Page 237 - การจัดการผลิตไม้ดอกไม้ประดับเชิงธุรกิจ
P. 237
การจัดการก ารผ ลิตไม้ใบก ระถาง 14-11
5.4 การปอ้ งกันกำจัดศัตรูพืช ศัตรูพ ืชที่ส ำคัญมีห ลายช นิดและมีวิธีการป ้องกันกำจัด ดังนี้
5.4.1 การก ำจดั ว ชั พชื ใชว้ ธิ กี ล เนน้ ก ารก ำจดั ว ชั พชื โดยใชแ้ รงงานค น โดยก ารด ายห รอื ถ าก 60 วนั /ครัง้
5.4.2 โรคท่ีสำคญั มีด ังนี้
1) โรคใบจุด เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Erwinia carotovora, Erwinia chrysathemi, Erwinia
herbicola และ Psuedomonas spp.
ลกั ษณะอ าการ จะเกิดจ ุดส ีน ้ำตาลท ี่ใบแ ล้วข ยายข ึ้น มีร ูปร ่างไม่แ น่นอนท ี่ข อบเป็นส ีเขียวอ ่อน
อาการจะลุกลามอ ย่างรวดเร็ว อาจข ยายไปท ั่วใบภายใน 2-3 วัน
การปอ้ งกนั กำจดั ควรป้องกันโดยปรับส ภาพแวดล้อมของแ ปลงปลูกให้แ ห้ง และร ะวังไม่ให้
ต้นพ ืชเกิดบ าดแผล จะท ำให้เชื้อเข้าทำลายได้ง่าย อาจใช้สารเคมีป้องกันก ำจัด เช่น เบนโนมิล
2) โรคเนา่ เละ เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Erwinia carotovora
ลกั ษณะอ าการ เกิดเป็นแผลสีน้ำตาลบนล ำต้น ส่วนท ี่อยู่ระดับดิน มักมีก ลิ่นเหม็น
การป อ้ งกันก ำจดั โดยใช้สาร เคมีเมททาแ ลคซ ิล
3) โรคใบจุดและลำต้นเน่า เกิดจากเชื้อรา Fusarium moniliforme
ลักษณะอ าการ เป็นจุดฉ ่ำน้ำเล็กๆ บนใบอ่อนและจ ะขยายใหญ่ขึ้น มีรูปร ่างไม่แน่นอน สีแดง
หรือน้ำตาล มีขอบสีเหลือง ทำให้ใบแห้งตาย ส่วนโรคลำต้นเน่า อาการระยะแรก รอยตัดที่ต้นจะเน่าเป็นสีแดงเข้ม
โรคน ี้จะท ำลายรวดเร็วในสภาพอากาศที่ร้อนชื้น
การปอ้ งกันก ำจดั โดยฉีดพ่นสารเคมี เช่น เบนโนมิล แมนโคเซป
4) โรคไหม้ เกิดจ ากเชื้อรา Botrytis cinerea
ลักษณะอาการ เป็นแผลฉ่ำน้ำบริเวณใต้ใบและขยายอย่างรวดเร็ว สีของแผลจะเปลี่ยนจาก
สีเขียวอ ่อนเป็นส ีน ้ำตาลเข้มและดำ
การป้องกนั ก ำจัด ใช้สารเคมีป ้องกันกำจัดเชื้อรา เช่น แมนโคเซป
5.4.3 แมลง และส ัตว์ศัตรูท ี่ส ำคัญ
1) เพลย้ี แ ป้ง
ลักษณะอาการ ตัวอ่อนของเพลี้ยแป้งมักเคลื่อนที่ไปเกาะบริเวณซอกใบ หรือโคนรากและ
ดูดก ินน้ำเลี้ยง จะปล่อยสารพิษทำให้พ ืชชะงักก ารเจริญเติบโต บริเวณท ี่ถูกดูดน ้ำเลี้ยงเป็นสีเหลือง หากเกาะอาศัยอยู่
มากจ ะท ำให้ใบร ่วง ควรมีก ารใช้ยาก ำจัดม ดซึ่งเป็นพาหะของโรค
การป้องกันกำจัด หมั่นตรวจดูเสมอ ถ้าพบไม่มาก ให้ตัดใบไปเผาทำลาย และใช้สารเคมี
ประเภทด ูดซ ึม เช่น กลุ่มคาร์โบซัลแฟน กลุ่มฟ ูร าด าน ฉีดพ่นหรือโรยบริเวณโคนต้น และค วรผสมสารจ ับติดใบเพื่อ
เพิ่มป ระสิทธิภาพในก ารกำจัด
2) เพลย้ี ไฟ
ลกั ษณะอ าการ มักเข้าท ำลายโดยการดูดกินน้ำเลี้ยงจากย อด ใบ และด อกอ่อน ทำให้ส ่วนท ี่
ถูกทำลายหงิก บิดเบี้ยวเป็นส ีน้ำตาล เหี่ยวแห้ง และใบร ่วงในที่สุด
การป อ้ งกนั ก ำจดั หมั่นต รวจด เูสมอ พบก ารร ะบาดค วรฉ ีดพ ่นด ้วย สารในก ลุ่มอ ิม ดิ าโคลพ ริด
อะเซทท ามิพริด กลุ่มส ปินโนแซด กลุ่มฟิโปรน ิล กลุ่มไซเปอร์เมทร ิน ฉีดพ่นให้ทั่วต้น ทุก 5-7 วัน ติดต่อก ัน 2-3
ครั้ง จนส ังเกตว่าไม่พ บก ารเข้าท ำลายของเพลี้ยไฟแล้ว
ลขิ สิทธิข์ องมหาวทิ ยาลยั สุโขทัยธรรมาธริ าช