Page 14 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

ความรกั ...เปน ชนวนใหเ รมิ่ ตน

เรื่องสั้นเรื่องแรกที่ผมสงไดลงตีพิมพทันที แตเบื้องหลังคือ...นั่นไมใ ชเรื่อง
สนั้ เร่ืองแรกที่ผมเขียน

บรรณาธิการบางทานให “กำลังใจ” นักเขียนใหมๆ วา “ตะกราสราง
นักเขยี น” นั่นหมายความชัดวา หากเรื่องที่สงไปบรรณาธิการไมลงตีพิมพ แตทิ้งลง
ตะกราแทน ก็จงมี “ความอดทน”

แตก ็ตอ งมคี วามรัก...และถา รกั จริงก็จะมีความอดทน
ผมเขาใจครับ คนเราตองการ “กำลังใจ” หากเรื่องที่ผมเขียนเสร็จไดลง
ตีพิมพก็จะเกิดกำลังใจ
แตอยากจะบอกนักเขียนนองๆ ทั้งหลายที่มี “ความรกั ” ที่จะเปนนักเขียน
วา “กำลังใจ” หาไดจากหลายทาง จากหลายมุม
เขยี นหนังสือเสรจ็ หน่ึงเรอ่ื ง ก็จงใหก ำลงั ใจตนเองกอ นวา
ในที่สุดฉันก็เขียนเสร็จหนึ่งเรื่อง ในขณะที่มีคนอีกมากมาย ร่ำๆ จะเปน
นักเขียนแตยังไมลงมือใหเห็นผลงานเลยแมแตชิ้นเดียว
จะบอก “ความจรงิ ” ใหอีกอยางหนึ่งวา สมัยที่ผมอยากเปนนักเขียนนั้น
ไมไดมี “โอกาส” ดีๆ มีผูรูมาแนะนำเหมือนวันนี้ หรอกครับ
จงรกั ใหจ รงิ เขยี นใหจ รงิ และมคี วามอดทน ผมขอเปน “กำลงั ใจ” ครบั
งานเขียนที่เขียนเสร็จ และตีพิมพอยูในเลมนี้ หยิบมาอานหลายๆ รอบ
จะมีทั้ง “กำลงั ใจ” และมี “พลัง” สรรคสรางงานชิ้นตอไปใหดีกวาเดิม เพราะงาน
ชิ้นทดี่ ที ีส่ ดุ ...คณุ ยงั ไมไ ดเ ขยี น บอกกบั ตวั เองเชน นี้ ดกี วา จะบอกวา งานชิ้นนเี้ ปน เลศิ
ฉันทำใหดีกวานี้ไมไดอีกแลว

ขอใหมีความสุข ทั้งผูอานและผูเขียนครับ

ŠŠŠ

๖