Page 48 - ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสื่อมวลชน
P. 48
3-38 ความรูเ้ บ้อื งต้นเกี่ยวกบั สอ่ื มวลชน
ตอนที่ 3.3
หนังสือเล่ม
โปรดอา่ นหวั เร่อื ง แนวคดิ และวัตถปุ ระสงคข์ องตอนที่ 3.3 แลว้ จึงศกึ ษารายละเอยี ดต่อไป
หัวเร่ือง
3.3.1 พฒั นาการของหนงั สือเลม่
3.3.2 บทบาทหนา้ ท่แี ละประเภทของหนังสอื เล่ม
3.3.3 การบรหิ ารและการด�ำเนินธรุ กิจหนังสือเล่ม
แนวคิด
1. พฒั นาการของหนงั สอื เลม่ ทม่ี กี ารเขยี นลงบนกระดาษปาปริ สุ ทเ่ี กา่ แกท่ สี่ ดุ อยใู่ นยคุ อยี ปิ ต์
คอื “เดอะเกรท แฮรร์ สิ ปาปริ สุ ” (The Great Harris Papirus) สว่ นหนงั สอื เลม่ ทพ่ี มิ พ์
ด้วยบล็อกไม้ท่ีเก่าแก่ท่ีสุดเกิดข้ึนที่ประเทศจีนคือ “ไดอมอนด์ สุตรา” (Diamond
Sutra) ต่อมาเม่ือกูเทนเบิร์กประดิษฐ์แท่นพิมพ์ขึ้น จึงเกิดหนังสือเล่มท่ีพิมพ์ด้วย
แทน่ พิมพร์ ะบบใหมค่ อื “กเู ทนเบริ ก์ ไบเบลิ ” (Gutenberg Bible)
ส่วนในประเทศไทย หมอบรัดเลย์ได้จัดพิมพ์หนังสือเล่มข้ึนคร้ังแรกช่ือ “บัญญัติ
สิบประการ” ในสมัยรัชกาลที่ 3 รวมทั้งมีการซ้ือลิขสิทธิ์หนังสือ “นิราศลอนดอน”
มาจดั พมิ พจ์ ำ� หนา่ ยเปน็ ครง้ั แรกดว้ ย ตอ่ มาจงึ พฒั นามาเปน็ ธรุ กจิ หนงั สอื เลม่ เตม็ รปู แบบ
มีส�ำนักพิมพ์จ�ำนวนมากผลิตหนังสือเล่มออกสู่ตลาด รวมถึงการปรับตัวเข้าสู่การเป็น
“อ-ี บกุ๊ ” หรือหนงั สืออิเล็กทรอนกิ ส์ เพ่อื ใหเ้ ขา้ ถึงกลมุ่ นกั อา่ นยุคสอื่ ออนไลน์มากขนึ้
2. หนังสือเล่มมีบทบาทหน้าท่ีส�ำคัญ ได้แก่ การเป็นแหล่งรวมความรู้ทุกแขนง เป็นสิ่ง
จรรโลงใจ เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์และเป็นทรัพย์สินของชาติและของโลก ทั้งน้ี
หนังสือเล่มสามารถแบ่งได้หลายประเภทตามเกณฑ์ต่างๆ ได้แก่ แบ่งตามกลุ่มผู้อ่าน
ตามเนอื้ หา ตามวัตถุประสงค์การอ่านและแบ่งตามธรุ กจิ ตลาดหนงั สอื เล่ม
3. การผลิตหนงั สอื เลม่ ดำ� เนนิ การโดย “ส�ำนักพิมพ์” ซ่ึงมี 3 รปู แบบ ไดแ้ ก่ สำ� นักพมิ พ์
ของเอกชน ส�ำนักพิมพ์ของหน่วยงานรัฐและส�ำนักพิมพ์ของมหาวิทยาลัย ซ่ึงท�ำหน้าที่
แสวงหาต้นฉบับจากแหล่งต่างๆ มาจัดพิมพ์เผยแพร่ โดยเรียกว่า “ผู้จัดพิมพ์” มี
ผรู้ ับผดิ ชอบเน้ือหาคือ “บรรณาธกิ าร” มีผู้รบั ผดิ ชอบดา้ นการพิมพค์ ือ “ผพู้ ิมพ์” และ
ผรู้ บั ผดิ ชอบการเผยแพรส่ ผู่ อู้ า่ นคอื “ผโู้ ฆษณา” การดำ� เนนิ ธรุ กจิ หนงั สอื เลม่ จงึ มขี นั้ ตอน
ที่ต้องพิจารณาคือ การคาดการณ์ความสนใจของตลาดผู้อ่าน การก�ำหนดแนวเน้ือหา
การแสวงหาต้นฉบบั การวางแผนการผลติ และการวางแผนการจดั จ�ำหนา่ ย
