Page 81 - เทพนิยายสงเคราะห์เรื่อง เมขลา-รามสูร และพระคเณศ
P. 81
71
หลังนี้ได้รับความยกย่องในวิทยาการช้างมากกว่าพระหมอเฒ่า โดยตำแหน่ง
เสียอีก. ท่านผู้เชี่ยวชาญจะไปสู่สารทิศใดย ่อมได้รับก ารเชิดชูถึงช ั้นค รูอ าจารย์
ด้วย ผู้ท ี่เคยได้เห็นก ารคล้องช้างมาแล้วเท่านั้น จึ่งจักศรัทธาในค ำท ี่ก ล่าวน ี้.
ได้เคยนึกฉงนสนเท่ห์มานานเต็มที ว่าพระสิทธิชัยบดี เจ้ากรมกรม
พราหมณ์พฤฒิบาศ ถ้ากระทำพิธีอันเกี่ยวด้วยพระยาช้างแล้ว ทำไมจะต้อง
เรียกท่านว่า “พระหมอเฒ่า” ด้วย หรือแต่ครั้งโบราณกาลนั้น ตำแหน่งนี้จะ
ได้เป็นพระหมอเฒ่าจริง ๆ เช่น ในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์มหาราชนั้น
เพราะพราหมณ์โดยปกติมีอยู่ทั้งฝ่ายขาวและดำ ฝ่ายขาวนั้นได้แก่พราหมณ์
พิธีผู้มีหน้าที่กระทำการทางสวัสดิมงคล และฝ่ายดำคือพราหมณ์พฤฒิบาศ
ผู้มีหน้าที่กระทำการกำจัดอวมงคลให้สิ้นสูญ ดั่งนั้นเมื่อระลึกถึงสมัยพระ
มหาราชเจ้าพระองค์นั้น พราหมณ์พิธีได้รังสรรค์พระราชพิธีสิบสองเดือนขึ้น
ไว้เป็นแบบฉบับ ย่อมเป็นการสำแดงคุณวิเศษของพราหมณ์พิธีในสมัยนั้น
เพียงไร ฉะนั้นก็ทำไมพราหมณ์พฤฒิบาศจึ่งจักไม่มีผู้ชำนาญการจนถึงแก่จะ
เป็น “พระหมอเฒ่า” ขึ้นบ้างเล่า. อนึ่งในรัชกาลพระม หาราชเจ้านั้น เรื่องราว
ที่เกี่ยวแ ก่พ ระยาช ้างก ็ไม่มีน ้อยเลย พระห มอเฒ่าในส มัยนั้นย ่อมจะเชี่ยวชาญ
ทั้งทางต ำราและท างปฏิบัติด้วยโดยมิต้องส งสัย.
ความใน “กรีนิรมิต” ตอนหนึ่งก ล่าวว่า พ่อหมอเฒ่า ทำด้วยสำริด
อนึ่งพ ระพ ิฆเณศเดชอุดม ศิลปะรัตนโกสินทร์ตอนต้น
เป็นบรมครูช ้างผ ู้ใหญ่
เธอส ร้างสรรพ ะกรีท ี่ในไพร
เพื่อให้เป็นส ง่าแก่ธ าตรี
สร้างส ารแปดต ระกูลพูนสวัสดิ์
ประจงจ ัดสรรพางค์ต ่าง ๆ สี