Page 44 - อารยธรรมมนุษย์
P. 44
4-34 อารยธรรมมนษุ ย์
ทกี่ นิ อาณาเขตในอินโดนีเซีย47 รวมถึงส่วนใหญ่ของมลายู อาณาจักรแห่งนี้ย่ิงใหญ่มาก ภายหลังเม่ือ
มชั ปาหติ ลม่ สลายไปกไ็ มม่ อี าณาจักรใหญเ่ ช่นนีเ้ กิดขึ้นอกี เลย
ในช่วงศตวรรษสุดท้ายข้อมูลเก่ียวกับมัชปาหิตมีอยูน่ ้อยและไม่มีความแน่ชัด ทราบแต่เพยี งว่ามี
การเกิดกบฏแยง่ ชิงอำ� นาจกนั ระหวา่ งพี่สาวกับน้องชาย ส�ำหรับสาเหตุของการเส่อื มอำ� นาจของมัชปาหติ
นน้ั สนั นษิ ฐานวา่ มสี องสาเหตุ ประกอบดว้ ย 1) ความพยายามของจนี ทจี่ ะแผข่ ยายอำ� นาจลงมาทางตอนใต้
เหนอื หมเู่ กาะอนิ โดนเี ซยี ซง่ึ มชั ปาหติ ครอบครองอยู่ จนทำ� ใหบ้ รรดาประเทศราชของมชั ปาหติ ไดส้ ง่ คณะทตู
ไปยังจีน อันเปรียบเหมือนความพยายามที่จะแยกตัวออกจากมัชปาหิต พร้อมท้ังมีความพยายามในการ
ตง้ั ตนขน้ึ เปน็ รฐั อสิ ระเพอื่ ทา้ ทายอำ� นาจของมชั ปาหติ 2) อทิ ธพิ ลของศาสนาอสิ ลามในครสิ ตศ์ ตวรรษท่ี 16 ได้
กลายเปน็ ปัจจัยที่บั่นทอนความเช่ือในศาสนาพราหมณ-์ ฮินดู ซ่งึ เป็นศาสนาหลกั แต่เดิมภายในอาณาจักร
มชั ปาหติ จงึ เปน็ อาณาจกั รสดุ ทา้ ยทน่ี บั ถอื ศาสนาพราหมณ-์ ฮนิ ดบู นเกาะอนิ โดนเี ซยี 48 โดยมพี ระเจา้ ปะทวิ ดรา
เปน็ กษตั รยิ อ์ งคส์ ดุ ทา้ ยของอาณาจกั รมชั ปาหติ ทป่ี รากฏในเอกสารของชาวโปรตเุ กสภายหลงั จากนี้เร่ืองราว
ของมัชปาหิตก็เลือนหายไปหลังจากทีโ่ ปรตุเกสเขา้ มายดึ ดนิ แดนในแถบน้ไี ว้อย่างสมบูรณ์
นอกจากอาณาจกั รทกี่ ลา่ วถงึ แลว้ ยงั มอี าณาจกั รเลก็ ๆ อกี จำ� นวนมากทอี่ ยใู่ นอนิ โดนเี ซยี ทางตอน
ใต้ของไทย และบางส่วนในมาเลเซีย เช่น อาณาจักรพันพัน ทุนซุน ฉีตู เป็นต้น ช่ืออาณาจักรเหล่าน้ี
ส่วนใหญ่ได้จากบันทึกในเอกสารจีน อาณาจักรเล็กๆ เหล่านี้บางอาณาจักรปรากฏข้อมูลหลักฐานในช่วง
ระยะเวลาสั้นๆ แล้วก็หายไป อยา่ งไรก็ดีข้อมลู น้ไี ดส้ ะท้อนใหเ้ หน็ ถึงความรงุ่ เรอื งของอาณาจกั รตา่ งๆ ใน
สมยั ประวตั ิศาสตรข์ องเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใตไ้ ด้เป็นอย่างดี
กิจกรรม 4.2.2
1. ให้ยกตวั อยา่ งอาณาจักรในภาคพ้ืนสมุทร มา 3 อาณาจักร
2. ราชวงศไ์ ศเลนทรเป็นราชวงศใ์ นอาณาจักรใด และมีความสำ� คญั อย่างไร
แนวตอบกิจกรรม 4.2.2
1. อาณาจกั รภาคพ้ืนสมุทรมีหลายอาณาจกั ร เชน่ ตามพรลิงค์ ลงั กาสกุ ะ มชั ปาหติ เปน็ ต้น
2. ราชวงศไ์ ศเลนทรเปน็ ราชวงศท์ ค่ี รอบครองอาณาจกั รศรวี ชิ ยั กษตั รยิ ใ์ นราชวงศไ์ ศเลนทรเปน็
นกั จกั รวรรดนิ ยิ มทย่ี ง่ิ ใหญ่ กลา่ วคอื มกี ารรวบรวมอาณาจกั รนอ้ ยใหญ่ และขยายขอบเขตของศรวี ชิ ยั ออก
ไป จนถงึ ในคริสตศ์ ตวรรษที่ 8 อาณาจักรตา่ งๆ ทั้งในเกาะสมุ าตรา ชวา มลายู บาหลี บอร์เนียว และ
บริเวณใกลเ้ คยี ง ลว้ นตกอยใู่ นอ�ำนาจของกษตั รยิ ร์ าชวงศไ์ ศเลนทรแห่งศรีวชิ ัยท้งั หมด จนมขี อ้ สนั นิษฐาน
วา่ ในสมัยทเี่ จรญิ ร่งุ เรอื งถึงขดี สดุ นน้ั ศรีวชิ ยั ไดข้ ยายอ�ำนาจไปถงึ ปลายสุดของเอเชยี ตะวันออกเฉยี งใต้
47 วรณุ ยพุ า สนิทวงศ์ ณ อยธุ ยา และคณะ (ผูแ้ ปล). เร่อื งเดยี วกนั . น. 109-110.
48 วิไลเลขา บุรณศริ ิ และสริ ริ ตั น์ เรอื งวงษว์ าร. เรื่องเดยี วกนั . น. 96-97.
