Page 187 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 187

“...ซ่งึ กเ็ ปšนการดี       กมลวรรณ ศรีคำทา

                       ความอดทนถึงจะทำไดสวย” รันนึก กอนจะเริ่มหอขนม

                       ดว ยความตง้ั ใจอกี ครง้ั คราวนรี้ นั ตดั อารมณเ จา ปญ หาที่

                       เกิดขึ้นเวลาใบตองแตกไดแ ลว เหลือเพียงแตก ารฝกและ
                       หาเทคนคิ ทจี่ ะหอ ไดแ หลมแบบยาย ซึ่งตอ งหาโอกาสหอ
ท่ีไดŒเห็นวา‹ ขนมบอยๆ
กาเรรตื่อำงหขนอิแงลคะนขอดุ ื่นคุŒยไบดากนลับกไอปนแอมวยันวูบาสาจานะรหนทมาจดีนทเกทำ็มศใีคหกนาเหลสลตั่งือขรุษรนันจมกีนเทับไปียแนนมาอสนีกอแหงลคลวนายทยสี่อาิบยยู
“
ที่ทำผิดน้ัน ลกู ซึ่งไมมากเทาวันตรุษจีน แมจึงไวใจใหรันชวยงาน
                       แม คราวนี้รันตองเปนคนหอขนมเทียนแทนยาย ซึ่งการ
มันเสียเวลา....        ทำขนมที่ผานมา ไดฝกความอดทน และความใจเย็น

                       ของรนั ไดห ลายอยา ง และคราวนรี้ นั กไ็ มไ ดโ กรธใครทม่ี า

                       ซื้อขนมอีกดวย อาจเปนเพราะวางานหอขนมของรันได

                       บดบังความคิดที่จะตำหนิผูอื่นไปสิ้น ซึ่งก็เปนการดีที่ได

                       เห็นวา การตำหนิและขุดคุยเรื่องของคนอื่นที่ทำผิดนั้น

                       มันเสียเวลาไปคิดอยางอื่นที่ดีกวาดวยซ้ำ การทำขนม

                        คราวนี้รันจึงมีความสุขกับการทำขนมมาก

                        และรูจักจากคำวา ใหอภัยมากขึ้น

                            ถึงแมวาวันตรุษจีนจะมา

                            ถึงอีกครั้งในปใหม รันสามารถ

                            รู เทคนิค การ ทำ ขนม มาก ขึ้น

                            ทั้งการใชน้ำมันในการหอขนม

                            เพื่อใหเวลาแกะออกมาแลวจะ

                            ไมต ดิ กบั ใบตองและเปน รปู ทรงคง

                            รูปสวย การนวดแปงที่ตองอาศัย

                        เวลา ความชำนาญ ซงึ่ เปน สว นทยี่ ากและ

                       ๑๗๙
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192