Page 188 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 188

8-22 การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค

            2.1.2 ความเ​จรญิ ข​ น้ึ เ​ปน็ เ​มอื ง (Urbanzination or Urban drift) หมายถ​ งึ การเ​ตบิ โตท​ างก​ ายภาพข​ องพ​ ืน้ ท​ี่
เขต​เมือง (Urban) อัน​เป็น​ผลลัพธ์​ของ​การ​เปลี่ยนแปลง​ของ​โลก ความ​เจริญ​ขึ้น​เป็น​เมือง​ยัง​ได้​ให้​คำ​จำกัด​ความ​โดย​
สหประชาชาตว​ิ า่ เปน็ การเ​คลือ่ นย​ า้ ยข​ องป​ ระชาชนจ​ ากเ​ขตช​ นบท (Rural) เขา้ ไปส​ เู​่ ขตเ​มอื งด​ ว้ ยก​ ารเ​ตบิ โตข​ องป​ ระชากร​
เท่าๆ กับ​การอ​ พยพย​ ้าย​ถิ่น​เข้าส​ ู่​เขตเ​มือง สหประชาชาติไ​ด้​คาด​แนว​โน้ม​ว่า​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​ประชากรข​ องโ​ลก​จะอ​ าศัย​อยู่​
ใน​พื้นที่เ​ขต​เมืองใ​น​ปลาย  ค.ศ. 2008 (The Associated Press (February 26, 2008); อ้าง​ถึง​ใน Wikipedia)

            ความเ​จริญข​ ึ้นเ​ป็นเ​มืองเ​ป็นป​ ัจจัยเ​สี่ยงท​ ี่ส​ ำคัญใ​นก​ ารร​ ะบาดข​ องโ​รคไ​ม่ต​ ิดต่อเ​มื่อเ​ศรษฐกิจเ​ติบโตข​ ึ้น​
และ​กลายเ​ป็น​เมืองท​ ี่​ทัน​สมัย และป​ ระชากรอ​ พยพจ​ าก​เขตช​ นบท​เข้าไป​สู่​เขต​เมือง งานว​ ิจัยห​ ลาย​เรื่อง​แสดง​ให้เ​ห็นว​ ่า
ความ​เจริญ​ขึ้น​เป็น​เมือง​นำ​ไป​สู่​การ​เปลี่ยนแปลง​ใน​อาหาร​การ​กิน​ไป​สู่​การ​รับ​เอา​อาหาร​การ​กิน​แบบ​ตะวัน​ตก​ไป​ปฏิบัติ
(Western Diet) ซึ่งเ​ป็นอ​ าหาร​ที่ม​ ี​ปริมาณโ​ปรตีนจ​ าก​สัตว์ ไขม​ ัน และ​น้ำตาล​ในร​ ะดับ​สูง การ​เปลี่ยนแปลง​นี้ม​ ักเ​กิด​
ร่วมก​ ับก​ ารเ​ปลี่ยนแปลงว​ ิถกี​ ารด​ ำเนินช​ ีวิตร​ วมถ​ ึงก​ ารด​ ื่มแ​ อลกอฮอล์ การส​ ูบบ​ ุหรี่ และก​ ารไ​มอ่​ อกก​ ำลังก​ าย ซึ่งไ​ปเ​พิ่ม​
ความเ​สี่ยง​ของโ​รคไ​ม่ต​ ิดต่อ​ในป​ ระชากร (WHO, 2002)

            2.1.3 การส​ งู ว​ ยั ข​ องป​ ระชากร (Population Aging) ผลท​ ีเ​่ กดิ ข​ ึน้ ต​ ามม​ าอ​ ย่างห​ นึ่งข​ องก​ ารเ​ปลีย่ นผ​ า่ นท​ าง​
ประชากร (Population Transition) คอื กระบวนการ​เปลีย่ นแปลงอ​ ยา่ งค​ อ่ ยเ​ปน็ ค​ อ่ ยไ​ปใ​นโ​ครงสรา้ งอ​ ายข​ุ องป​ ระชากร
ประเทศ​กำลัง​พัฒนา​หลาย​ประเทศ​ที่​กำลัง​อยู่​ใน​การ​เปลี่ยน​ผ่าน​นี้​ประสบ​กับ​การ​เปลี่ยนแปลง​อย่าง​รวดเร็ว​ใน​จำนวน​
เด็ก ประชากรว​ ัยแ​ รงงาน (15-59 ปี) และผ​ ู้​สูง​อายุ (60 ปี​ขึ้นไ​ป) เกือบ​ทุก​ประเทศ​ในภ​ ูมิภาค​เอเชีย​ตะวัน​ออก​เฉียง​ใต​้
มีค​ วามว​ ิตกก​ ังวลเ​กี่ยวก​ ับ​โครงสร้างอ​ ายุข​ องป​ ระชากร ยกเว้น ประเทศส​ าธารณรัฐป​ ระชาธิปไตย​เกาหลี และ​ศรีล​ ังกา
ดัง​ภาพ​ที่ 8.6 แสดงแ​ นว​โน้ม​ในร​ ้อยล​ ะข​ องป​ ระชากรอ​ ายุ 60 ปี​ขึ้น​ไป ใน พ.ศ. 2518 – พ.ศ. 2548 (WHO, 2008)

       คาด​การณ์​กันว​ ่า ใน ค.ศ. 2030 ประชากรท​ ี่ม​ ีอายุ​มากกว่า 60 ปี จะม​ ี​จำนวนม​ ากกว่าป​ ระชากร​ที่ม​ ีอายุ 15 ปี
โดยม​ ีก​ ารเ​ติบโตเ​ร็วท​ ี่สุดใ​นป​ ระเทศก​ ำลังพ​ ัฒนา อย่างไรก​ ็ตาม การเ​ปลี่ยนแปลงท​ างป​ ระชากรน​ ี้น​ ำไ​ปส​ ู่ก​ ารเ​ปลี่ยนผ​ ่าน​
ทาง​วิทยาการ​ระบาด และ​ความ​สำคัญ​ของ​โรคต​ ิด​เชื้อ​กำลัง​เปลี่ยน​ไป​สู่​โรค​ไม่​ติดต่อ หรือ​โรคเ​รื้อรัง

13                                                             สปเการาธะหาชลราณีธิปรไัฐตย

11                                                   ศรีลังกา

                                                                         ไทย

9 พม่า

7 อินเดีย                               อินโดนีเซีย  ภูฏาน
5 บังคลาเทศ
                                                               เนปาล

                                                     มัลดีฟ ติมอร์เลสเต

3             1975                          1985                         1995                          2005

ภาพ​ท่ี 8.6  แนว​โนม้ ​ในส​ ดั สว่ น (รอ้ ยล​ ะ) ของป​ ระชากรอ​ ายต​ุ ง้ั แต่ 60 ป​ขี น้ึ ​ไปในภ​ มู ภิ าค​เอเชยี ต​ ะวนั อ​ อก​เฉยี ง​ใต้ ค.ศ. 1975-2005

ท่ีมา: WHO (2008) Figure 2b. Trends in percentage of population 60 years or older SEAR, 1975-2005, p. 5.

    ลิขสทิ ธิ์ของมหาวิทยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธริ าช
   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192   193