Page 133 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 133
พระญ�ณวิจติ ร (สทิ ธิ โลจนานนท)์ แปล 101
สัตย�ธิษฐ�น เพื่อจะกระทำ�คว�มสวัสดีมงคลแก่พระร�ชบุตรแลหล�น
เหลนลือ ซึง่ จะมมี �ในอน�คตก�ล แลว้ จงึ กระท�ำ อัญชลกี รรมแก่เทพยด�
ทง้ั หล�ยดว้ ยพระเศยี รเกล�้ ของพระองคเ์ พอ่ื จะใหเ้ ปน็ สกั ขพี ย�น จงึ มพี ระ
ร�ชโองก�รด�ำ รสั อย�่ งน้วี �่
ข�้ แตเ่ ทพยคณ�นกิ รเจ�้ ผเู้ จรญิ ทงั้ หล�ย ขอจงสดบั ฟงั สนุ ทรพจน์
ของข้�พเจ้�ด้วยทิพโสต แลขอจงได้โปรดทร�บแจ้งประจักษ์ชัดด้วยทิพ-
ญ�ณของเทพยเจ้�ทั้งหล�ยว่�ดังได้สดับม� เมื่อเดิมพระร�ชอ�ณ�เขตนี้
พระฤาษีเจ�้ ผปู้ ระเสริฐท้ังหล�ยไดส้ ร�้ งสรรค์แล้วไดเ้ ชญิ เสดจ็ พระน�งเจ้�
จ�มเทวซี งึ่ เปน็ พระอยั ยกิ �ของข�้ พเจ�้ ม�กระท�ำ ก�รอภเิ ษกประดษิ ฐ�นไว้
เพอ่ื ประสงคจ์ ะใหเ้ ปน็ พชื เพ�ะปลกู ทดี่ ี อนั เนอื่ งม�แตร่ �ชตระกลู เปน็ ทส่ี กั -
ก�ระเค�รพ ถ�้ ว�่ ทเี่ ปน็ ทปี่ ระดษิ ฐ�นพระบรมธ�ตขุ องพระพทุ ธเจ�้ ผผู้ จญ
ซงึ่ หมมู่ �รใหพ้ �่ ยแพไ้ ป ไดม้ อี ยแู่ หง่ หนงึ่ เปน็ ก�รจรงิ แลว้ สถ�นทต่ี �ำ บลนกี้ ็
เปน็ อนั ข�้ พเจ�้ ทง้ั หล�ยไดบ้ �ำ รงุ พทิ กั ษร์ กั ษ�แลว้ ถ�้ พระร�ช�องคห์ นงึ่ องค์
ใดมพี ระเจ�้ กมั โพชเปน็ ตน้ จะพงึ ม�เบยี ดเบยี นแลว้ ขอเทพยเจ�้ ทง้ั หล�ย
จงชว่ ยห�้ มปร�มพระร�ช�องคน์ นั้ เสยี แตโ่ ดยดเี ถดิ ถ�้ พระร�ช�องคใ์ ดองค์
หนง่ึ ไมเ่ ออื้ เฟอื้ ฟงั ค�ำ ห�้ มของเทพยเจ�้ ทง้ั หล�ยแลว้ ขอเทพยเจ�้ ผเู้ จรญิ ทง้ั
หล�ยจงชว่ ยก�ำ จดั พระร�ช�องคน์ นั้ เสยี ใหพ้ นิ �ศ อย�่ ใหม้ พี ระชนมช์ พี เปน็
อยไู่ ดเ้ ลย ค�ำ สตั ยอ์ ธษิ ฐ�นของข�้ พเจ�้ จะไดอ้ �ศยั เหตใุ นทแ่ี หง่ อนื่ กห็ �มไิ ด้
อ�ศยั เหตุดว้ ยพระธ�ตขุ องพระชนิ สหี เ์ จ้� เพร�ะเหตุนนั้ ขอเทพยเจ�้ ท้งั
หล�ยจงชว่ ยอภบิ �ลบำ�รุงรกั ษ� พระชินธ�ตุนีแ้ ต่โดยดีเถิด
พระเจ้�อจุ ฉิฏฐจกั รวัตริ �ชได้เชญิ เทพยด�ทง้ั สนิ้ มีมห�พรหมท้งั
สบิ หกชน้ั เปน็ ตน้ ใหร้ ะลกึ รแู้ จง้ แลว้ จงึ ใหก้ ระท�ำ จ�รกึ ลงในแผน่ ศลิ �ต�ม
ถ้อยคำ�ของพระองค์แล้ว ให้ฝังแผ่นศิล�จ�รึกไว้ในทิศ�ภ�คข้�งปัจฉิมทิศ
แห่งหริปุญไชยนคร ต้ังแต่นั้นพระองค์ก็ได้เสวยร�ชสมบัติเป็นสุขสืบม�
พอครบส�มปีบรบิ รู ณด์ แี ล้ว กเ็ สดจ็ สวรรคต
