Page 270 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 270

9-24 การส​ ่ง​เสริมสุข​ภาพแ​ ละก​ าร​ป้องกันโ​รค

กองส​ ุขศึกษาเ​ป็นผ​ ู้อ​ ำนวยค​ วาม​สะดวก แต่​การใ​ห้​ข้อมูล​ทางด​ ้าน​สุขภาพ หรือก​ ารส​ ื่อสาร​ด้าน​สุขภาพ​ยัง​ไม่​ประสบผ​ ล​
สำเร็จ​เท่า​ที่​ควร ทั้งนี้ เกิดจ​ าก

       3.1 		ปญั หาท​ างด​ ้านเ​ศรษฐกิจ
            3.1.1 	หน่วย​งาน กอง​สุขศึกษา ได้​รับ​งบ​ประมาณ​ไม่​เพียง​พอที่​จะ​ทำการ​ให้​ข้อมูล​ทาง​ด้าน​สุขภาพ​ได้​

ครอบคลุมป​ ระชากร​กลุ่มเ​ป้า​หมาย
            3.1.2	ใน​สภาพ​สังคม​ปัจจุบัน วิถี​การ​ดำเนิน​ชีวิต​ของ​ประชาชน​เปลี่ยนแปลง​ไป​จาก​เดิม การ​ปรับ​

เปลีย่ นการใ​หค​้ วามร​ ดู​้ า้ นส​ ขุ ภาพจ​ งึ ต​ อ้ งม​ ก​ี ารป​ รบั เ​ปลีย่ นไ​ปต​ ามส​ ภาพส​ งั คมท​ เี​่ ปลีย่ นแปลง ทัง้ นเี​้ พราะก​ ารเ​ปลีย่ นแปลง
รูป​แบบ​การ​ดำเนิน​ชีวิต​ของ​บุคคล ทำให้​ปัจจัย​เสี่ยง​ที่​จะ​เกิด​ปัญหา​สุขภาพ​เปลี่ยนแปลง​ไป กอง​สุขศึกษา​ต้อง​มี​การ
ป​ รับเ​ปลี่ยนข​ ้อมูลใ​ห้ท​ ันส​ มัยส​ อดคล้องก​ ับป​ ัญหา ทันส​ ังคม การป​ รับเ​ปลี่ยนข​ ้อมูล และก​ ารป​ รับเ​ปลี่ยนว​ ิธีก​ ารส​ ื่อสาร
ล้วน​ต้อง​มี​ค่าใ​ช้จ​ ่าย​เกิด​ขึ้นท​ ั้งส​ ิ้น

            3.1.3 	การ​ส่ง​เสริม​ความ​สามารถ​ให้​กับ​บุคคล​า​กร​ทางการ​ส่ง​เสริมสุข​ภาพ​ให้​มี​ความ​สามารถ​ใน​การ​ให้​
ข้อมูล เพื่อก​ ารส​ ื่อสารด​ ้านส​ ุขภาพ และส​ ามารถใ​ช้ส​ ื่อท​ ันส​ มัยใ​นก​ ารเ​ผยแ​ พร่ข​ ้อมูล ต้องไ​ด้ร​ ับก​ ารพ​ ัฒนา ถ้าห​ น่วยง​ าน​
ได้​รับ​งบ​ประมาณส​ นับสนุน​ไม่เ​พียงพ​ อ ขีด​ความ​สามารถ​ของบ​ ุคลากรท​ างด​ ้านก​ าร​ส่งเ​สริมสุข​ภาพก​ ็จ​ ะ​ด้อย​ไป

            3.1.4 	การ​พัฒนา​ระบบ​การ​ให้​สุขศึกษา​ต้อง​อาศัย​กระบวนการ​วิจัย​มา​ช่วย​สนับสนุน หน่วย​งาน​วิจัย​
ไม่มีงบ​ประมาณส​ นับสนุน

            3.1.5 	บุคคลใ​นส​ ังคม การเ​ปลี่ยนแปลงล​ ักษณะป​ ระชากร การเ​คลื่อนย​ ้ายป​ ระชากรจ​ ากช​ นบทส​ ู่ส​ ังคม​
เมือง จากป​ ระเทศเ​พื่อนบ​ ้านม​ าร​ ับจ้างท​ ำงานใ​นเ​มืองใ​หญ่ บุคคลด​ ังก​ ล่าว อาจอ​ าศัยอ​ ยู่ใ​นช​ ุมชนแ​ ออัด ทำให้เ​สี่ยงท​ ี่จ​ ะ​
เกิดป​ ัญหาส​ ุขภาพท​ ั้งต​ ่อต​ นเองแ​ ละผ​ ูใ้​กลเ้​คียง การเ​คลื่อนย​ ้ายข​ องป​ ระชาชนเ​ข้าม​ าอ​ ยูใ่​นเ​มืองใ​หญท่​ ำใหไ้​มส่​ ามารถเ​ข้า​
ถงึ ร​ ะบบบ​ รหิ ารส​ ขุ ภาพไ​ดต​้ ามน​ โยบายข​ องร​ ฐั นอกจากน​ ปี​้ ระชาชนท​ มี​่ ฐ​ี านะท​ างเ​ศรษฐก​ จิ ต​ ำ่ มค​ี วามร​ คู​้ วามส​ ามารถด​ า้ น​
สุขภาพต​ ่ำ ปัจจุบันม​ กี​ ารใ​ชส้​ ื่อห​ ลายช​ ่องท​ าง การใ​หข้​ ้อมูลด​ ้านส​ ุขภาพผ​ ่านส​ ื่อต​ ่างๆ มจี​ ำนวนม​ าก แตค่​ วามถ​ ูกต​ ้องแ​ ละ​
น่า​เชื่อ​ถือ​ของ​ข้อมูลใ​น​สื่อ​ต่างๆ นั้นไ​ม่มีห​ น่วยง​ านใ​ดๆ รับ​ผิด​ชอบ​ใน​การพ​ ิจารณา​ความถ​ ูก​ต้อง ประชาชน​ที่​มีค​ วาม​รู้​
ความส​ ามารถด​ ้านส​ ุขภาพต​ ่ำข​ าดส​ ติป​ ัญญาใ​นก​ ารค​ ิดว​ ิเคราะห์ถ​ ึงว​ ัตถุประสงค์ห​ รือแ​ หล่งท​ ี่มาข​ องข​ ้อมูลท​ ำใหน้​ ำข​ ้อมูล​
มาใ​ช้ เกิดป​ ัญหา​สุขภาพแ​ ละเ​สียห​ ายท​ างเ​ศรษฐกิจ สุ​กัญญา ป​จุศ​ ิลปะ และ​คณะ 2551 (อ้าง​ใน พนา ทองม​ ีอ​ าคม และ​
เพ็ญ​พักตร์ เตียว​สมบูรณ์​กิจ 2552) พบ​ว่า มี​การ​เผย​แพร่​ข้อมูล​สุขภาพ​ที่​ไม่​ถูก​ต้อง​ผ่าน​อินเทอร์เน็ต​สู่​ประชาชนใน​
เรื่อง​การ​ดูแล​สุขภาพ การ​ให้​คำ​แนะนำ​ใน​การ​ใช้​ยา ขายผ​ ลิต​ภัณฑ์​ทางส​ ุขภาพท​ ี่​โฆษณา​เกินจ​ ริง ทำให้เ​กิด​ผลเ​สีย​ต่อ​ผู้​
บริโภค เสียท​ รัพย์​โดยไ​ม่จ​ ำเป็น​และ​ที่ส​ ำคัญ​คือ การเ​สีย​โอกาส​ที่จ​ ะไ​ด้​รับก​ าร​รักษา​ทันเ​วลาแ​ ละ​ถูกต​ ้อง

            3.1.6 สื่อ​ที่​ใช้​ใน​การ​สื่อสาร​ด้าน​สุขภาพ​ควร​มี​ความ​หลาก​หลาย​และ​มี​หลาย​ช่อง​ทาง เพื่อ​ให้​ประชาชน
สามารถเ​ข้าถ​ ึงแ​ ละใ​นข​ ณะเ​ดียวกันส​ ามารถส​ ะท้อนค​ วามค​ ิดร​ ะหว่างค​ ู่ส​ ื่อสารไ​ด้ การท​ ี่ต​ ้องใ​ช้ส​ ื่อใ​นก​ ารส​ ื่อสารท​ างด​ ้าน​
ภาษาส​ ุขภาพ​หลาก​หลายจ​ ำเป็นต​ ้องล​ งทุนม​ าก

       3.2 		ปญั หาท​ เ่​ี กิด​จากต​ ัว​บคุ คล
            3.2.1 	ขาดบ​ ุคลากรท​ ี่ม​ ที​ ักษะเ​ฉพาะท​ างในก​ ารร​ ณรงค์ส​ ร้างเ​สริมสุขภ​ าพ เช่น บุคลากร​ทางด​ ้านส​ ุขภาพ​

ที่ม​ ี​ความเ​ชี่ยวชาญใ​นก​ ารนำ​เสนอ​ข้อมูล​ใน​สื่อ​ต่างๆ ในส​ ื่อ​วิทยุช​ ุมชน สื่อ​วิทยุโ​ทรทัศน์ เป็นต้น
            3.2.2 	ขาดผ​ ู้นำช​ ุมชนท​ ี่เ​ข้มแ​ ข็ง มี​ความ​ตั้งใจแ​ ละต​ ระหนัก​ที่จ​ ะท​ ำให้ช​ ุมชน​ของต​ นม​ ีค​ ุณภาพ​ที่ช​ ีวิตท​ ี่ด​ ี
            3.2.3		ประชากร​กลุ่ม​เป้า​หมาย ขาด​ความ​สนใจ ขาด​การ​รับ​รู้ และ​ไม่​ตระหนัก​ถึง​ปัญหา​สุขภาพ​ของ

ตนเอง
            3.2.4 	ประชาชนไ​มม่ ส​ี ว่ นร​ ว่ มใ​นช​ มุ ชน การด​ ำเนนิ ก​ ารใ​นก​ ารส​ ง่ เ​สรมิ สขุ ภ​ าพ ตอ้ งม​ าจ​ ากช​ มุ ชน และควร​

ดำเนิน​การ​โดย​ชุมชน​เอง เพราะ​ชีวิต​ความ​เป็น​อยู่​ของ​บุคคล​ใน​แต่ละ​ชุมชน​มี​ความ​แตก​ต่าง​กัน การ​ปรับ​เปลี่ยน​
พฤติกรรม​สุขภาพห​ รือภ​ าวะ​เสี่ยง​ต้องม​ า​จาก​คนใน​ชุมชน​เอง การม​ ีส​ ุขภาพ​ที่​ดี​จึงจ​ ะเ​กิด​ขึ้น​ได้

                             ลิขสทิ ธิข์ องมหาวทิ ยาลยั สุโขทยั ธรรมาธริ าช
   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274   275