Page 185 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย
P. 185
กมลวรรณ ศรีคำทา
รันมองยายที่เริ่มหอขนมลูกใหม ลูกกลมของ
ขนมกลิ้งไปมาบนใบตองกอนจะถูกยายจับใหอยูกับที่
และจนเปน พรี ะมดิ ฐานสเี่ หลยี่ มกอ นจะหอ ดา นนอกเสรจ็
อยางรวดเร็ว จนรันจับการพับไมถูก
“ “คอยๆ ดูไป” แมของรันพูดเมื่อเห็นรันมอง
ยายหอขนมไดไปสามลูกติดๆ และยังไมมีทีทาวาจะ
ขยับเขยื้อน
รันมองดูขนมลูกที่สี่ก็เห็นยายพับปก
...การทำขนมใหดนี ัน้ ขึ้นของใบตองดานใน ลูกที่หาสำหรับหอดาน
นอกที่พับลงดานลาง
มันอยทู กี่ ารฝก
รันเอียงหัวอยูถึงสองครั้งจึงเริ่มลงมือ
การหอขนมกเ็ ชน กัน... ทำ เริ่มจากจับขนมเทียนที่ปนเปนลูกกลมๆ มา
อยทู ค่ี วามอดทน วางบนใบตองแผนแรกเริ่มพับตามแบบยาย
“
แกรบ!
ถึงจะทำไดสวย เสยี งใบตองแตกจนเหน็ เนื้อขนมเทยี น
สีขาวออกมา รันขมวดคิ้ว
ยายบอกใหลองทำใหมอีกรอบก็เปนอีกรอบ
รันเริ่มสงสัย แตก็ยังคงทำตอไป คราวนี้รันทำได
แตขนมเทียนดันดทู ูๆ ไมเหมือนของยายซักนิด รันคอยๆ
กรีดใบตองและคอยๆ พับขึ้น ขณะที่ยายทำเสร็จไปแลว
หาลูก
รันหยิบใบตองอีกแผนขึ้นมารองใบตองมาหอ
ขนมอกี ที คราวนมี้ กี ารตลี งั กาดว ย รนั กท็ ำตามแบบยาย
ทุกอยาง แตหัวของขนมมันไมแหลมแบบยายเลยซักนิด
“ทำไมล ะยาย” รนั หยบิ หอ ขนมตวั เองมาดอู ยา ง
สงสัย
๑๗๗
