Page 57 - การวิจัยทางการวัดและประเมินผลการศึกษา
P. 57
สถิติพรรณนา 9-47
ควอไทล์ที่ 1 และควอไทล์ที่ 3 มีความสัมพันธ์กับการหาส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ กล่าวคือ ถ้าข้อมูล
มกี ารกระจายมาก ควอไทลท์ ัง้ สองจะตา่ งกนั มาก ถา้ ขอ้ มลู มกี ารกระจายนอ้ ย ควอไทลท์ ัง้ สองจะใกลเ้ คยี งกนั
ตจงัวพอิยจ่าารงทณี่ า9ว.1่า3ข้อจมาูลกชขุด้อมใดลู มชีกดุ าทรี่ ก1รมะีคจา่ายQม1าก=ก4ว ่า กQัน3 = 10 และข้อมูลชุดที่ 2 มีค่า Q1 = 15 Q3 = 20
ดวิธังนีทั้นำ� ข พพ้อมิิจจูลาารรชณณุดาาทขขี่ ้้ออ1มมกููลลรชชะุุดดจาททยีี่่ 21มาผผกลลกตตว่่าา่างงขขข้อออมงงูลQQชุด11ท==ี่ 2415แแลละะQQ33==1200เทเท่าก่ากับับ1200--41ค5ือค6ือ 5
พิสัยระหว่างควอไทล์และส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์จึงคำ�นวณจากสูตร Q3 — Q1
2
พจะิสไัยดร้สะ่วหนวเ่าบงี่ยคงวเอบไนทคลว์ อ=ไทQล3์ข—องQค1ะแแลนะนสส่วอนบเบที่ยั้งฉงเบบับนคควืออไQท3ล—2์มQีสูต1ร (Q.D.) =
= 20 — 9 = 5.5
2
การหาส่วนเบี่ยงเบนควอไทล์ไม่ได้นำ�ข้อมูลทุกตัวมาพิจารณา ค่าวัดการกระจายด้วยวิธีนี้จึงเป็น
ค่าที่ไม่ละเอียด
2.1.2 ในกรณีที่ข้อมูลมีจำ�นวนมาก และมีการแจกแจงความถี่ และจัดกลุ่มได้มีการหา
X.N
ค่า Quartile โดยการใช้สูตร Qx = Lo + c 4f — F ตำ�แหน่ง Qx = X.N
4
Lo = ขีดจำ�กัดล่างของชั้นที่ Qx อยู่
c = อันตรภาคชั้น
F = ความถี่สะสมของชั้นที่คะแนนตํ่ากว่าชั้นที่ Qx อยู่
f =
X.N = ความถี่สะสมของชั้นที่ Qx อยู่
X คูณ N
