Page 127 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 127
พระญ�ณวิจิตร (สทิ ธิ โลจนานนท์) แปล 95
สว่ นพระเจ�้ ปทมุ ร�ชนน้ั ไดร้ �ช�ภเิ ษกแลว้ กใ็ หก้ ระท�ำ ศ�ล�ส�ำ หรบั
ให้ท�นไว้หกตำ�บล แล้วให้กระทำ�กุฎีวิห�รอ�ว�สถว�ยพระภิกษุสงฆ์
หมใู่ หญม่ พี ระสงั ฆเถรเปน็ ประธ�น กระท�ำ บญุ กศุ ลมที �นเปน็ ตน้ อนั กศุ ล
บุญนั้นต�มพิทักษ์รักษ�อยู่ครอบครองสิริร�ชสมบัติสิ้นส�มสิบพรรษ�ก็
เสด็จสวรรคตไปต�มบญุ กรรมที่ท�ำ ไว้แลว้
พระร�ชบตุ รของพระเจ�้ ปทมุ ร�ช ทรงพระน�มพระเจ�้ กลุ เทวร�ช
ได้ครอบครองสิรริ �ชสมบตั อิ ยู่ในหรปิ ุญไชยนครถงึ เจด็ ปบี รบิ ูรณ์แลว้
ในปีน้ันเป็นปีกุนต้องในที่ทำ�น�ย ชนทั้งหล�ยมีสมณพร�หมณ�
จ�รย์ผเู้ ปน็ อธบิ ดี เป็นต้น ไดเ้ ห็นอน�คตภยั ทโี่ หรได้ท�ำ น�ยไว้ จึงพ�กนั
เข�้ ไปกร�บทลู พระเจ�้ กลุ เทวร�ชว�่ ข�้ แตส่ มมตุ เิ ทวร�ชเจ�้ ภยั อนั ตร�ย
ใหญ่จักบังเกิดมีแก่เร�ท้ังหล�ยในปีอน�คตน้ี คว�มสุขในพระร�ชหฤทัย
กด็ ี คว�มสุขในร�ชสมบตั ิก็ดี จะบังเกิดมีแก่พระองค์ด้วยประก�รใด ขอ
พระองค์พงึ กระทำ�อย่�งนัน้ เถดิ
พระเจ้�กุลเทวร�ชได้สดับคำ�นั้นแล้วจึงตรัสว่� ทำ�อย่�งไรคว�ม
สขุ ในใจแลคว�มสขุ ในร�ชสมบตั จิ ะพึงมแี กเ่ ร�ท้งั หล�ย
ชนท้ังหล�ยเหล่�นั้นจึงกร�บทูลว่� ขอพระองค์จงกระทำ�บุญ มี
ท�นเปน็ ต้น จงรักษ�ศีล จงให้สว่ นบุญนัน้ แก่เทพยด�ทงั้ หล�ย เทพยด�
ทัง้ ปวงจักกระทำ�ก�รป้องกนั รกั ษ�พระองค์ อกี ประก�รหนึ่ง ขอพระองค์
จงกระท�ำ ก�รบชู �เทพยด�มปี ระก�รต�่ งๆ แลว้ จงึ วงิ วอนเทพยด�ทง้ั หล�ย
เพือ่ จะให้ปอ้ งกันรกั ษ�พระร�ชอ�ณ�เขตของพระองคด์ ้วย
พระเจ�้ กลุ เทวร�ชไดส้ ดบั ค�ำ นนั้ แลว้ เพร�ะคว�มทพี่ ระองคร์ ะคน
คบห�สม�คมด้วยประชุมชนท่ีเป็นคนชั่วแลด้วยคว�มกลัวจะหมดเปลือง
พระร�ชทรัพย์ เพร�ะคว�มเป็นผู้มัจฉิริยะ จึงตรัสแก่ชนท้ังหล�ยเหล่�
นน้ั อย่�งนวี้ ่� ดกู รท่�นผเู้ จริญทง้ั หล�ย ชื่อว่�ภัยอันตร�ยจกั เกิดขึ้นแก่ผู้
ใด ผูใ้ ดช่อื ว่�เปน็ ผหู้ �้ มภยนั ตร�ยได้ ภยนั ตร�ยจะมีในที่ใดหรอื ในท่ีนน้ั ก็
