Page 38 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 38
28
ลุ่ยก งน ีเ้กือบ ๆ จะเป็นค รุฑ จนท ำใหฝ้ รั่งเข้าใจว่า ลุ่ยก งข องจีนจะถ ่ายแ บบเอา
ไปจากค รุฑของอินเดีย แต่ท างส อบสวน ได้ความว่า ลุ่ยกงมีมาน านก่อนท ี่จีน
รู้จักอ ินเดียเสียอีก จึ่งควรเป็นของจีนมาแต่เดิมเพราะลุ่ยกงไม่ได้นุ่งผ ้า แต่ใช้
กางเกงข าก๊วยน ุ่งมอี าวุธ คอื ในม ือห นึง่ ถ อื สิ่วแ ละอ กี ม ือห นึ่งถ อื ค อ้ น บางทเี ปน็
ขวานก็ม ี ค้อนห รือข วานน ี้ ลุ่ยก งใช้ตีกลอง ซึ่งร้อยเป็นสร้อยสังวาลม ีอ ยู่หลาย
ใบด้วยกัน เมื่อตีกลองจะเกิดเสียงด ัง ดั่งท ี่เราได้ยินกันว่าฟ้าร้องฟ้าผ่า ฝรั่งว่า
ลุย่ กงของเดมิ เหน็ จะไมม่ ปี กี ม าไดป้ กี ข ึน้ เมือ่ ภ ายห ลงั คอื ถ า่ ยแบบพ ระวชริ ป าณี
หรือพ ระอินทร์ซ ึ่งเป็นเทพแ ห่งฝน และซึ่งในคติท างมหายานว่าบางทีก ็ม ีปีก
ส่วนเมขลาของจีน ในตำราหนึ่งว่า เงกนึ้งแปลว่านางหยกหรือ
นางแก้ว แต่ไม่ได้ถือดวงแก้ว ถือธงสองมือ เมื่อโบกไปก็เป็นแสงฟ้าแลบ
เงกนึ้งนี้ เป็นเทพธิดาพวกหนึ่งมีหลายตนด้วยกัน และมีหน้าที่ประจำอยู่ทุก
ทิศท้องฟ้า อีกตำราหนึ่งว่าผู้มีหน้าที่ทำให้ฟ้าแลบนั้น ชื่อเตียนบ๊อ แปลว่า
แม่เจ้าวิชชุ รูปร่างเป็นอย่างนางฟ้าของจีน ทรงพัสตราภรณ์สีน้ำเงิน เขียว
แดง และข าว ในหัตถ์ถ ือกระจกเงาข ้างล ะบาน เมื่อฉายไปก็เป็นแสงส ว่างเป็น
ทางไป หน้าที่ของน างเตียนบ๊อ คือค อยช ่วยส ่องทางให้ล ุ่ยก งเห็นภ ายในหัวใจ
ของค น ว่าจะดีช ั่วเพียงไร เพื่อล ุ่ยกงจะได้ล งโทษเป็นฟ ้าผ่าแก่ผ ู้ใจช ั่ว ให้เป็น
ยุติธรรมไม่ผิดพลาดได้ เพราะลุ่ยกงเคยทำการพลาดมาแล้ว เช่นคราวหนึ่ง
เป็นเวลามืดฟ้ามัวฝน ชายคนหนึ่งเกล็ดเมล็ดแตงโมแล้วขว้างเปลือกออกไป
ทางช่องในครัว ซึ่งกำลังมีควันกลุ้ม ลุ่ยก งเห็นเปลือกเมล็ดแตงโมปลิวออกไป
จากในครัว สำคัญผ ิดคิดว่ามีผู้ขว้างทิ้งข้าวส ุก ซึ่งเป็นข องมีบ ุญคุณแ ก่มนุษย์
ไม่ควรทิ้งขว้างให้ไร้ประโยชน์ ก็โกรธและผ่าเอาคนที่ในครัวตาย เหตุนี้ลุ่ยโจ๊
ประธานแ ห่งกระทรวงฟ ้าผ่าจึ่งต ้องให้เตียนบ ๊อมาคอยก ำกับ ฉายแสงให้ลุ่ยก ง
เห็นได้แ น่ชัดเสียก ่อน
อีกค รั้งห นึ่ง ไปผ ่าผ ิด ถูกเอาห ญิงช ราถ ึงแ ขนห ัก ลุ่ยก งรู้สึกผ ิดต ะโกน
ลงมาจากฟ้าว่า “ผ่าผ ิดไปแ ล้ว” พอขาดเสียง ก็ม ีข วดใบห นึ่งป ลิวตกลงม าจาก
ฟ้า แล้วมีเสียงพูดอ ีกว่า “เอาย าในขวดทาแ ขนก ็จะห ายดังปลิดทิ้ง” หญิงช รา
