Page 32 - สังคมและวัฒนธรรมอาเซียน
P. 32
11-22 สังคมและวฒั นธรรมอาเซยี น
พมา่ ซงึ่ เปน็ ภาษาทางการแล้ว พมา่ มภี าษาหลักทใี่ ช้งานในประเทศถึงอกี 18 ภาษา21 อตั ราการรหู้ นังสอื
คดิ เป็นรอ้ ยละ 92.022 การศึกษาขั้นพืน้ ฐานใช้ระบบ 5-4-2 ดังนี้ ระดบั ประถมศึกษา 5 ปี (อนบุ าล 1 ปี-
ประถมศกึ ษา 4 ป)ี ระดบั มธั ยมศกึ ษาตอนตน้ 4 ปี และระดบั มธั ยมศกึ ษาตอนปลาย 2 ปี สำ� หรบั การศกึ ษา
ระดบั อาชวี ศกึ ษา 1-3 ปี และระดับอุดมศึกษา 4-6 ปีขน้ึ อยกู่ บั สาขาวชิ า23
- ชาวมอญ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์เก่าแก่ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีป มีประวัติศาสตร์
ความเป็นมายาวนาน มีภาษา ตัวอักษรและวัฒนธรรมเฉพาะของตนเอง ชาวมอญเป็นกลุ่มชนแรกๆ ที่
เปลย่ี นมารบั นบั ถอื พทุ ธศาสนา ในอดตี เคยมอี าณาจกั รทร่ี งุ่ เรอื งอยทู่ างพมา่ ตอนลา่ งเรยี กวา่ รามญั ประเทศ
มีเมืองหงสาวดี หรือเมืองพะโค เป็นศูนย์กลางส�ำคัญของอาณาจักร ชาวมอญมีความเชื่อท่ีโดดเด่นเป็น
เอกลกั ษณอ์ ยู่ 2 ลกั ษณะ คอื การเลอื่ มใสศรทั ธาในพทุ ธศาสนา กบั การเชอ่ื ผโี ดยเฉพาะผบี รรพบรุ ษุ ความ
เชอื่ เหลา่ นี้เหน็ ไดจ้ ากระเบยี บข้อห้าม ประเพณแี ละพิธีกรรมต่างๆ ในวิถีชวี ิตของชาวมอญ24
- ชาวฉาน หรือชาวไทใหญ่ มีถ่ินฐานอยูบ่ รเิ วณตอนบนของภมู ภิ าคเอเชียตะวนั ออกเฉียงใตภ้ าค
พืน้ ทวปี และทางตอนใตข้ องจีนในบรเิ วณมณฑลยนู าน ทางด้านตะวนั ตกของแม่นํ้าโขง ถงึ ลุม่ นํ้าสาละวนิ
อิรวดี และลุ่มนํ้าพรหมบุตรในอินเดีย ชาวฉานมีการปกครองตนเองในระบบเจ้าฟ้า ในอดีตมีรัฐและ
อาณาจักรที่มีบทบาทส�ำคัญในประวัติศาสตร์ อาทิ อาณาจักรมาวหลวง ชาวไทใหญ่ แบ่งออกได้เป็น
ชาวไทลอ้ื ในสบิ สองปนั นา ประเทศจนี ชาวไทเขนิ หรอื ไทขนึ ในเชยี งตงุ ประเทศพมา่ ชาวไทยวนในลา้ นนา
ประเทศไทย ไทค�ำต่ีในรัฐคะฉิ่น ประเทศพม่า ไทอาหมในประเทศอินเดีย เป็นต้น ชาวไทใหญ่มีภาษา
ตัวอักษรและวัฒนธรรมเฉพาะของตนเอง ส่วนใหญ่นับถือพุทธศาสนา แต่ยังคงรักษาความเชื่อด้ังเดิมใน
การนับถือผีเจ้าเมือง เป็นต้น25
- กลุ่มชาติพันธุ์กะเหร่ียง ประกอบไปดว้ ยกลมุ่ ยอ่ ยประมาณ 11 กลมุ่ ในจำ� นวนนร้ี วมถงึ เผา่ คะยา
(คะเรนนี) ปะโอ และปะหล่อง ส�ำหรบั กลมุ่ กะเหรย่ี งพืน้ ราบน้ัน ยังแบง่ ออกเปน็ กลมุ่ ย่อยอกี 3 กลุ่ม ซึ่งมี
ภาษาพดู แตกตา่ งกนั ออกไป ได้แก่ สะกอ (Sagaw) โปว์ (Pwo) และบเว (Bwe) กล่มุ กะเหรยี่ ง 3 กลุม่
หลังนี้กระจัดกระจายอยู่ตามบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ําอิรวดี บริเวณลุ่มน้ําสะโตงและสาละวิน กลุ่ม
กะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่บริเวณเทือกเขาสูงจะได้แก่ กลุ่มคะยา ซ่ึงอาศัยอยู่ในบริเวณติดต่อกับรัฐฉาน ชุมชน
กะเหรยี่ งในมมี าตงั้ แตส่ มยั โบราณจนถงึ สมยั อาณานคิ ม ไมเ่ คยพฒั นารปู แบบการปกครองสงู เกนิ กวา่ ระดบั
หมบู่ า้ น ผนู้ ำ� ของชาวกะเหรยี่ งจงึ มฐี านะแคเ่ พยี งผนู้ ำ� หมบู่ า้ นเทา่ นน้ั อทิ ธพิ ลของมชิ ชนั นารแี ละการศกึ ษา
21 เรื่องเดยี วกนั .
22 อัตราการรหู้ นงั สือของประเทศสมาชกิ อาเซียน. ศนู ย์ส่งเสริมการค้าและการลงทุนระหว่างประเทศ. Available from:
http://www.otic.or.th/index.php/asean-news/109-2013-04-29-10-35-37. สบื คน้ เมอ่ื 24 กันยายน 2558.
23 สำ�นกั ยุทธศาสตรอ์ ุดมศึกษาตา่ งประเทศ, สำ�นกั งานคณะกรรมการการอุดมศกึ ษา. เร่ืองเดียวกัน. น. 38.
24 ดูเพิ่มเตมิ สุจริตลกั ษณ์ ดีผดงุ , พรทิพย์ อศุ ภุ รตั น์ และประภาศรี ดำ�สอาด. (2542). สารานุกรมกลมุ่ ชาตพิ นั ธุ์ มอญ.
นครปฐม: สถาบนั วิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพ่ือพฒั นาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล.
25 ดเู พมิ่ เตมิ วรี ะ พงศ์ มสี ถาน. (2544). สารานกุ รมกลมุ่ ชาตพิ นั ธ์ุ ไทยใหญ.่ นครปฐม: สถาบนั วจิ ยั ภาษาและวฒั นธรรม
เพอ่ื พัฒนาชนบท มหาวทิ ยาลยั มหิดล.
