำริห์ฉนี้แล้วท้าวเธอก็ตั้งพระเนตร
แลดูพระองค์สมเด็จพระมหากรุณาอยู่ในสถานที่นั้น
“ภควา” สมเด็จพระผู้มีพระภาคย์ ก็มีพระพุทธฎีกา
ตรสั สำแดงอานสิ งสบ์ รรพชาวา่ ดกู รบพติ รพระราชสมภาร บทุ คล
อันไดท้ รงบรรพชาในบวรพทุ ธสาสนาพระตถาคตนี้ ผลานิสงสน์ ัน้
มากกว่ามากนัก แม้นบุทคลผู้มีฤทธิ์ไปเก็บเอาดอกไม้สิ้นทั้งป่า
พระหิมวันต์มากระทำสักการบูชาสมเด็จพระพุทธเจ้านั้นนับได้ถึง
พันพระองค์ บชู าไปๆ ทกุ วันๆ กวา่ จะสิ้นชีวิตรของอาตมานั้นก็ดี
อานิสงส์แห่งบูชานั้น ก็มิได้เท่าอานิสงส์แห่งบุทคลที่ทรง
บรรพชาในพระบวรพุทธสาสนา “โกฏิพุทฺธานํ ททนฺโตปิ” แม้น
ถวายทานแก่สมเด็จพระพุทธเจ้า นับได้ถึงโกฏิพระองค์ก็ดี
แลจะเอาผลนั้นมาเปรียบด้วยอานิสงส์แห่งบรรพชาในพระบวร
พุทธสาสนานั้นเปรียบมิได้ ผลที่ทรงบรรพชาในพระสาสนานั้น
ยิ่งกว่าผลที่ถวายทานแก่สมเด็จพระพุทธองค์ นับได้ถึงโกฏิ
พระองค์นั้นอิก แม้จะสร้างพระพุทธรูปอันใหญ่เท่าห้องจักรวาฬ
อันนี้แล้วแลบูชาด้วยแก้วเจ็ดประการสูงขึ้นไปเสมอเขาพระเมรุ
ก็ดี เอาผลนั้นมาเปรียบด้วยผลแห่งบรรพชาก็เปรียบมิได้ ผล
แห่งบรรพชาในพระสาสนานี้มากนัก แม้นผู้มีฤทธิ์จะเอาเขา
