Page 132 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 132
J100 ปรเิ ฉท ๑๒
จ�มเทววี งศ์
พวกเสน�ของพระเจ้�กัมโพชก็ท้ิงศัสตร�วุธ มีด�บแลหอกพุ่ง
หอกซัดแลเกร�ะโล่ แลช�้ งตัวประเสรฐิ เป็นตน้ เสยี หนีไปถงึ นครน�คบุรี
ช�วนครน�คบุรีก็ออกติดต�มพระเจ้�กัมโพช ได้ช้�งม้� ท�สี
ท�ส� เคร่ืองศัสตร�วุธเปน็ อนั ม�ก
พระเจ้�กัมโพช มีพระหตั ถ์เปล่�กลบั ไปถึงพระนครของพระองค์
แลว้ ตอ้ งปดิ พระพกั ตรด์ ว้ ยช�ยพระภษู � เพอ่ื จะบงั เสยี ซง่ึ คว�มละอ�ยอนั
ใหญเ่ ข�้ ไปยังพระนคร
ส่วนพระเจ้�อุจฉิฏฐจักรวัติร�ช ถึงซึ่งคว�มชนะใหญ่ท่�มกล�ง
สงคร�มในป�่ แล้ว กใ็ ห้พฆิ �ตชัยเภรีบนั ลอื ล่ันโหร่ อ้ งขน้ึ ส�มล� มพี ระทัย
ร่�เริงมพี ระพกั ตรเ์ บิกบ�นเสดจ็ เข้�ไปยงั พระนคร
สว่ นประชมุ ชนช�วพระนครหรปิ ญุ ไชย กน็ �ำ เอ�ช�้ งม�้ แลทองเงนิ
กับสง่ิ ของต�่ งๆ ม�ถว�ย
พระเจ้�อุจฉิฏฐจักรวัติร�ชทรงรับแต่ธนธัญญะท่ีสมควรแก่
พระองค์ ส่ิงของท่ีเหลือนั้นก็พระร�ชท�นแก่พวกอำ�ม�ตย์แลสุรโยธ� มี
เสน�บดเี ปน็ ตน้ ต�มสมควรแลว้ กพ็ ระร�ชท�นแกป่ ระชมุ ชนช�วพระนคร
ต�มปร�รถน�
ครั้นล่วงวันนั้นไปแล้ว ในวันอื่นพระองค์ก็ให้ป่�วประก�ศไปว่�
ใครๆ อย�กได้สง่ิ ใดจงม�ถอื เอ�สงิ่ น้นั ต�มปร�รถน�เถดิ
ประชุมชนช�วแว่นแคว้นทั้งหล�ย ครั้นได้ทร�บป่�วประก�ศดัง
นน้ั แล้ว กพ็ �กันได้ล�ภถึงซึ่งคว�มสมประสงคด์ ้วยกนั หมดท้ังส้นิ
ลำ�ดับน้ันพระเจ้�อุจฉิฏฐจักรวัติร�ช ทรงพิจ�รณ�ร�ชอิสริยยศ
แลสิริร�ชสมบัติ แลมห�พิชัยฤทธ์ิของพระองค์ ทรงเห็นว่�สำ�เร็จด้วย
คว�มสุจริตของพระองค์ท่ีทรงกระทำ�ไว้แต่ป�งก่อน แลสำ�เร็จด้วย
อ�นุภ�พเทพยด�อ�รักษ์ จึงได้กระทำ�ก�รบูช�สักก�ระใหญ่แก่เทพยเจ้�
ท้ังหล�ยแล้ว จ่ึงกระทำ�กุศลสมภ�รคุณของพระองค์ให้เป็นเบื้องต้น ต้ัง
