Page 51 - ภาษาและทักษะเพื่อการสื่อสาร
P. 51
ภาษาเพ่อื การสื่อสารในชวี ติ ประจ�ำวัน 4-41
กิจกรรม 4.4.2
ภาษาการเมืองแบง่ ออกไดเ้ ปน็ ก่ีลกั ษณะ อะไรบ้าง
แนวตอบกิจกรรม 4.4.2
ภาษาการเมอื งแบง่ ออกไดเ้ ปน็ 4 ลกั ษณะคือ
1. ภาษากฎหมาย
2. ภาษาบรหิ ารหรือภาษาราชการ
3. ภาษาทีใ่ ช้เพอ่ื จงู ใจ
4. ภาษาในการเจรจาตอ่ รอง
เรื่องท่ี 4.4.3
ภาษาเฉพาะกลุ่ม
ภาษาเฉพาะกลมุ่ เปน็ ภาษายอ่ ยประเภทหนง่ึ ทก่ี ลมุ่ ชนกลมุ่ ใดกลมุ่ หนงึ่ สรา้ งขน้ึ มาใชใ้ นกลมุ่ ของ
ตนเอง เชน่ ภาษาวยั รุ่น ภาษาผู้หญงิ ภาษาของกลุ่มคนหลากหลายทางเพศ ภาษาในส่อื สังคมออนไลน์
เปน็ ตน้ ในทนี่ ข้ี อยกตวั อยา่ งเฉพาะภาษาวยั รนุ่ ซงึ่ เปน็ ภาษาทแ่ี พรห่ ลายทางสอื่ สงั คมออนไลน์ มที ง้ั ภาษา
พดู และภาษาเขียน ซงึ่ มกี ารเปลย่ี นแปลงรูปแบบการใช้แตกตา่ งไปจากภาษาไทยท่ัวไปเป็นอย่างมาก
จรงุ ภรณ์ กลางบุรัมย์ (2558) ได้แบ่งรปู แบบการใช้ภาษาของวยั รนุ่ ไทยดังนี้
1. รูปแบบการพูด วยั รนุ่ บางกลมุ่ มกั จะพดู ใหม้ เี สยี งสน้ั ลง หรอื ยาวขน้ึ หรอื ไมอ่ อกเสยี งควบกลำ้�
เลย ประเภทน้ีเรียกได้อีกอย่างว่า กลมุ่ เพี้ยนเสียง ซ่ึงบางคร้งั กป็ รากฏขึ้นในการเขยี นดว้ ย ตวั อยา่ งเช่น
“ใชไ่ หม” เปน็ “ชะมะ” “ใชห่ รอื เปลา่ ” เปน็ “ใช่ปะ” (เสียงสัน้ )
“ครบั ” เปน็ “ครา้ ฟ” “มาก” เปน็ “มวา๊ กกก” (เสยี งยาว)
“กร๊ีด” เปน็ “กีส๊ ส” “ใคร” เปน็ “คัย” (ไมอ่ อกเสียงควบกลำ้� )
2. รปู แบบการเขยี น สว่ นใหญจ่ ะเปน็ การนำ� คำ� พอ้ งเสยี งทใ่ี ชผ้ ดิ หลกั ของภาษา เวลาเขยี นนนั้ จะเขยี น
ตามเสยี งพดู เพราะไมต่ ้องการอยใู่ นกรอบ หรือตอ้ งการทำ� อะไรท่ีคดิ วา่ ใหม่ ไมเ่ ลียนแบบของเกา่ ไดแ้ ก่
- การเขยี นตามเสยี งพูด เช่น “จรงิ ” เปน็ “จงิ ” “สมั ภาษณ์” เปน็ “สำ� พาด” ฯลฯ
- การสรา้ งรปู การเขยี นใหม่ เชน่ “หน”ู เปน็ “น”ู๋ “ใคร” เปน็ “คยั ” “อะไร” เปน็ “อลั รยั ”
3. รูปแบบของการเปล่ียนแปลงเสียงอ่าน เช่น “นิดหน่ึง” เป็น “นิสนุง” “คือแบบว่า” เป็น
“คบี ับ, เคบบั ” “พระ” เป็น บร๊ะ “โทรศพั ท”์ เปน็ “โทสบั ” ฯลฯ
